Ασθένειες των περιστεριών και τα συμπτώματά τους

Το κύριο πρόβλημα με οποιαδήποτε μολυσματική ασθένεια των κατοικίδιων ζώων είναι ότι λόγω της μακροχρόνιας ζωής μαζί, οι μικροοργανισμοί μεταλλάσσονται και καθίστανται ικανοί να μολύνουν άλλους τύπους ζώων. Υπάρχουν ήδη πολλές ασθένειες κοινές για τα πουλιά, τα θηλαστικά και τους ανθρώπους. Οι ασθένειες των περιστεριών είναι στις περισσότερες περιπτώσεις οι ίδιες με εκείνες των κοτόπουλων και άλλων πουλερικών. Γι 'αυτό τα περιστέρια που ζουν δίπλα στον άνθρωπο είναι επικίνδυνα. Πετώντας στην αυλή για να μαζέψουν κόκκους με κοτόπουλα, μολύνουν το τελευταίο με όλες τις ασθένειες που υποφέρουν από τους ίδιους. Δεν υπάρχουν κοτόπουλα στις πόλεις, αλλά πολλές ασθένειες των περιστεριών της πόλης μεταδίδονται στους ανθρώπους.

Τι ασθένειες έχουν τα περιστέρια;

Για να μάθετε ποια περιστέρια είναι άρρωστα, μπορείτε να ανοίξετε με ασφάλεια τον κτηνιατρικό οδηγό ασθένειες των κοτόπουλων... Όλα τα προβλήματα και οι ασθένειες των περιστεριών είναι απολύτως πανομοιότυπα με τα κοτόπουλα: από τραυματικούς τραυματισμούς έως λοιμώξεις. Η μόνη διαφορά είναι ότι το σύνδρομο απώλειας αυγών στα περιστέρια είναι πιο δύσκολο να παρατηρηθεί. Τα περιστέρια συνήθως ξεφορτώνουν γρήγορα τα μη βιώσιμα αυγά και γεννούν μόνο 2 αυγά. Στη συνέχεια κάθονται για επώαση.

Δεδομένου ότι οι ασθένειες των περιστεριών είναι πανομοιότυπες με αυτές των κοτόπουλων, αντιμετωπίζονται επίσης με φάρμακα που προορίζονται για κοτόπουλα. Εάν αυτά τα φάρμακα υπάρχουν στη φύση καθόλου, δεδομένου ότι πολλές ασθένειες των πουλιών δεν θεραπεύονται, καταστρέφοντας τα άρρωστα άτομα. Αλλά η δοσολογία για το περιστέρι πρέπει να είναι χαμηλότερη από ό, τι για το κοτόπουλο. Αφού το περιστέρι έχασε τη σημασία του, κανείς δεν ασχολείται με το ζήτημα της δοσολογίας των φαρμάκων για αυτά τα πουλιά.

Με βάση το ζωντανό βάρος των πουλιών, υπολογίζεται η απαιτούμενη δόση φαρμάκου για το περιστέρι σε περίπτωση ασθένειας. Τα κύρια σημεία της νόσου σε ένα περιστέρι, όπως σε ένα κοτόπουλο, είναι η κατάθλιψη και το ατημέλητο φτέρωμα.

Επίσης, τα περιστέρια μπορεί να έχουν:

• σκουλήκια
• εξωτερικά παράσιτα
• μυκητιακές ασθένειες.

Τις περισσότερες φορές, αυτοί οι τύποι ασθενειών επηρεάζουν τα περιστέρια το χειμώνα με πολύ κόσμο.

Κοινές ασθένειες των περιστεριών και τα συμπτώματά τους και η θεραπεία τους

Αν και τα εσωτερικά και εξωτερικά παράσιτα είναι τα πιο κοινά είδη ασθενειών, μπορούν εύκολα να αντιμετωπιστούν με αντιισταμινικά και συμβατικά φάρμακα για τους ψύλλους. Είναι αλήθεια ότι για να καταστρέψετε σφάλματα και κρότωνες, εκτός από τα περιστέρια, θα πρέπει επίσης να επεξεργαστείτε το περιστέρι με την παρακείμενη περιοχή.

Οι μυκητιακές ασθένειες είναι λιγότερο θεραπεύσιμες. Αλλά σε υγιή περιστέρια, οι μύκητες συνήθως δεν ενεργοποιούνται. Αρκεί να διατηρείτε το περιστέρι καθαρό και να ταΐζετε τα πουλιά με υψηλής ποιότητας πλήρη τροφή.

Εκτός από τις παρασιτικές ασθένειες, τα περιστέρια είναι επίσης ευαίσθητα σε λοιμώξεις που προκαλούνται από ιούς, βακτήρια και πρωτόζωα. Οι πιο συχνές μολυσματικές ασθένειες:

• σαλμονέλωση;
• κοκκιδίωση;
• ευλογιά;
• ψιττακίαση;
• λοιμώδης θυλακίτιδα
• Νόσος του Νιούκασλ
• τριχομονάση;
• καντιντίαση;
• φυματίωση.

Πολλές από αυτές τις ασθένειες μεταδίδονται στον άνθρωπο. Στο σπίτι, η θεραπεία ασθενειών των περιστεριών και των κοτόπουλων πρέπει να γίνεται προσεκτικά. Μερικές φορές είναι πιο εύκολο και ασφαλέστερο να σκοτώνεις πουλιά και να αγοράζεις νέα κοπάδια.

Σαλμονέλλωση

Ανήκει στον αριθμό των ασθενειών των νεαρών περιστεριών. Ο αιτιολογικός παράγοντας της νόσου είναι το βακτήριο Salmonella.Μπαίνει στο σώμα του περιστεριού μαζί με μολυσμένο νερό και τρόφιμα. Επίσης, ένα υγιές άτομο μπορεί να μολυνθεί μέσω άμεσης επαφής με άλλο περιστέρι. Τα άρρωστα περιστέρια γεννούν ήδη μολυσμένα αυγά.

Η περίοδος επώασης είναι 1-3 ημέρες. Η πορεία της νόσου στα νεαρά περιστέρια μπορεί να είναι:

• αιχμηρός: αδυναμία υπνηλία; διάρροια; ορώδης πυώδης επιπεφυκίτιδα άρνηση ζωοτροφής επιληπτικές κρίσεις με σπασμούς, κατά τη διάρκεια των οποίων περιστέρια περιστρέφονται στην πλάτη τους, ενώ το κεφάλι κινείται τυχαία, και τα άκρα κάνουν κολύμβηση θνησιμότητα άνω του 70% ·
• υποξεία: ρινίτιδα; διάρροια; ορώδης πυώδης επιπεφυκίτιδα φλεγμονή των αρθρώσεων
• χρόνιος: διάρροια και αναπτυξιακή καθυστέρηση.

Ο τύπος της νόσου θα εξαρτηθεί από την ηλικία κατά την οποία το περιστέρι αρρώστησε: έως 20 ημέρες - οξεία, 20-60 / 90 (μερικές φορές ενήλικα πουλιά) - υποξεία, πάνω από 90 ημέρες - χρόνια.

Η σαλμονέλωση αντιμετωπίζεται με αντιβιοτικά ευρέος φάσματος, αλλά πρέπει να ξεκινήσετε όσο το δυνατόν νωρίτερα. Παράλληλα, χρησιμοποιούνται ανοσοδιεγερτικά.

Κοκκιδίωση

Αναφέρεται σε επεμβατικές ασθένειες. Η κοκκιδίωση / εμερισμός προκαλείται από μονοκύτταρα παράσιτα που ανήκουν στην υποκατηγορία κοκκιδίων. Το Aymeria επηρεάζει συχνότερα τα νεαρά ζώα. Η σοβαρότητα των συμπτωμάτων της κοκκιδίωσης στα νεαρά περιστέρια εξαρτάται από τον αριθμό των παρασίτων που έχουν εισέλθει στα έντερα. Με μικρό αριθμό παθογόνων, τα συμπτώματα της κοκκιδίωσης στα περιστέρια δεν εμφανίζονται και δεν πραγματοποιείται θεραπεία. Με μια ασυμπτωματική πορεία της νόσου, το περιστέρι μπορεί να αναπτύξει ανοσία στην εμερισμό.

Η μόλυνση συμβαίνει όταν το περιστέρι βρίσκεται σε κατάσταση ανθυγιεινής μέσω τροφής και νερού. Οι αιτιολογικοί παράγοντες της νόσου μπορούν να μεταφερθούν από τρωκτικά, άγρια ​​πτηνά ή από τον ίδιο τον ιδιοκτήτη με ρούχα και παπούτσια. Η εξάπλωση της κοκκιδίωσης διευκολύνεται από το πλήθος των περιστεριών το χειμώνα και την υψηλή υγρασία στο δωμάτιο.

Εάν υπάρχουν κλινικά συμπτώματα, συνήθως παρατηρείται οξεία πορεία κοκκιδίωσης με τον αριθμό των θανάτων έως και 100%. Η περίοδος επώασης είναι 3-5 ημέρες. Κλινικά σημεία:

• καταπίεση;
• Ελλειψη ορεξης;
• δίψα;
• έλλειψη ανταπόκρισης σε εξωτερικά ερεθίσματα.

Το φτέρωμα των περιστεριών είναι ατημέλητο. Κάθονται, αναστατωμένα, με χαμηλωμένα φτερά. Αφού εμφανιστούν τα πρώτα σημάδια, ο θάνατος εμφανίζεται μετά από 2-4 ημέρες.

Όταν εμφανιστούν τα πρώτα κλινικά συμπτώματα, τα περιστέρια συγκολλούνται με κοκκιδιοστατικά από την ομάδα που δεν παρεμβαίνει στην ανάπτυξη ανοσίας. Ένα ζωντανό εμβόλιο κατά της εμερισμού μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως προληπτικό μέτρο. Αλλά πρέπει να έχουμε κατά νου ότι η αρχή του εμβολίου βασίζεται στο γεγονός ότι μια μικρή ποσότητα παρασίτων θα εισέλθει στο σώμα του περιστεριού. Ο κύριος σκοπός του εμβολίου είναι η προστασία των κοτόπουλων από ασθένειες. Πρέπει να είστε προσεκτικοί κατά τον υπολογισμό της δόσης για το περιστέρι.

Ευλογιά

Μια ασθένεια κοινή στα θηλαστικά και τα πουλιά. Όμως οι ιοί είναι συγκεκριμένοι για κάθε είδος. Στα περιστέρια, η ασθένεια προκαλείται από τον ιό της ευλογιάς, ο οποίος δεν είναι επικίνδυνος ακόμη και για άλλα πουλιά. Τα συμπτώματα είναι τα ίδια για όλα τα πουλιά που είναι ευπαθή στη νόσο: κοτόπουλα, περιστέρια, καναρίνια.

Η περίοδος επώασης διαρκεί 1-3 εβδομάδες. Τα περιστέρια έχουν 4 μορφές της νόσου:

• διφθεροειδές
• δερματικός;
• καταρροϊκός;
• μικτός.

Τα συμπτώματα κάθε μορφής της νόσου διαφέρουν πολύ μεταξύ τους. Μόνο μια μικτή φόρμα ενώνει σχεδόν όλα αυτά.

Με μια δερματική μορφή σε ένα περιστέρι, μπορείτε να δείτε σημάδια στην περιοχή του ράμματος και στα βλέφαρα. Με διφθεροειδή, σχηματίζονται φιλμ στις βλεννογόνους του ρινοφάρυγγα. Οι ταινίες δυσκολεύουν την αναπνοή του περιστεριού, η οποία γίνεται συριγμό. Το ράμφος είναι ανοιχτό για εύκολη πρόσβαση αέρα στους πνεύμονες.

Η καταρροϊκή μορφή διακρίνεται από ιγμορίτιδα, επιπεφυκίτιδα και ρινίτιδα. Το Mixed χαρακτηρίζεται από σημάδια στο δέρμα και διφθεροειδή φιλμ στον στοματικό βλεννογόνο. Η θνησιμότητα από ευλογιά κυμαίνεται από 15 έως 60%. Τα ανακτημένα περιστέρια σταματούν να ορμούν.

Δεν υπάρχει πραγματική θεραπεία για ιογενείς ασθένειες, όχι μόνο για τα περιστέρια, αλλά και για τους ανθρώπους.Τα λεγόμενα «αντιιικά» φάρμακα είναι απλώς διεγερτικά του ανοσοποιητικού συστήματος. Για τα περιστέρια, χρησιμοποιείται μόνο συμπτωματική θεραπεία της ευλογιάς: η διατροφή είναι εμπλουτισμένη με βιταμίνη Α. Για να αποφευχθεί η ανάπτυξη δευτερογενών λοιμώξεων, προστίθενται αντιβιοτικά στη τροφή. Για την πρόληψη των περιστεριών, μπορείτε να εμβολιάσετε με ένα ζωντανό εμβόλιο ευλογιάς.

Ορνιθίαση

Μια βακτηριακή ασθένεια που προκαλείται από χλαμύδια. Επικίνδυνο όχι μόνο για τα περιστέρια, αλλά και για τους ανθρώπους. Η περίοδος επώασης είναι 6-17 ημέρες. Στο αρχικό στάδιο, η ψιττακίαση εκφράζεται στην άρνηση τροφής και απάθειας.

Η ασθένεια μπορεί να εμφανιστεί σε 2 μορφές: οξεία και άτυπη. Η οξεία μορφή επηρεάζει κυρίως το αναπνευστικό σύστημα. Όταν είναι άτυπες, οι πνεύμονες δεν επηρεάζονται, αλλά επηρεάζονται όλα τα άλλα συστήματα του σώματος.

Συμπτώματα ψιττακόζης:

• επιδείνωση της όρασης
• η εμφάνιση δαχτυλιδιών γύρω από τα μάτια.
• την εμφάνιση βλέννας στο βολβό του ματιού.
• με την περαιτέρω ανάπτυξη της νόσου, η βλέννα αντικαθίσταται από πύον.
• φτερά γύρω από τα μάτια πέφτουν
• μειωμένη όρεξη
• εξάντληση;
• έρχεται η απάθεια.
• σε περίπτωση βλάβης των πνευμόνων, εμφανίζεται σοβαρός βήχας.
• Η αναπνοή γίνεται δυνατή και διακριτή.
• εμφανίζεται διάρροια.
• στο τελευταίο στάδιο, το κεντρικό νευρικό σύστημα επηρεάζεται.

Στο τελικό στάδιο της ανάπτυξης της νόσου, παρατηρείται παράλυση στο περιστέρι.

Αντιμετωπίστε την ψιττακίαση με αντιβιοτικά. Και πρέπει να ξεκινήσετε τη θεραπεία σε πρώιμο στάδιο. Ο κτηνίατρος πρέπει να συνταγογραφήσει ένα αντιβιοτικό και να καθορίσει τη δοσολογία. Η ψιττακίαση ανταποκρίνεται καλά στην έγκαιρη θεραπεία, αλλά η καθυστερημένη πρόγνωση είναι κακή.

Γκάμπορο

Η "εξωτική" ασθένεια Gumboro είναι επίσης γνωστή με τα ονόματα:

• λοιμώδης θυλακίτιδα των κοτόπουλων
• λοιμώδης νέφρωση πουλιών
• σύνδρομο νέφρωσης-νεφρίτιδας πουλιών
• λοιμώδης θυλακίτιδα
• λοιμώδης θύλακα;
• IBB.

Και τα κοτόπουλα και τα περιστέρια είναι άρρωστα με αυτό. Τα νεαρά ζώα είναι πιο ευαίσθητα στην ασθένεια σε ηλικία 2 εβδομάδων.

Με μια νόσο IBD, τα ακόλουθα γίνονται φλεγμονώδη:

• εργοστασιακή τσάντα
• αρθρώσεις
• έντερα.

Η ασθένεια προκαλεί βλάβη στα νεφρά. Τα πουλιά αναπτύσσουν διάρροια και ενδομυϊκή αιμορραγία. Τα ανακτημένα περιστέρια υστερούν στην ανάπτυξη από τους μη άρρωστους συνομηλίκους τους κατά 8-11 ημέρες.

Η ασθένεια προκαλείται από έναν ιό που περιέχει RNA που απομονώθηκε πρόσφατα σε μια ανεξάρτητη οικογένεια. Εκτός από την καθυστέρηση στην ανάπτυξη, οι ιοί αυτής της ομάδας οδηγούν επίσης στην εμφάνιση οιδήματος και εστιών νέκρωσης στο ήπαρ.

Η περίοδος επώασης για την ασθένεια είναι 36-48 ώρες. Το μάθημα μπορεί να είναι έντονο και λανθάνων. Σε μια οξεία πορεία, ο ιός εξαπλώνεται γρήγορα μεταξύ των πτηνών, επηρεάζοντας το 100% του πληθυσμού. Συμπτώματα της οξείας πορείας:

• διάρροια;
• ξαφνική άρνηση τροφοδοσίας
• ρίγος;
• κατάθλιψη;
• απώλεια ικανότητας κίνησης
• σημάδια βλάβης στο κεντρικό νευρικό σύστημα.

Περαιτέρω εξάντληση αναπτύσσεται. Τα περιττώματα γίνονται υδατώδη, λευκού χρώματος. Μέσα σε 3-5 ημέρες, όλα τα περιστέρια στο κοπάδι αρρωσταίνουν. Ο συνηθισμένος αριθμός θανάτων είναι 5-6%, αλλά μερικές φορές περισσότερο από 40% πεθαίνουν. Ο θάνατος συμβαίνει σε κατάσταση προσκύνησης.

Η λανθάνουσα πορεία της μολυσματικής θυλακίτιδας είναι πιο συχνή, καθώς η επίδραση του ιού δεν είναι αισθητή. Με αυτή τη μορφή της νόσου, παρατηρούνται μόνο σημεία που χαρακτηρίζουν δευτερογενείς λοιμώξεις. Έμμεσες ενδείξεις της λανθάνουσας πορείας του IBD:

• άτυπη πορεία άλλων ιογενών και βακτηριακών ασθενειών.
• ανεπαρκής αντίσταση ενάντια στη νόσο του Newcastle (whirligig) και τη νόσο του Marek.

Η θεραπεία της νόσου Gumboro στα περιστέρια δεν έχει αναπτυχθεί και η υποστήριξή τους με λαϊκές θεραπείες σε αυτήν την περίπτωση είναι απολύτως δικαιολογημένη. Η εξάντληση και η αφυδάτωση στα περιστέρια συμβαίνει όχι μόνο ως αποτέλεσμα της απώλειας όρεξης, αλλά και λόγω της διάρροιας. Για τη θεραπεία της διάρροιας στα περιστέρια, μπορείτε να κολλήσετε στυπτικά αφέψημα από το φλοιό της βελανιδιάς, του κραταίγου, του χαμομηλιού και άλλων λαϊκών φαρμάκων. Θα πρέπει να ταΐσετε ένα άρρωστο περιστέρι με ημι-υγρά δημητριακά, καθώς λόγω της εντερικής φλεγμονής, δεν θα είναι σε θέση να αφομοιώσει τους σκληρούς κόκκους.

Στριφογύρισμα

Αυτό είναι το κοινό όνομα για τη νόσο του Newcastle, γνωστό και ως ψευδο-πανούκλα.Αυτή η ασθένεια έλαβε αυτό το όνομα λόγω του γεγονότος ότι ο ιός προσβάλλει το κεντρικό νευρικό σύστημα και το περιστέρι αρχίζει να επιτίθεται. Στο αρχικό στάδιο, στο περιστέρι παρατηρείται ασταθές βάδισμα και απάθεια. Στο δεύτερο, ένα από τα σημάδια της νόσου του Νιούκασλ σε ένα περιστέρι είναι τα υγρά πράσινα περιττώματα. Στο ίδιο στάδιο, αναπτύσσεται εγκεφαλική βλάβη, λόγω του οποίου το περιστέρι αρχίζει να στρίβει το κεφάλι του. Προς το παρόν, ο ιδιοκτήτης συνήθως παρατηρεί την «σβούρα». Στο τρίτο στάδιο, το περιστέρι είναι παράλυτο, πέφτει στην πλάτη του και πεθαίνει.

Η νόσος έχει φυσικά 4 τύπους. Με όλα τα είδη της πορείας της νόσου, παρατηρείται καταρροή στα περιστέρια. Τα πουλιά διατηρούν τα ράμφη ανοιχτά καθώς τα ρουθούνια τους είναι φραγμένα με ξηρή βλέννα. Η μόνη περίπτωση απουσίας όχι μόνο ρινικής καταρροής, αλλά και άλλων σημείων της νόσου είναι μια άτυπη μορφή της νόσου του Νιούκασλ. Με αυτήν τη μορφή, δεν υπάρχουν κλινικά συμπτώματα.

Τα πουλιά δεν κρυώνουν. Η ρινική καταρροή είναι πάντα ένα σημάδι κάποιας ασθένειας. Τις περισσότερες φορές είναι μολυσματικές.

Μια ασθένεια που είναι πολύ μολυσματική για τα πουλιά στους ανθρώπους προκαλεί μόνο καταρροή. Εάν ο ιδιοκτήτης του περιστεριού δεν φοβάται ότι όλα τα ζώα θα πεθάνουν, μπορεί να προσπαθήσει να θεραπεύσει ένα άρρωστο περιστέρι. Αλλά συνήθως δεν έχει νόημα.

Τριχομονάση

Μια επεμβατική ασθένεια που προκαλείται από τον απλούστερο μικροοργανισμό. Το Trichomonas έχει την ικανότητα να παραμένει ενεργό για μεγάλο χρονικό διάστημα στο υδάτινο περιβάλλον. Αυτά τα πρωτόζωα υπάρχουν συνεχώς στις βλεννογόνες μεμβράνες της στοματικής κοιλότητας σε πουλιά και θηλαστικά. Σε αυτήν την περίπτωση, οι ζωντανοί οργανισμοί αναπτύσσουν "μη στείρα" ανοσία, λόγω της οποίας η ασθένεια δεν εξελίσσεται στο κλινικό στάδιο. Η τριχομονάση εκδηλώνεται σε δύο περιπτώσεις: όταν η ανοσία εξασθενεί και ένας μεγάλος αριθμός πρωτόζωων εισέρχεται στο σώμα.

Τα πρόσφατα εκκολαμμένα περιστέρια μολύνουν ενήλικες όταν τα νεαρά ζώα τρέφονται με γάλα βρογχοκήλης. Σε ενήλικες, η μόλυνση μπορεί να συμβεί με ένα τόσο συγκινητικό «φιλί» για ανθρώπους ή όταν το πόσιμο νερό είναι μολυσμένο με παράσιτα.

Η άμμος που περιέχεται σε τροφή κακής ποιότητας τραυματίζει τους βλεννογόνους και προάγει τη διείσδυση του παθογόνου στο αίμα. Η μορφή της νόσου και ο βαθμός της σοβαρότητάς της εξαρτώνται από την λοιμογόνο δράση του στελέχους Trichomonas και την ισχύ της ανοσίας του περιστεριού.

Οι νεοσσοί αρρωσταίνουν συνήθως 4-20 ημέρες μετά την εκκόλαψη. Είναι χαρακτηριστικό ότι όσο χειρότερες είναι οι συνθήκες διατήρησης και σίτισης, τόσο πιο συχνά μολύνονται τα περιστέρια και τόσο πιο σοβαρή εξελίσσεται η ασθένεια.

Η διαίρεση σε μορφές τριχομονάσης είναι υπό όρους, καθώς συχνά τα πρωτόζωα επηρεάζουν ταυτόχρονα πολλά συστήματα του σώματος. Η τριχομονάση μπορεί να είναι:

• διφθεροειδές
• εντερικός;
• ουλές.

Στη διφθεροειδή μορφή, σχηματίζονται πυκνά κίτρινα φιλμ στην στοματική κοιλότητα, εμποδίζοντας την πρόσβαση του αέρα. Λόγω της αδυναμίας αναπνοής, τα περιστέρια γίνονται ληθαργικά. Κάθονται ακίνητοι στη φωλιά με τα φτερά τους χαμηλωμένα. Το ράμφος είναι ανοιχτό σε μια προσπάθεια μεγέθυνσης του καναλιού αναπνοής. Τα πουλιά δεν είναι ικανά να πετούν, καθώς αρχίζουν να πνίγουν κατά την πτήση. Το φτέρωμα μπορεί να κολληθεί μαζί εάν το περιστέρι δεν είναι πλέον σε θέση να καθαριστεί.

Στην εντερική μορφή, το στομάχι παρατηρείται στα περιστέρια. Υγρά σκουπίδια, με δυσάρεστη οσμή και αποθαρρυντικό χρώμα. Η εντερική μορφή είναι πιο συχνή σε περιστέρια ηλικίας άνω του 1 μήνα. Η ασθένεια είναι δύσκολη και συχνά θανατηφόρα. Όταν ανοίγει ένα πτώμα, οι εστίες της τριχομονάδας είναι ορατές στο ήπαρ.

Η κικιατρική μορφή χαρακτηρίζεται από την εμφάνιση σφραγίδων στο δέρμα: μικρά κίτρινα-καφέ οζίδια. Από τα οζίδια, τα πρωτόζωα διεισδύουν βαθιά στο σώμα και επηρεάζουν τα εσωτερικά όργανα.

Η θεραπεία της νόσου πραγματοποιείται με trichopolum αραιωμένο σε νερό. Το αντιβιοτικό συγκολλάται σε πορεία. Για τα περιστέρια ενηλίκων, 3 g του φαρμάκου αραιώνονται σε 1 λίτρο νερού, τα νεαρά συγκολλούνται με ένα διάλυμα από μια πιπέτα.

Άτομα με εξάντληση με βλάβες του φάρυγγα και των εσωτερικών οργάνων πεθαίνουν πάντα.

Candidamycosis

Μυκητιακή νόσος που επηρεάζει ανοσοκατεσταλμένα περιστέρια. Οι μύκητες ζύμης προκαλούν καντιντομύκωση. Ένα ξέσπασμα της νόσου είναι πιθανότατα με ανθυγιεινές καταστάσεις στο περιστέρι. Το θρεπτικό μέσο για τους μύκητες είναι περιττώματα. Τα περιστέρια έχουν συνήθως πολύ βρώμικες φωλιές και οι νεοσσοί εξακολουθούν να έχουν ασθενή ανοσία. Για αυτόν τον λόγο, τα νεαρά ζώα είναι πιο ευαίσθητα σε ασθένεια καντιντίασης.

Η ασθένεια εκδηλώνεται με πολύ διαφορετικά συμπτώματα. Η Candidomycosis έχει 3 μορφές:

• εντερικός;
• πνευμονικός;
• δερματικός.

Και οι 3 μορφές βρίσκονται σε οποιονδήποτε ζωντανό οργανισμό, αλλά οι εντερικές μορφές είναι πιο συχνές στα πουλιά.

Η περίοδος επώασης διαρκεί 3-15 ημέρες. Η διάρκεια εξαρτάται από την αντίσταση του οργανισμού. Στα περιστέρια, η πορεία της νόσου είναι οξεία. Τα άρρωστα πουλιά είναι κατάθλιψη, προτιμούν να κολλάνε μεταξύ τους. Χωρίς όρεξη. Συχνά αναπτύσσεται διάρροια.

Δεδομένου ότι η γαστρεντερική οδός επηρεάζεται συνήθως, η βρογχοκήλη διογκώνεται. Κατά την ψηλάφηση, η συνοχή του βρογχοειδή μοιάζει με πλαστελίνη. Μπορείτε να αισθανθείτε ένα ισχυρό πάχος των τοιχωμάτων της βρογχοκήλης. Παρατηρείται πόνος. Λόγω του γεγονότος ότι η βρογχική φλεγμονή, η διαταραχή του πεπτικού σωλήνα στα περιστέρια χαρακτηρίζεται όχι μόνο από διάρροια, αλλά και από εμετό. Το πουλί τεντώνει συχνά το λαιμό και τα χασμουρητά του. Τα περιστέρια πεθαίνουν τις ημέρες 3-8 όχι λόγω του μύκητα, αλλά ως αποτέλεσμα της γενικής σηπτικής διαδικασίας.

Αντιμετωπίζεται μόνο η ήπια πορεία της νόσου. Τα πουλιά τρέφονται με το αντιβιοτικό νυστατίνη αναμεμιγμένο με γιαούρτι. Η δόση αντιβιοτικού είναι 25-50 mg / kg σωματικού βάρους. Η πορεία της θεραπείας είναι 10 ημέρες. Σε σοβαρές περιπτώσεις, τα περιστέρια καταστρέφονται.

Φυματίωση

Η ασθένεια είναι συχνή σε θηλαστικά και πουλιά. Η φυματίωση στα περιστέρια προκαλείται από ένα στέλεχος βακτηρίων των πτηνών, αλλά το πρόβλημα είναι ότι είναι δυνατόν να μολυνθούν άνθρωποι ή θηλαστικά με μη χαρακτηριστικά παθογόνα. Δηλαδή, ένα άτομο μπορεί να μολυνθεί με φυματίωση των πτηνών.

Η φυματίωση στα περιστέρια είναι χρόνια. Η εμφάνιση κλινικών συμπτωμάτων σημαίνει ότι το πουλί είναι άρρωστο για μεγάλο χρονικό διάστημα. Σε μια γενικευμένη μορφή, η ασθένεια εκδηλώνεται με μείωση της παραγωγής αυγών και ατροφία των θωρακικών μυών.

Κλινική μορφή:

• διάρροια;
• κίτρινο χρώμα του δέρματος και των βλεννογόνων λόγω ηπατικής βλάβης.

Μερικές φορές παρατηρούνται χωλότητα και όμοιοι σχηματισμοί στα πέλματα των ποδιών.

Η φυματίωση δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί. Μια προσπάθεια να θεραπευτεί η ασθένεια με λαϊκές θεραπείες σε όλη την ύπαρξη της ανθρωπότητας δεν έχει βοηθήσει ακόμα κανέναν, αλλά συχνά οδήγησε στη μόλυνση άλλων πουλιών, καθώς και ανθρώπων.

Ασθένειες των ματιών στα περιστέρια

Οι οφθαλμικές παθήσεις στα περιστέρια προκαλούνται σπάνια από μη μολυσματικές αιτίες. Αυτό είναι συνήθως ένα από τα συμπτώματα μιας μεταδοτικής νόσου. Πριν από τη θεραπεία μόνο των ματιών, πρέπει να βεβαιωθείτε ότι δεν χρειάζεται να αντιμετωπίσετε την ευλογιά, τη σαλμονέλλωση ή οποιαδήποτε άλλη παρόμοια ασθένεια. Σπάνια, αλλά συμβαίνουν μη μεταδοτικές αιτίες παθήσεων των ματιών, αν και σε κάθε περίπτωση το πρόβλημα με τα μάτια είναι απλώς ένα σύμπτωμα.

Αβιταμίνωση Α

Τα περιστέρια λαμβάνουν προβιταμίνη Α τρώγοντας τροφές με σιτηρά και φρέσκα χόρτα. Δεδομένου ότι η βιταμίνη αποσυντίθεται εάν φυλάσσεται ακατάλληλα, τα περιστέρια μπορεί να στερούνται βιταμίνης Α. Με την αβιταμίνωση, τα πουλιά παρατηρούν εξάντληση, βλέννα στη μύτη και τα μάτια, φλεγμονή των βλεννογόνων των ματιών. Με την περαιτέρω ανάπτυξη της νόσου, εμφανίζεται τύφλωση.

Τα νεαρά περιστέρια υστερούν στην ανάπτυξη. Το νεανικό μόριο επιβραδύνεται. Η χρωστική ουσία εξαφανίζεται στο ράμφος, στα πόδια και στην ίριδα των ματιών. Σε σοβαρές περιπτώσεις, τα πουλιά πεθαίνουν.

Η θεραπεία πραγματοποιείται με την εισαγωγή της βιταμίνης Α στη διατροφή. Η θεραπεία μόνο των ματιών είναι άσκοπη. Η συμπτωματική θεραπεία θα ανακουφίσει την κατάσταση του περιστεριού και θα προστατεύσει τους βλεννογόνους των ματιών από δευτερογενή λοίμωξη.

Φλόγωση της μεμβράνης των βλεφάρων

Η ασθένεια προκαλείται συχνά από διάφορες λοιμώξεις, αλλά υπάρχουν και άλλες αιτίες επιπεφυκίτιδας:

• καπνός;
• καυστικές ουσίες
• σκόνη;
• μηχανικός τραυματισμός
• ξένες ουσίες.

Αυτό συμβαίνει όταν μόνο τα μάτια μπορούν να αντιμετωπιστούν, προστατεύοντάς τα από δευτερογενή μόλυνση. Αλλά η κύρια μέθοδος θεραπείας είναι η εξάλειψη της αιτίας της νόσου.

Σημάδια μη μολυσματικής επιπεφυκίτιδας:

• πρήξιμο των βλεφάρων
• φωτοφοβία;
• άφθονο σχίσιμο στην έναρξη της νόσου.
• χοντρό πύον στα μάτια όταν παραμεληθεί.
• Το πύ μπορεί να κολλήσει μεταξύ των βλεφάρων και να συσσωρευτεί μεταξύ του βολβού του ματιού και των βλεφάρων.
• ελλείψει βοήθειας, συμβαίνει διάτρηση του κερατοειδούς.

Η πιο κοινή αιτία της επιπεφυκίτιδας σε περιστέρι είναι μια μεγάλη ποσότητα περιττωμάτων. Τα αποξηραμένα περιττώματα ξεσκονίζουν, τα υγρά περιττώματα αποσυντίθενται με την απελευθέρωση αμμωνίας, η οποία είναι διαβρωτική για τα μάτια.

Ξεροφθαλμία

Τα συμπτώματα της νόσου είναι η ξηρότητα του επιπεφυκότα και του κερατοειδούς που προκαλείται από βλάβη στους δακρυϊκούς αδένες. Τα δάκρυα σταματούν να ρέουν και ενυδατώνουν τα μάτια. Ο μεταβολισμός διαταράσσεται στον κερατοειδή. Με την περαιτέρω ανάπτυξη της νόσου, ο κερατοειδής πυκνά δυνατά. Η ασθένεια μπορεί να έχει πολλούς λόγους, ένας από τους οποίους είναι η ανεπάρκεια βιταμίνης A. Πριν από τη θεραπεία της ξηροφθαλμίας, πρέπει να διαπιστώσετε την αιτία της νόσου. Ίσως είναι μια μόλυνση.

Ασθένειες των φτερών στα περιστέρια

Εκτός από τραυματισμούς (κάταγμα πτέρυγας), τα περιστέρια συχνά υποφέρουν από φλεγμονή στις αρθρώσεις. Ένα σύμπτωμα της νόσου στα περιστέρια είναι προσκρούσεις στις αρθρώσεις των φτερών. Η ασθένεια ξεκινά πιο συχνά με την άρθρωση του αγκώνα. Εάν δεν αντιμετωπιστεί, ο ώμος γίνεται φλεγμονή. Ένα κοινό σύμπτωμα μιας ασθένειας που προκαλείται από οποιαδήποτε από τις αιτίες είναι η γέρνοντας πτέρυγα και η κακή πτήση σε περιστέρι.

Μπορεί να υπάρχουν διάφοροι λόγοι για την εμφάνιση κώνων:

• προχωρημένη σαλμονέλωση;
• διάθεση οξέος ούρων / ουρική αρθρίτιδα
• υπερβολικά φορτία νεαρών αθλητικών περιστεριών.

Η σαλμονέλλωση στην προχωρημένη μορφή της χαρακτηρίζεται όχι μόνο από φλεγμονή των αρθρώσεων, αλλά και από σοβαρή επιπεφυκίτιδα, επομένως είναι δύσκολο να το συγχέουμε με άλλες ασθένειες.

Διάθεση ουρικού οξέος

Σήμερα, όσον αφορά τον επιπολασμό, η ουρική αρθρίτιδα βρίσκεται στην 3η θέση μετά την υποβιταμίνωση και τη διατροφική δυστροφία. Τα παλιά περιστέρια είναι πιο συχνά άρρωστα με ουρική αρθρίτιδα, αυτή η ασθένεια δεν είναι ιδιαίτερη για τα νεαρά ζώα. Αλλά σήμερα αυτή η ασθένεια διαγιγνώσκεται όλο και περισσότερο σε νεαρά περιστέρια.

Αιτίες της ουρικής αρθρίτιδας:

• δηλητηρίαση με αλάτι τροφίμων
• δηλητηρίαση με μυκοτοξίνες που περιέχονται σε μούχλα
• δηλητηρίαση με φυτοφάρμακα
• παραβίαση της ισορροπίας των ανόργανων και πρωτεϊνών.

Το ήπαρ είναι υπεύθυνο για την αποβολή τοξικών ουσιών. Στα πουλιά, η εργασία των νεφρών και του ήπατος συνδέεται στενά. Οι παραβιάσεις σε ένα όργανο συνεπάγονται προβλήματα σε ένα άλλο.

Οι διαθετικοί κώνοι στα φτερά διαφέρουν από τους κώνους Salmonella, καθώς συνήθως ανοίγουν. Το εξίδρωμα ρέει από αυτά.

Η ουρική αρθρίτιδα μπορεί να είναι σπλαχνική, αρθρική ή μικτή. Με σπλαχνική άρθρωση δεν συμβαίνει βλάβη. Αυτή η μορφή συγχέεται εύκολα με ορισμένες μολυσματικές ασθένειες:

• λευκή διάρροια
• καταπίεση;
• μειωμένη όρεξη
• κυάνωση κορυφογραμμών.

Στην σπλαχνική μορφή, ένα μεγάλο ποσοστό θανάτων.

Η αρθρική μορφή είναι χρόνια:

• πρήξιμο των αρθρώσεων
• διαταραχή κίνησης
• γκρι-λευκό χρώμα του δέρματος των προσβεβλημένων αρθρώσεων.
• άνοιγμα αποστημάτων.

Η θεραπεία είναι δυνατή μόνο στα αρχικά στάδια της ουρικής αρθρίτιδας. Πραγματοποιείται με κατανάλωση 2% διαλύματος μαγειρικής σόδας σε άρρωστα περιστέρια, διαλύματος ουροτροπίνης 0,25% και διαλύματος novatofan 3%.

Υπέρταση

Ένα κοινό πρόβλημα για τις νέες φυλές περιστεριών. Σφραγίδες σχηματίζονται στις αγκώνες των φτερών. Είναι απαραίτητο να αποκλειστούν σοβαρές ασθένειες που προκάλεσαν φλεγμονή στις αρθρώσεις. Εάν η αιτία της νόσου είναι πολύ φορτίο στην πτέρυγα, το περιστέρι κάθεται ξεχωριστά, η προπόνηση ακυρώνεται και τροφοδοτούνται επιπλέον βιταμίνες και μικροστοιχεία. Ως ανοσοενισχυτικό, τα φάρμακα τρίβονται στην άρθρωση για τη θεραπεία του αρθρικού ρευματισμού. Μετά από 2-3 εβδομάδες ανάπαυσης, το περιστέρι αναρρώνει.

Ασθένειες της γοβίδας στα περιστέρια

Οι αιτίες της νόσου της βρογχοκήλης στα περιστέρια μπορεί να είναι:

• καντιντίαση;
• βακτηριακή μόλυνση;
• τριχομονάση;
• δηλητηρίαση;
• μηχανική βλάβη
• ανεπαρκές πότισμα
• μηχανική απόφραξη.

Όταν ένα περιστέρι μολύνεται με βρογχοκήλη, συνήθως υπάρχουν άλλα σημεία της νόσου. Εάν δεν υπάρχουν τέτοια σημάδια, τότε η φύση της ασθένειας της βρογχοκήλης είναι μη μολυσματική.

Δηλητηρίαση

Υπάρχει η πεποίθηση ότι ακόμη και το δηλητήριο αρουραίου δεν παίρνει περιστέρια, αλλά μπορεί επίσης να δηλητηριαστεί. Τα πουλιά δηλητηριάζονται:

• τροφή κακής ποιότητας: μούχλα ή που περιέχουν φυτοφάρμακα ·
• αντιδραστήρια που χρησιμοποιούνται από βοηθητικά προγράμματα ·
• λιποδιαλυτά λιπάσματα.

Δεδομένου ότι το περιστέρι είναι σε θέση να υποχωρήσει, το κύριο σύμπτωμα της δηλητηρίασης είναι ο έντονος έμετος. Μπορεί να εμφανιστεί ακόμα και μετά από πόσιμο νερό. Ανάλογα με το τι δηλητηριάστηκε το περιστέρι, ο εμετός μπορεί να είναι άοσμος, αλλά μπορεί να μυρίζει σαν συκώτι ή παρασιτοκτόνο.

Η θεραπεία πραγματοποιείται με ροφητικά που προορίζονται για τον άνθρωπο. Τα ναρκωτικά χορηγούνται συχνά. Μια εφάπαξ δόση διαλύματος 2-4 ml, ένα τζελ - με όγκο μπιζελιού. Το πόσιμο νερό είναι απεριόριστο.

Ένα νέο μέρος του ροφητή συγκολλάται μετά από κάθε περίπτωση εμετού. Όταν η κατάσταση του περιστεριού βελτιώνεται μετά τον τελευταίο εμετό με το ροφητή, το πουλί ποτίζεται 2 ακόμη φορές με διάστημα 1,5-2 ωρών. Το περιστέρι δεν τρέφεται κατά τη διαδικασία συγκόλλησης. Η τροφή χορηγείται μόνο 12-16 ώρες μετά το τέλος του εμέτου.

Μηχανική ζημιά

Εμφανίζεται όταν ένα περιστέρι καταπίνει στερεά σωματίδια: γυαλί, μέταλλα, αιχμηρές πέτρες. Δεδομένου ότι η τροφοδοσία περνά σχεδόν χωρίς παρέμβαση, ο εμετός είναι σπάνιος. Ο εμετός είναι άοσμος ή μυρίζει αίμα. Η θεραπεία είναι δυνατή μόνο χειρουργική: τομή του βρογχοκήλη και εξαγωγή ξένου αντικειμένου. Τα περιστέρια λαμβάνουν αντιβιοτικά μετά από χειρουργική επέμβαση για την πρόληψη της μόλυνσης.

Ελλειψη νερού

Εάν το περιστέρι δεν έχει ελεύθερη πρόσβαση στο νερό, στεγνώνει τα τρόφιμα φράζει την καλλιέργεια. Μετά το πόσιμο νερό, το φαγητό θα βραχεί και θα περάσει περαιτέρω στο στομάχι. Δεν απαιτείται ειδική θεραπεία.

Μηχανική απόφραξη

Μπορεί να προκληθεί από:

• ολικής αλέσεως;
• παχύρρευστη τροφή
• μαλακά, θεωρητικά μη βρώσιμα αντικείμενα (κομμάτια αφρού, βαμβάκι κ.λπ.).
• σκουλήκια.

Το σύμπτωμα της μηχανικής απόφραξης είναι ο έμετος και η έλλειψη ή η έλλειψη περιττωμάτων. Μερικές φορές, αντί για περιττώματα, το περιστέρι εκκρίνει μόνο ένα υπόλευκο υγρό.

Εάν υπάρχει απόφραξη με κόκκους ή ψωμί, υπάρχει αρκετή υγρασία στη σοδειά για να ζυμώσει το φαγητό. Με αυτήν την εξέλιξη της νόσου, η βρογχοκήλη στα περιστέρια διογκώνεται. Βγαίνει ένα αέριο με ξινή μυρωδιά. Ο βρογχοφόρος κρέμεται.

Πριν καθορίσετε τη μέθοδο θεραπείας, πρέπει να καταλάβετε τι ακριβώς προκάλεσε την απόφραξη του βρογχοκήλη:

• ιξώδες φαγητό και μαλακά μη βρώσιμα κομμάτια: η βρογχοκήλη είναι μαλακή, μερικές φορές μοιάζει με πλαστελίνη (ψωμί) με συνέπεια.
• ξηρά, κακώς εμποτισμένα τρόφιμα: η καλλιέργεια είναι πολύ σκληρή
• Ευεξία: συνηθισμένο φαγητό στη βρογχοκήλη

Όταν φράσσεται με παχύρρευστο φαγητό, 2-5 ml νερού χύνονται στον βρογχοκήλη του περιστεριού κάθε ώρα. Μετά από 5 ώρες το μέγιστο, το πρόβλημα συνήθως επιλύεται. Εάν η βρογχοκήλη δεν καθαριστεί, 4-10 ml νερού χύνονται στο περιστέρι, η βρογχοκήλη ζυμώνεται απαλά και τα περιεχόμενα συμπιέζονται έξω από το στόμα ή αντλούνται με χρήση καθετήρα.

Το πλύσιμο γίνεται έως ότου αφαιρεθούν πλήρως τα περιεχόμενα του βρογχιού στο περιστέρι. Κατά τη διαδικασία πλύσης, καθορίζεται με τι ακριβώς φράσσεται η βρογχοκήλη.

Όταν φράζει με ξηρά τροφή ή μη βρώσιμα μαλακά κομμάτια, πρώτα, το περιστέρι συγκολλάται βίαια 2-4 ml νερού. Μετά από 10-20 λεπτά, εγχύονται 0,5-1,5 ml λαδιού βαζελίνης και τρίβεται ο βρογχός. Η διαδικασία επαναλαμβάνεται κάθε 1,5-2 ώρες έως ότου απελευθερωθεί πλήρως η βρογχοκήλη.

Δεν απορροφάται από το σώμα του περιστεριού και βγαίνει αμετάβλητο. Είναι αδύνατο να αντικατασταθεί το λάδι βαζελίνης με φυτικό ή καστορέλαιο, αφού το τελευταίο βλάπτει το συκώτι του πουλιού.

Όταν η γαστρεντερική οδός εμποδίζεται με σκουλήκια, χρησιμοποιείται μόνο λάδι βαζελίνης. Μετά την αποκατάσταση της εντερικής παθητικότητας, μια ημέρα αργότερα, στο περιστέρι χορηγείται αντιισταμινικά.

Εάν δεν έχει αποκατασταθεί η ευπάθεια του βρογχοκήλη, είναι δυνατή μια χειρουργική λύση στο πρόβλημα. Μερικοί λαϊκοί τεχνίτες απλώς ρίχνουν νερό στα περιστέρια, στη συνέχεια γυρίζουν τα πουλιά ανάποδα, κρατώντας τα από τα πόδια τους. Το φαγητό πέφτει από το ράμφος λόγω της βαρύτητας. Ωστόσο, η μέθοδος είναι ακραία και είναι καλύτερα να μην τη χρησιμοποιήσετε εάν υπάρχει η ευκαιρία να συμβουλευτείτε έναν κτηνίατρο. Εάν το μόνο πρόβλημα είναι η πολύ ξηρή τροφή, είναι καλύτερα να δώσετε λίγο νερό στο περιστέρι, να αφήσετε τον πότη γεμάτο και να αφήσετε το πουλί να αντιμετωπίσει το ζήτημα μόνο του. Τις περισσότερες φορές, το φαγητό μουλιάζει και περνά στο στομάχι από μόνο του.

Πρόληψη ασθενειών περιστεριών

Σε προχωρημένες περιπτώσεις, οι ασθένειες των περιστεριών συνήθως δεν επιδέχονται θεραπεία. Για να αποφευχθεί η εξάπλωση λοιμώξεων, το πιο αποτελεσματικό προληπτικό μέτρο είναι η καθαριότητα στο περιστέρι. Τα περισσότερα παθογόνα μολυσματικών ασθενειών μεταδίδονται μέσω των περιττωμάτων μολυσμένων πτηνών, ενώ άλλα (μύκητες) πολλαπλασιάζονται στα περιττώματα. Εκτός από τους μύκητες ζύμης, το μαύρο καλούπι πολλαπλασιάζεται επίσης στα περιττώματα. Σε ένα βρώμικο δωμάτιο, τα περιστέρια, εκτός από την καντιντίαση, συχνά αναπτύσσουν ασπεργίλλωση.

Το δεύτερο προληπτικό μέτρο είναι μια πλήρης διατροφή. Ένα περιστέρι που δεν έχει βιταμίνες και μέταλλα είναι λιγότερο ευαίσθητο ακόμη και σε μολυσματικές ασθένειες.

Σε ορισμένες περιπτώσεις, τα περιστέρια μπορούν να εμβολιαστούν. Υπό την προϋπόθεση ότι υπάρχει εμβόλιο για την ασθένεια.

Τα είδη περιποίησης Dovecote και πτηνών πρέπει να απολυμαίνονται τακτικά. Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε διάλυμα λευκαντικού 2%, αλλά αυτή η ουσία είναι δηλητηριώδης. Ένα διάλυμα 3-4% ανθρακικού νατρίου, που θερμαίνεται στους 40 ° C, δίνει επίσης ένα καλό αποτέλεσμα.

συμπέρασμα

Οι ασθένειες των περιστεριών είναι οι ίδιες με τα κοτόπουλα. Ένα ξέσπασμα επιζωοτίας σε μια φάρμα πουλερικών καταστρέφει συχνά όλα τα ζώα, προκαλώντας σημαντική οικονομική ζημιά στον ιδιοκτήτη. Στα περιστέρια, ο αριθμός των περιστεριών είναι μικρότερος, αλλά αυτά τα πουλιά είναι συχνά δέκα φορές ακριβότερα από την πιο εξωτική φυλή κοτόπουλων. Ειδικά αθλητικά περιστέρια. Όμως, η συμμόρφωση με τους υγειονομικούς κανόνες και μια πλήρη διατροφή μειώνει σημαντικά την πιθανότητα εμφάνισης μολυσματικής ασθένειας.

Προτεινόμενες καταχωρήσεις

Πώς να απαλλαγείτε από τα περιστέρια

Τι ασθένειες φέρουν τα περιστέρια

Πώς να ταΐσετε λίγο περιστέρι

Πόσα περιστέρια ζουν και πού

Περιστέρι vituten (ξύλο περιστέρι): περιγραφή, φωτογραφία

Περιστέρια του Ιράν

Περιστέρια με υψηλή πτήση: βίντεο, φωτογραφίες, περιγραφή φυλών

Μοναχοί περιστεριών: Μόσχα, γερμανικός σταυρός

Αναπαραγωγή περιστεριών στο σπίτι για αρχάριους