Πνευμονία στους μόσχους: συμπτώματα, θεραπεία, συνέπειες, πρόληψη

Περιεχόμενο

1 Αιτίες πνευμονίας στα βοοειδή
2 Συμπτώματα πνευμονίας
3 Η πορεία της νόσου
4 Διαγνωστικά
5 Μέθοδοι θεραπείας
- 5.1 Θεραπεία φαρμάκων
- 5.2 Λαϊκοί τρόποι
6 Υπάρχοντα
7 Προφύλαξη
8 συμπέρασμα

Εάν όλα τα συμπτώματα ανιχνευθούν εγκαίρως και η θεραπεία της πνευμονίας σε μοσχάρια πραγματοποιείται υπό την επίβλεψη ειδικού, τότε τα ζώα θα επανέλθουν γρήγορα στο φυσιολογικό και χωρίς αρνητικές συνέπειες. Με προχωρημένο στάδιο, η πνευμονία μπορεί να γίνει χρόνια και να οδηγήσει σε σοβαρές διαταραχές του αναπνευστικού και πεπτικού συστήματος, οι οποίες αναπόφευκτα θα επηρεάσουν την ανάπτυξη νεαρών ζώων.

Τις περισσότερες φορές, η πνευμονία ή η πνευμονία αναπτύσσεται σε μοσχάρια ηλικίας έως 5 μηνών. Οι ενήλικες είναι λιγότερο ευαίσθητοι σε αυτήν την ασθένεια.

Αιτίες πνευμονίας στα βοοειδή

Είναι σύνηθες να διακρίνουμε τους ακόλουθους λόγους για τους οποίους τα νεαρά ζώα αναπτύσσουν πνευμονία:

Δυσμενείς συνθήκες κράτησης. Εάν τα μοσχάρια κοιμούνται σε κρύο, υγρό πάτωμα χωρίς κρεβάτι και βρίσκονται σε δωμάτιο που αερίζεται σπάνια, ο κίνδυνος πνευμονίας είναι πολύ αυξημένος.
Άγχος μετά τον απογαλακτισμό νωρίς. Δεν συνιστάται να απογαλακτίζετε νεαρά μοσχάρια από το μητρικό γάλα πολύ νωρίς.
Ευνουχισμός σε νεαρούς ταύρους.
Κακή ποιότητα τροφής ή διαταραχή διατροφής. Ειδικότερα, τα μοσχάρια αναπτύσσουν πνευμονία κατά τη μετάβαση από τη γαλακτοκομική σίτιση στο τραχύ, καθώς οποιαδήποτε απότομη αλλαγή στη διατροφή αποδυναμώνει το σώμα του ζώου.
Αναλφάβητες μεταφορές. Τα ζώα μπορεί να κρυώσουν κατά τη μεταφορά κατά τη διάρκεια της κρύας περιόδου.
Έλλειψη κίνησης και έλλειψη οξυγόνου λόγω σπάνιου περπατήματος. Χωρίς κίνηση, οι μύες των ζώων ατροφούν, ως αποτέλεσμα του οποίου ο αερισμός των πνευμόνων εξασθενεί.
Ιογενείς και βακτηριακές λοιμώξεις.
Υπερθέρμανση στον ήλιο, η οποία προκαλεί παραβίαση της θερμορύθμισης.
Διατήρηση μεγάλου αριθμού ζώων σε περιορισμένες συνθήκες. Όταν ένας μεγάλος αριθμός αγελάδων και μόσχων μαζεύονται στο ίδιο δωμάτιο, υπάρχει ταχεία συσσώρευση μεγάλων ποσοτήτων αμμωνίας και υδρόθειου στον αέρα, η οποία δεν έχει την καλύτερη επίδραση στην υγεία των βοοειδών.

Σπουδαίος! Η αιχμή της νόσου εμφανίζεται στο τέλος του χειμώνα - στις αρχές της άνοιξης, όταν τα μοσχάρια βιώνουν μια γενική αποδυνάμωση του ανοσοποιητικού συστήματος. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, τα νεαρά ζώα είναι ιδιαίτερα ευάλωτα σε διάφορους ιούς και βακτηριακές λοιμώξεις.

Συμπτώματα πνευμονίας

Η επιτυχία της θεραπείας εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από το πώς η πρώιμη πνευμονία ανιχνεύεται στα βοοειδή. Η πνευμονία στα μοσχάρια αποδεικνύεται από τις ακόλουθες αλλαγές στη συμπεριφορά και την ευημερία των ζώων:

γρήγορη και κουρασμένη αναπνοή.
συχνός βήχας
υδαρή απόρριψη από τη μύτη και τα μάτια.
υψηλή θερμοκρασία σώματος
σπάνια κόπρανα, διάρροια
έλλειψη κόμμεων
η καταπιεσμένη κατάσταση του ζώου στο σύνολό του (λήθαργος, απάθεια, αυτιά χαμηλώνονται).

Μερικά συμπτώματα από μόνα τους δεν σημαίνουν πάντα ότι ο μόσχος έχει πνευμονία. Πολύ συχνά παρατηρείται βήχας και μικρή ρινική εκκένωση σε άτομα που διατηρούνται σε αχυρώνα με μούχλα. Σε αυτήν την περίπτωση, αρκεί να μεταφέρετε τα ζώα σε άλλο δωμάτιο ή να εξασφαλίσετε τακτικό αερισμό του προηγούμενου χώρου.

Συμβουλή! Εάν υπάρχει υποψία πνευμονίας, τα μολυσμένα άτομα πρέπει να απομονωθούν από το υπόλοιπο κοπάδι το συντομότερο δυνατό, έτσι ώστε η ασθένεια να μην εξαπλωθεί σε ολόκληρη την αγέλη. Η ασθένεια μεταδίδεται και μεταδίδεται από αερομεταφερόμενα σταγονίδια.

Η πορεία της νόσου

Η ασθένεια μπορεί να είναι οξεία ή χρόνια. Σε ιδιαίτερα προχωρημένες περιπτώσεις, η πορεία της νόσου συνοδεύεται από τον άφθονο σχηματισμό αποστημάτων.

Η οξεία μορφή πνευμονίας περιλαμβάνει κυρίως απότομη αύξηση της θερμοκρασίας του σώματος, βήχα και εκκρίσεις από τη μύτη και τα μάτια.Η όρεξη και η γενική κατάσταση των ζώων είναι ικανοποιητική, αν και μερικές φορές υπάρχει απάθεια στη συμπεριφορά των μόσχων. Τα άρρωστα ζώα δεν κινούνται άσκοπα και προτιμούν να ξαπλώνουν ακίνητα. Εάν ξεκινήσει η ασθένεια, τα συμπτώματά της θα αρχίσουν να επεκτείνονται: τα κόπρανα θα αλλάξουν, τα μοσχάρια θα αρνηθούν να φάνε κ.λπ.

Η χρόνια πνευμονία στα βοοειδή χαρακτηρίζεται από σαφή αναπτυξιακή καθυστέρηση:

οι άρρωστοι μόσχοι είναι μικρότεροι από τους συνομηλίκους τους.
υπάρχουν φαλακρά μπαλώματα και φαλακρά μπαλώματα στο παλτό.
ξηρό δέρμα.

Ακριβώς όπως στην οξεία μορφή, τα ζώα κινούνται λίγο, βήχουν και δείχνουν σταθερή δύσπνοια. Περιστασιακά, παρατηρείται βλεννογόνος ρινική εκκένωση σε μολυσμένους μόσχους. Ταυτόχρονα, η θερμοκρασία του σώματος των ασθενών μόσχων είναι φυσιολογική, η οποία είναι μια από τις κύριες διαφορές μεταξύ της χρόνιας μορφής πνευμονίας και της οξείας.

Σπουδαίος! Η οξεία νόσος είναι πιο συχνή σε μοσχάρια ηλικίας 1-2 μηνών. Η χρόνια μορφή είναι πιο χαρακτηριστική για ηλικιωμένα άτομα - από 3 έως 5 μήνες.

Διαγνωστικά

Ένας ειδικός πρέπει να διαγνώσει την πνευμονία στα βοοειδή - σχεδόν όλα τα συμπτώματα της πνευμονίας, σε έναν βαθμό ή άλλο, αλληλεπικαλύπτονται με ορισμένες άλλες ασθένειες. Συγκεκριμένα, σε ανεξάρτητες προσπάθειες προσδιορισμού της ρίζας του προβλήματος, είναι πολύ εύκολο να συγχέουμε την πνευμονία με τη φυματίωση και τη δικτυοκαύλωση. Αυτές οι ασθένειες αντιμετωπίζονται με εντελώς διαφορετικούς τρόπους.

Επιπλέον, πριν από την τελική διάγνωση, θα πρέπει να αποκλείεται η πιθανότητα των ακόλουθων ασθενειών στα μοσχάρια:

χλαμύδια;
βρογχίτιδα;
ιική διάρροια.

Επιβεβαιώστε τη διάγνωση μετά από εργαστηριακές εξετάσεις. Ο καλύτερος τρόπος για να προσδιορίσετε εάν οι πνεύμονες ενός ζώου είναι φλεγμονώδεις ή όχι είναι να κάνετε ακτινογραφία θώρακος. Μερικές φορές γίνεται βιοψία των πνευμόνων για να γίνει μια οριστική διάγνωση.

Σπουδαίος! Τις περισσότερες φορές, η πνευμονία στους μόσχους συγχέεται με τη φυματίωση, η οποία είναι πολύ πιο επικίνδυνη λόγω του γεγονότος ότι στην αρχή η ασθένεια είναι εκκριτική. Είναι δυνατή η ανίχνευση της παρουσίας φυματίωσης σε βοοειδή χρησιμοποιώντας μια δοκιμή φυματίνης.

Μέθοδοι θεραπείας

Πριν προχωρήσετε απευθείας στη θεραπεία της πνευμονίας σε μοσχάρια, είναι απαραίτητο να απομονώσετε το ζώο και να δημιουργήσετε τις πιο άνετες συνθήκες για αυτό. Είναι σημαντικό το άρρωστο άτομο να είναι ήσυχο και ήρεμο, να έχει πρόσβαση σε γλυκό νερό και τα κλινοσκεπάσματα στο περίπτερο να είναι καθαρά. Η διατροφή των βοοειδών δεν είναι λιγότερο σημαντική - δεν θα είναι περιττή η αραίωση της διατροφής των μόσχων με συμπληρώματα βιταμινών. Συνιστάται επίσης να παίρνετε τα ζώα έξω πιο συχνά εάν ο καιρός είναι ξηρός και ζεστός.

Συμβουλή! Η υψηλή υγρασία, ο παγετός ή, αντίθετα, η έντονη θερμότητα δεν θα ωφελήσουν τα άρρωστα βοοειδή. Ο καυτός ήλιος μπορεί ιδιαίτερα να επηρεάσει αρνητικά την υγεία. Το άμεσο ηλιακό φως μπορεί να προκαλέσει υπερθέρμανση στα μοσχάρια και έτσι να επιδεινώσει την κατάστασή τους.

Θεραπεία φαρμάκων

Όλα τα φάρμακα για τη θεραπεία της πνευμονίας συνταγογραφούνται από γιατρό. Σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να κάνετε μόνοι σας τη θεραπεία - οποιοδήποτε λάθος μπορεί να επιδεινώσει μόνο την κατάσταση των μολυσμένων μόσχων.

Ως επί το πλείστον, η πνευμονία αντιμετωπίζεται επιτυχώς με διάφορα αντιβιοτικά. Αντιπροσωπεύονται από μια μεγάλη ποικιλία και η επιλογή ενός συγκεκριμένου φαρμάκου εξαρτάται από τον τύπο των βοοειδών (κρέας, γάλα, κρέας και γάλα), την ηλικία των προσβεβλημένων ατόμων και την αιτία της νόσου.

Τα πιο δημοφιλή φάρμακα για τη θεραπεία της πνευμονίας περιλαμβάνουν τα ακόλουθα φάρμακα:

Το "Cefazolin" είναι ένα αντιβιοτικό για ενδομυϊκή ένεση του φαρμάκου. Είναι ιδιαίτερα αποθαρρυντικό να αναμειγνύεται η θεραπεία με το "Cefazolin" με άλλα φάρμακα ισχυρής επιρροής.
Εάν ο βήχας είναι ξηρός, μπορείτε να δώσετε στα μοσχάρια "Mukaltin", το οποίο αραιώνει γρήγορα το φλέγμα και βοηθά στην απομάκρυνσή του από την αναπνευστική οδό.
Πολύ συχνά, για τη θεραπεία της πνευμονίας στα βοοειδή, χρησιμοποιείται το "Isoniazid", το οποίο εγχέεται στην τραχεία.

Επιπλέον, τα ακόλουθα φάρμακα χρησιμοποιούνται για τη θεραπεία της πνευμονίας, τα οποία είναι λιγότερο κοινά, ωστόσο, κάνουν καλή δουλειά με την εργασία:

"Farmazin";
"Τετρακυκλίνη";
"Στρεπτομυκίνη".

Επιπλέον, ο κτηνίατρος μπορεί να συνταγογραφήσει διαδικασίες θέρμανσης, εισπνοές και τρίψιμο. Ο αποκλεισμός της Novocaine βοηθά καλά στην πνευμονία. Σε κάθε περίπτωση, το καλύτερο αποτέλεσμα επιτυγχάνεται με μια πολύπλοκη θεραπεία, όταν οι ενδοφλέβιες ή ενδομυϊκές ενέσεις συνδυάζονται με μια εξωτερική επίδραση σε άρρωστα μοσχάρια.

Συμβουλή! Η θεραπεία φυλών κρέατος για πνευμονία έχει τα δικά της χαρακτηριστικά. Σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να χορηγούνται αντιβιοτικά σε ζώα προσανατολισμένα στο κρέας, εάν η σφαγή τους έχει προγραμματιστεί για τις επόμενες ημέρες. Τα συστατικά των ναρκωτικών μπορούν να παραμείνουν στο κρέας και να μειώσουν την ποιότητά του.

Λαϊκοί τρόποι

Τα νεαρά μοσχάρια τρέφονται με διάλυμα σόδας, ζεσταίνονται ελαφρώς πριν από τη χρήση. Επιπλέον, τα ακόλουθα βότανα έχουν λειτουργήσει καλά στη θεραπεία της πνευμονίας:

θυμάρι;
ρίζα γλυκόριζας;
μητέρα και μητριά.

Τα αφέψημα και οι εγχύσεις γίνονται από αυτά τα βότανα, τα οποία στοχεύουν επίσης στην τόνωση της απέκκρισης του φλέγματος.

Συμβουλή! Είναι καλύτερο να αποφεύγετε την αυτοθεραπεία όποτε είναι δυνατόν. Οι άνθρωποι καταφεύγουν σε λαϊκές μεθόδους ως έσχατη λύση για την ανακούφιση της κατάστασης των ζώων πριν από την επίσκεψη του κτηνιάτρου. Δεν θα είναι δυνατόν να θεραπευτούν πλήρως τα μολυσμένα μοσχάρια από πνευμονία με τη βοήθεια βοτάνων και αυτοσχεδιασμένων μέσων.

Υπάρχοντα

Εάν ξεκινήσει η θεραπεία της πνευμονίας στα βοοειδή, μπορεί να γίνει χρόνια ή να οδηγήσει σε σοβαρές διαταραχές στη λειτουργία του αναπνευστικού συστήματος. Επιπλέον, τα καρδιαγγειακά και πεπτικά συστήματα μπορούν να υποστούν ανεπανόρθωτες βλάβες, σχετίζονται στενά με την εργασία των πνευμόνων. Τέλος, εάν το ζώο δυσκολεύεται να ανεχθεί την ασθένεια, μπορεί στη συνέχεια να προκαλέσει γενική αποδυνάμωση του ανοσοποιητικού συστήματος στα μοσχάρια. Γενικά, θα είναι πιο ευαίσθητα σε δυσμενείς περιβαλλοντικές συνθήκες και διάφορες μολυσματικές ασθένειες.

Η πνευμονία είναι σπάνια θανατηφόρα.

Προφύλαξη

Τα προληπτικά μέτρα κατά της πνευμονίας στα μοσχάρια περιλαμβάνουν τη συμμόρφωση με τις ακόλουθες συστάσεις:

Πρώτα απ 'όλα, είναι απαραίτητο να εξασφαλιστεί καλός αερισμός των χώρων όπου διατηρούνται τα μοσχάρια. Για αυτό, ένα σύστημα εξαναγκασμένου εξαερισμού εγκαθίσταται συχνά σε αχυρώνες για ευκολία. Επιπλέον, τα μοσχάρια με πνευμονία πρέπει να περπατούν κατά καιρούς για να αποφευχθεί η μυϊκή ατροφία.
Το πόσιμο πρωτόγαλα για μικρά μοσχάρια είναι μια καλή πρόληψη κατά της πνευμονίας. Θα πρέπει να λαμβάνουν την πρώτη δόση εντός 3-5 ωρών μετά τη γέννηση, ο κατά προσέγγιση όγκος είναι 3-4 λίτρα. Αυτό το φυσικό συμπλήρωμα διατροφής ενεργοποιεί την πλήρη λειτουργία του γαστρεντερικού σωλήνα την πρώτη ημέρα της ζωής και βοηθά στην ενίσχυση του ανοσοποιητικού συστήματος.
Η σωστή σίτιση από μόνη της μειώνει τον κίνδυνο πνευμονίας στα μοσχάρια. Μια πλήρης διατροφή για μοσχάρια πρέπει να περιλαμβάνει σίτιση γάλακτος (5-7 λίτρα την ημέρα) και δωρεάν πρόσβαση σε καθαρό νερό. Οι πρώτες τροφές εισάγονται σταδιακά, ώστε να μην τονίζουν τα μοσχάρια.
Στον αχυρώνα, πρέπει να τηρούνται οι ελάχιστες απαιτήσεις υγιεινής: τα κλινοσκεπάσματα πρέπει να αλλάζονται εγκαίρως, οι ίδιοι οι χώροι και ο εξοπλισμός απολυμαίνονται περιοδικά.

Ξεχωριστά, αξίζει να τονιστεί μια τέτοια μέθοδο πρόληψης όπως ο εμβολιασμός. Επί του παρόντος, τα μοσχάρια μπορούν να εμβολιαστούν κατά της πνευμονίας με τη βοήθεια διαφόρων φαρμάκων που συνταγογραφούνται από κτηνίατρο. Από την άλλη πλευρά, εκτός από τα εξαιρετικά εξειδικευμένα εμβόλια, υπάρχουν πολύπλοκα εμβόλια που εξουδετερώνουν τη δράση διαφόρων τύπων βακτηρίων ταυτόχρονα.

Σπουδαίος! Ο εμβολιασμός είναι ένας αποτελεσματικός τρόπος για την προστασία των βοοειδών από την πνευμονία, αλλά δεν είναι πανάκεια. Ακόμη και μετά από αυτήν τη διαδικασία, παραμένει ο κίνδυνος μόλυνσης των μόσχων με ιογενείς λοιμώξεις.

συμπέρασμα

Το πιο σημαντικό είναι να εντοπίσετε τα πρώτα συμπτώματα εγκαίρως και η θεραπεία της πνευμονίας στα μοσχάρια θα διαρκέσει πολύ λίγο χρόνο. Είναι σημαντικό να παρακολουθείτε στενά τους νέους στους πρώτους 2-3 μήνες της ζωής σας, ώστε να μην χάσετε παραβιάσεις στη συμπεριφορά των ζώων. Ένα υγιές μοσχάρι είναι κινητό, το παλτό του είναι λείο και λαμπερό και το σκαμνί είναι κανονικό. Δεν αρνείται το φαγητό και συχνά πίνει νερό.Εάν παρατηρήσετε αποκλίσεις από αυτές τις γραμμές βάσης, θα πρέπει να ρίξετε μια πιο προσεκτική ματιά στο μοσχάρι. Φυσικά, μόνο ένας κτηνίατρος μπορεί να κάνει μια ακριβή διάγνωση - τα συμπτώματα της πνευμονίας αλληλεπικαλύπτονται σε μεγάλο βαθμό με άλλες ασθένειες, ωστόσο, η επαγρύπνηση δεν πονά ποτέ.

Πρόσθετες πληροφορίες σχετικά με τη θεραπεία της πνευμονίας στα μοσχάρια μπορείτε να βρείτε στο παρακάτω βίντεο:

Πνευμονία βοοειδών: συμπτώματα και θεραπεία