Περιεχόμενο
Η εκτροφή χοίρων μεταξύ ιδιωτών εμπόρων είναι πολύ λιγότερο δημοφιλής από την κουνέλι ή την εκτροφή πουλερικών. Υπάρχουν αντικειμενικοί και υποκειμενικοί λόγοι για αυτό.
Οι αντικειμενικοί είναι, δυστυχώς, κρατικοί φορείς ελέγχου με τους οποίους είναι δύσκολο να υποστηρίξουμε. Σε πολλές περιοχές της Ρωσίας, οι ιδιώτες έμποροι απαγορεύονται ήδη να διατηρούν χοίρους υπό το πρόσχημα των εστιών ASF. Υπάρχει, ωστόσο, μια ενδιαφέρουσα τάση: το ASF συνεχώς φουσκώνει εκεί όπου βρίσκονται μεγάλα συγκροτήματα χοίρων. Επιπλέον, τα ίδια τα σύμπλοκα παρακάμπτονται από την ασθένεια.
Σε περιοχές όπου δεν υπάρχουν συγκροτήματα αναπαραγωγής χοίρων, η κατάσταση του ASF είναι αρκετά ασφαλής, οι κτηνίατροι κοιτάζουν ευνοϊκά την ιδέα του ιδιοκτήτη μιας ιδιωτικής αυλής να έχει χοίρους. Ιδιαίτερα εάν πρόκειται για χοίρους Βιετνάμ, οι οποίοι είναι πολύ λιγότερο επιθετικοί από τους μεγάλους λευκούς χοίρους και πολύ πιο ανεπιτήδευτοι. Επομένως, πριν ξεκινήσετε τους χοίρους, πρέπει να επικοινωνήσετε με τον κτηνιατρικό σας σταθμό εάν υπάρχει ASF στην περιοχή.
Υποκειμενική είναι η διαδεδομένη πεποίθηση ότι οι χοίροι προκαλούν βρωμιά και βρωμιά. Και, γενικά, "ο χοίρος θα βρει βρωμιά." Παρεμπιπτόντως, οι χοίροι έχουν κάθε δικαίωμα να προσβάλλονται. Ο άνθρωπος δεν τους επιτρέπει να ζουν σαν χοίρος, αναγκάζοντάς τους να ζουν σαν άνθρωπος. Στην πραγματικότητα, οι χοίροι είναι πολύ καθαρά ζώα. Έχοντας την ευκαιρία να διαλέξετε, ο χοίρος θα σβήνει πάντα σε μία μόνο γωνία και δεν θα ξαπλώνει ποτέ στα δικά του περιττώματα.
Η μυρωδιά αυξάνεται επίσης από ένα άτομο, τροφοδοτώντας τα γουρούνια απόβλητα τροφίμων, διατηρώντας τα ζώα σε στυλό κατά δύο μέτρα και σπάνια καθαρίζει.
Ο βιετναμέζικος γουρούνι διακρίνεται για την καθαριότητα και την ακρίβειά του ακόμη και στο πλαίσιο των υποτρόφων του. Το να κρατάς τις βιετναμέζικες κοιλιές σε ένα λιγοστό στυλό, ούτε καν να τους αφήνεις για περιπάτους, είναι απλώς σκληρό για αυτούς τους χοίρους. Το Vestmouths είναι πολύ εκπαιδευμένο και μπορεί να αντέξει μέχρι να απελευθερωθούν από τον αχυρώνα. Στη συνέχεια, κατόπιν εντολής, έτρεξαν στην "τουαλέτα". Έτσι, οι βιετναμέζικοι χοίροι με κατσαρόλα είναι πολύ ευχάριστα ζώα.
Ιστορία και περιγραφή της βιετναμέζικης φυλής
Τα γουρούνια Potbelly αρχικά εισήχθησαν στην Ευρώπη και τον Καναδά από το Βιετνάμ. Αυτή η χώρα δεν είναι η πραγματική πατρίδα του βιετναμέζικου χοίρου, απλώς το όνομα δόθηκε ανάλογα με τη χώρα από την οποία άρχισε να εξαπλώνεται η φυλή σπλάχνα σε όλο τον κόσμο.
Στον μετα-σοβιετικό χώρο, για πρώτη φορά, ο βιετναμέζικος χοίρος τοποθετήθηκε ως μίνι χοίρος, δηλαδή μια μικρογραφία εκδοχής ενός χοίρου που μπορεί να διατηρηθεί στο σπίτι ως κατοικίδιο. Φυσικά, οι βιετναμέζικοι χοίροι με κατσαρόλα είναι τουλάχιστον δύο φορές μικρότεροι από τα μεγάλα λευκά και ποτέ δεν φτάνουν βάρος 300 κιλά, αλλά ένα ζώο ύψους περίπου 65 εκατοστών, μήκους άνω του ενός μέτρου, βάρους 150 κιλών και πολύ δυνατών μυών δύσκολα ονομάζεται κατοικίδιο.
Ταυτόχρονα, ο αγοραστής είναι βέβαιος ότι οι κοιλιές του Βιετνάμ δεν μεγαλώνουν, το κύριο πράγμα είναι να τα περιορίσουμε στα τρόφιμα. Για λόγους δικαιοσύνης, πρέπει να ειπωθεί ότι μερικές φορές μπορείτε πραγματικά να αγοράσετε μια κοιλιά καθαρόαιμης γλάστρας με μικροσκοπικά μεγέθη.Αλλά αυτό είναι απλώς ένα αποτυχημένο δείγμα. Είτε το γόνου εμφανίστηκε σε ένα κρύο δωμάτιο, και όλη η δύναμη του χοιριδίου δεν δαπανήθηκε για να μεγαλώσει, αλλά για να καταπολεμήσει το κρύο, ή ήταν τεχνητός άντρας από τη γέννηση, ή απλά το αποτέλεσμα της αναπαραγωγής.
Οι μίνι χοίροι δεν έχουν καμία σχέση με τους χοίρους κρέατος, οι οποίοι είναι κοιλιές. Οι μικροσκοπικοί χοίροι είναι μια ξεχωριστή ομάδα χοίρων με τους οποίους εκτελούνται εργασίες αναπαραγωγής για τη μείωση του μεγέθους.
Εξωτερικά και παραγωγικά χαρακτηριστικά των κοιλιών Βιετνάμ
Βιετναμέζικα κατσαρόλα φυλή χοίρων ανήκει στον τύπο μπέικον. Οι χοίροι αυτής της φυλής είναι κοντόχοντροι, με τεράστιο φαρδύ σώμα και πολύ κοντά πόδια. Ονομάζονται Vizlobryhimi αρκετά άξια. Σε πολλούς χοίρους αυτής της φυλής, η κοιλιά μπορεί να τσακιστεί στο έδαφος.
Το κεφάλι ενός γνήσιου γουρούνι με κοντό ρύγχος. Επιπλέον, οι λιπαρές πτυχές σέρνονται από το μέτωπο και τα μάγουλα στο ρύγχος. Σε χοίρους, αυτό είναι λιγότερο έντονο από ό, τι στους αγριόχοιρους.
Τα πιο συνηθισμένα χρώματα των βιετναμέζικων χοίρων είναι μαύρο, λευκό και αχλάδι. Λιγότερο συχνές είναι οι γκρι χοίροι με αγριογούρουνο και οι καφέ χοίροι.
Ο κάπρος στη φωτογραφία μοιάζει συχνά με ένα αστείο πλάσμα.
Στην πραγματικότητα, είναι σε θέση να τρομάξει την απροσδόκητη εμφάνισή του πίσω από την πλάτη του. Οι κοιλιακοί χοίροι κινούνται σιωπηλά.
Αυτό δεν σημαίνει ότι οι κοιλιές του Βιετνάμ είναι επικίνδυνες. Αντίθετα, οι χοίροι αυτής της φυλής έχουν μια ήρεμη, καλή φύση και αυξημένη περιέργεια με συνεχή επιθυμία να δοκιμάσουν τα πάντα.
Πιθανότατα, ο κάπρος χρειαζόταν μια τέτοια προστασία για να προστατευθεί από τους κυνόδοντες των συγγενών του όταν αγωνίζεται για τη γυναίκα. Οι σκύλοι κάπρων αρχίζουν να αναπτύσσονται το δεύτερο έτος της ζωής τους και θα αποκτήσουν πλήρες μέγεθος σε ηλικία πέντε ετών εάν δεν αφαιρεθούν.
Ενώ ο κάπρος είναι νέος, οι κυνόδοντες δεν έχουν σημασία, αλλά μόλις βγουν από το στόμα, ο κάπρος μπορεί να γίνει επικίνδυνος. Ειδικά όταν προστατεύει το γουρούνι της με μωρά.
Το βάρος των κοιλιών ενηλίκων φτάνει τα 150 κιλά. Πρέπει να έχουμε κατά νου ότι, παρά τη διαφήμιση, το λαρδί των βιετναμέζικων κοιλιών δεν είναι καθόλου τρυφερό και απαλό. Μέχρι την ηλικία των τεσσάρων μηνών, τα χοιρίδια έχουν ήδη σχηματίσει ένα σκληρό στρώμα λίπους δύο εκατοστών στην πλάτη τους. Χωρίς στρώματα κρέατος. Στην πραγματικότητα, το λαρδί με στρώματα κρέατος προέρχεται όχι από τη φυλή των χοίρων, αλλά σύμφωνα με μια ειδική τεχνολογία καλλιέργειας, όπου η περίοδος ανάπαυσης εναλλάσσεται με περιόδους σωματικής δραστηριότητας των χοίρων. Κατά τη διάρκεια της ανάπαυσης, το λίπος εναποτίθεται · κατά τη διάρκεια της δραστηριότητας, το κρέας μεγαλώνει.
Αυτό δεν ισχύει για τις κοιλιές του Βιετνάμ. Εάν τα βιετναμέζικα χοιρίδια έχουν την ικανότητα να κινούνται, θα συνειδητοποιήσουν πλήρως αυτήν την ευκαιρία.
Για το λόγο αυτό, κάτω από το στρώμα του υποδόριου λίπους, το κρέας των κοιλιών έχει μια λεπτή συνοχή και καλή γεύση. Αφού κόψει το υποδόριο λίπος, το κρέας γίνεται άπαχο. Εάν δεν σας αρέσει το λιπαρό χοιρινό, αρκεί να κόψετε ένα στρώμα μπέικον από το σφάγιο ενός βιετναμέζικου γουρουνιού.
Η διατήρηση των βιετναμέζικων χοίρων στο σπίτι δεν είναι δύσκολη.
Όροι διατήρησης και σίτισης
Οι κοιλιές του Βιετνάμ είναι πολύ ήσυχα ζώα. Η ακύρωση από αυτά δεν ακούγεται, ακόμη και αν ο χρόνος σίτισης έχει καθυστερήσει. Το Vizlobelly, σε γενικές γραμμές, μπορεί να χτυπάει μόνο με τρόμο όταν πιάνεται. Τις υπόλοιπες στιγμές, οι ήχοι που κάνει ένας γουρούνι του Βιετνάμ γουρουνάκι θυμίζουν συχνότερα το «booing» ενός σκύλου, όταν ο σκύλος γαβγίζει, σχεδόν χωρίς να ανοίξει το στόμα του. Μπορούν να γκρινιάζουν ήσυχα με ευχαρίστηση. Αυτή η λειτουργία βοηθά τους ιδιοκτήτες να αποφύγουν την προσοχή των αρμόδιων αρχών εάν οι χοίροι διατηρούνται παράνομα.
Είναι αλήθεια ότι τα γουρουνάκια σε ηλικία έως ενός μηνός, χωρίζοντας τις θηλές της μητέρας, αυξάνουν τόσο έντονα που παίρνει την εντύπωση ότι τρώγονται ζωντανά και ξεκινούν από τα πίσω πόδια τους. Μετά από ένα μήνα, όταν τα χοιρίδια αρχίζουν να τρώνε μόνα τους, σταματούν να χτυπούν.Αλλά η μητέρα των Βιετναμέζικων χοίρων θηλάζει έως και δύο μήνες, οπότε είναι πολύ νωρίς για να τους χτυπήσει από τη μητέρα σε ένα μήνα. Συχνά λόγω του πρόωρου απογαλακτισμού πεθαίνουν οι κοιλιές του Βιετνάμ.
Σπίτι για βιετναμέζικα γουρούνια
Επιπλέον κοιλιές βιετναμέζικων δοχείων σε μικρό μέγεθος και γαλήνια φύση Η διατήρηση πολλών κεφαλών δεν απαιτεί πολύ μεγάλο χώρο. Αλλά αν ο ιδιοκτήτης δεν θέλει τα γουρούνια να είναι «γουρούνια», δεν θα πρέπει να τα διατηρεί στη μάνδρα. Οι κοιλιές του Βιετνάμ θα πρέπει να επιτρέπεται να κινούνται ελεύθερα και να επιλέγουν μια γωνία για περιττώματα.
15 m² είναι αρκετό για τη διατήρηση τεσσάρων κοιλιών ενηλίκων και έξι νεαρών κεφαλών έως 4 μηνών.
Ιδανικό όταν υπάρχει η ευκαιρία να οργανώσετε μια βόλτα για τους χοίρους. Πολλοί ιδιοκτήτες κρατούν τις βιετναμέζικες κοιλιές ποτών στον αχυρώνα, αφήνοντάς τους να περπατήσουν στην αυλή κατά τη διάρκεια της ημέρας. Παρόλο που τα Mist-bellies μπορούν να περπατήσουν με ασφάλεια ακόμα και στο χιόνι, είναι αρκετά θερμοφιλικά ώστε να χρειάζονται ένα μονωμένο αχυρώνα με βαθιά κλινοσκεπάσματα στο πάτωμα. Τα κλινοσκεπάσματα είναι καλύτερα κατασκευασμένα από σανό ή άχυρο. Το βράδυ, ένας γουρούνι με κατσαρόλα έστησε ένα rookery στο σανό, θάβοντας τουλάχιστον το μισό. Εάν αισθάνονται δροσερά, προσπαθούν να ξαπλώσουν μαζί, αγκαλιάζονται μεταξύ τους. Και αυτός είναι ένας άλλος λόγος για τον οποίο είναι καλύτερο να μην διαιρέσετε τα γουρούνια με βιετναμέζικα γουρούνια με στυλό.
Διατροφή βιετναμέζικων γουρουνιών
Τις περισσότερες φορές, οι αγοραστές δεν έχουν καμία ερώτηση σχετικά με τον τρόπο διατροφής των βιετναμέζικων χοίρων. Οι άνθρωποι λογικά πιστεύουν ότι ο χοίρος είναι χοίρος. Τρώει το ίδιο με άλλες φυλές αυτού του είδους ζώων. Αυτό είναι εν μέρει αλήθεια. Αλλά μόνο εν μέρει. Δεν είναι τίποτα που η βιετναμέζικη γροθιά ονομάζεται μερικές φορές φυτοφάγα.
Θεωρητικά, όπως όλοι οι χοίροι, οι κοιλιές του Βιετνάμ είναι παμφάγα. Μπορούν ακόμη και να πιάσουν και να φάνε ένα νεογέννητο ή ένα ποντίκι. Αλλά είναι καλύτερο να μην τους δώσουμε αιματηρό κρέας, έτσι ώστε η χοιρομητέρα, αφού έχει δοκιμάσει το αίμα, να μην μπαίνει στον πειρασμό να φάει τα χοιρίδια. Μην δίνετε υπολείμματα κουζίνας. Όχι κλάδεμα φρούτων και λαχανικών, αλλά αυτό το ανατριχιαστικό μείγμα που δίνεται συχνά σε χοίρους, λαμβάνοντας απορρίμματα από καντίνες και εστιατόρια. Οι κοιλιές των δοχείων δεν θα πεθάνουν σε ένα τέτοιο μείγμα, φυσικά, αλλά θα βρωμάσουν με τον ίδιο τρόπο όπως οι μεγάλοι λευκοί χοίροι, οι οποίοι, για να εξοικονομήσουν χρήματα, τροφοδοτούνται συχνά με απορρίμματα από την καντίνα.
Ωστόσο, η κύρια διατροφή των βιετναμέζικων γουρουνιών είναι τα λαχανικά. Ακόμη και κόκκοι κόκκων πρέπει να τους δοθούν σε πολύ περιορισμένες ποσότητες, εάν δεν ταΐζετε το χοιρίδιο για λαρδί το συντομότερο δυνατό.
Δεν θα υπάρξει καμία ζημιά, αλλά ο κόκκος σε αυτήν τη μορφή είναι πρακτικά άπεπτος και περνά μέσα από αυτό. Με άλλα λόγια, είναι μια μετάφραση του προϊόντος.
Αλλά ο ίδιος κόκκος, αλλά αλεσμένος και συμπιεσμένος, ώστε να μην ξεσκονίζεται στους κόκκους της σύνθετης τροφής, απορροφάται τόσο καλά ώστε οι κοιλιές γίνονται πολύ λίπος.
Δεδομένου ότι οι βιετναμέζικοι χοίροι με κατσαρόλα αποτιμώνται, εξακολουθούν να είναι περιορισμένοι στην κατανάλωση σβόλων για κρέας και όχι για σκληρό μπέικον.
Η κύρια διατροφή των βιετναμέζικων κοιλιών είναι τα φρούτα (αν θέλετε να χαϊδεύσετε το γουρούνι, του δώστε τα ακτινίδια), τα λαχανικά και το γρασίδι. Τριπλοί ιδιοκτήτες εκδιώκουν τα γουρούνια με γλάστρες το καλοκαίρι για όλη την ημέρα για να βόσκουν στο γρασίδι.
Το χειμώνα, δίνεται σανός στις κοιλιές της ζελατίνας. Δεν θα τρώνε όλους, αλλά θα τσιμπήσουν κάτι, και από τα υπόλοιπα θα φτιάξουν φωλιές για τον εαυτό τους. Επίσης, το χειμώνα, απαιτούνται ζουμερές τροφές στη διατροφή: τεύτλα, καρότα, μήλα, λάχανο κ.λπ. Μπορείτε να δώσετε πατάτες ωμά ή βρασμένα. Σε υγρασία, πρέπει να προσέχετε ώστε να μην γίνει πράσινο. Οι χοίροι μπορούν να δηλητηριαστούν με σολανίνη.
Χημικά αντλούμενα φρούτα μπορεί να προκαλέσει λευκή διάρροια στην κοιλιά της γλάστρας. Το χοιρίδιο μπορεί να πεθάνει και αν επιβιώσει, θα μείνει πολύ πίσω στην ανάπτυξη.
Το "ανθρώπινο" καρότο που πωλείται σε αλυσίδες σούπερ μάρκετ είναι μια άλλη ιστορία.Οι αρμόδιοι ιδιοκτήτες ζώων, μεταξύ των οποίων υπάρχει vislobrynitsy, απλώς αρνούνται να αγοράσουν αυτά τα καρότα, αλλά οι προμηθευτές έχουν ένα ειλικρινές επιχείρημα: «Τα παίρνετε σε αλυσίδες καταστημάτων; Καθαρίστε, πλύνετε. " Είναι πολύ έκπληκτοι όταν ανακαλύπτουν ότι δεν είναι στο κατάστημα, αλλά στα ζώα, και δεν θα το πάρουν.
Η αύξηση των χοιριδίων Βιετνάμ για την παροχή κρέατος για τη δική σας οικογένεια απαιτεί λιγότερο χώρο «παραγωγής» και πολύ λιγότερα νεύρα. Μπορείτε να αγοράσετε χοιρίδια ηλικίας 2 μηνών και να τους δώσετε τον κατάλληλο τύπο τροφής, ανάλογα με την επιθυμία για νόστιμο κρέας ή τετηγμένο λίπος χοιρινού κρέατος. Δεν πρέπει να βασίζεστε σε υψηλής ποιότητας λίπος από το vislobryukh, αν και τώρα εκτρέφονται για να αυξήσουν τη μυϊκή μάζα και το λίπος στους χοίρους vislobryukh.
Για το κρέας, η έμφαση δίνεται στα φυτικά τρόφιμα, στο λίπος - στα συμπυκνώματα.
Αναπαραγωγή
Η αναπαραγωγή γουρουνιών Βιετνάμ με γλάστρα είναι πολύ πιο ακριβή. Τελευταίο αλλά όχι λιγότερο σημαντικό, νεύρα. Επίσης, απαιτούνται πρόσθετες γνώσεις σε αυτό το θέμα.
Εφηβεία visorifiers
Οι βιετναμέζικοι χοίροι με γλάστρες ωριμάζουν έως 4 μήνες. Κάπρος έως 6. Θεωρητικά. Στην πράξη, ένας κάπρος μπορεί να καλύψει ένα γουρούνι ακόμη νωρίτερα. Εάν ο χοίρος είναι αρκετά μεγάλος και ζυγίζει τουλάχιστον 30 κιλά, μπορεί να αναπαραχθεί.
Η εγκυμοσύνη διαρκεί 115 ημέρες ± 2 ημέρες. Την πρώτη φορά που μια χοιρομητέρα φέρνει 6-7 χοιρίδια. Αργότερα τα χοιρίδια σε ένα γόνου μπορεί να είναι έως και 16, αλλά αυτό είναι σπάνιο. Συνήθως 10-12.
Σημάδια κυνηγιού και ζευγαρώματος
Δεδομένου ότι οι ιδιοκτήτες δεν κάθονται δίπλα στους χοίρους περιμένοντας να εμφανιστεί η ζέστη, τα κύρια και εύκολα εμφανή σημάδια θα είναι το πρήξιμο του βρόχου και η ακινησία του χοίρου εάν βάζετε το χέρι σας στο ιερό.
Ωστόσο, δεν πρέπει να κολακεύουμε τον εαυτό του ειδικά για την ακινησία. Εάν ο χοίρος είναι άγριος, θα εξακολουθεί να είναι πολύ κινητός. Επομένως, πρέπει να κοιτάξετε προσεκτικά το βρόχο. Εάν υπάρχουν σημάδια κυνηγιού, ο χοίρος επιτρέπεται κοντά στον αγριογούρουνο. Τότε τα γουρούνια θα το καταλάβουν μόνοι τους.
Διαφορετικά, τότε αρχίζουν συνομιλίες σχετικά με τη γενετική προδιάθεση ενός χοίρου για να δώσει νάνοι χοιρίδια κατά την πρώιμη κύηση. Στην πραγματικότητα, το κρύο, η πείνα και η αναπαραγωγή είναι παράγοντες που επηρεάζουν το μέγεθος των χοιριδίων.
Με την αναπαραγωγή, εκτός από το μέγεθος, η δομή των χοιριδίων μπορεί επίσης να υποφέρει. Για παράδειγμα, ένας εξωτερικά φυσιολογικός χοίρος μπορεί ξαφνικά να αρχίσει να τραβά και τα τέσσερα πόδια του κάτω από αυτόν ταυτόχρονα και να προσπαθήσει να κινηθεί σε αυτήν την κατάσταση. Μετά από πιο προσεκτική εξέταση, αποδεικνύεται ότι τα δάχτυλά του δεν έχουν αναπτυχθεί σωστά και ο χοίρος δεν περπατά στις οπλές, αλλά σε μαλακούς ιστούς, από τους οποίους έχει ήδη ξεφλουδίσει όλο το δέρμα. Στην πραγματικότητα, ένας τέτοιος χοίρος κινείται σε ανοιχτές πληγές. Ο πόνος ως στρεσογόνος παράγοντας μπορεί επίσης να επιβραδύνει την ανάπτυξη του χοιριδίου.
Χοιρίδια
Περίπου μια εβδομάδα πριν από τον τοκετό, ο μαστός αρχίζει να γεμίζει το χοίρο. Ωστόσο, αυτή είναι μια ανακριβής ένδειξη, καθώς ο μαστός είναι κυρίως λίπος και ο χοίρος μπορεί απλά να έχει αποκτήσει επιπλέον λίπος. Η κοιλιά συχνά βυθίζεται επίσης, πολύ πριν από τον τοκετό. Αλλά το να σύρετε τα σκουπίδια για να φτιάξετε μια φωλιά και να αυξήσετε τον βρόχο υποδηλώνει ότι η παράταση θα συμβεί την επόμενη μέρα.
Σε μια σημείωση! Δεν πρέπει να φοβάστε την παχυσαρκία της χοιρομητέρας. Όλο το λίπος του χάνεται κατά τη διαδικασία της σίτισης του γόνου των χοιριδίων.
Μέχρι το σημείο που στη θέση του κολάρου λίπους, το οποίο σχηματίζει πτυχώσεις πάνω από τα αυτιά, εμφανίζονται κενά. Ο βιετναμέζικος χοίρος επιστρέφει στο κυνήγι δύο μήνες μετά τον τοκετό, έχοντας χρόνο να χάσει βάρος. Έτσι, οι βιετναμέζοι χοίροι δεν υποφέρουν από στειρότητα.
Η φωτογραφία δείχνει ένα παχύρρευστο γουρούνι που θα χάσει βάρος μετά τον τοκετό και το τάισμα των χοιριδίων.
Χωρίς προβλήματα γέννησης βιετναμέζικων χοίρων - μύθος ή πραγματικότητα;
Η απάντηση σε αυτήν την ερώτηση είναι ναι και όχι. Όλα εξαρτώνται από την τακτική αναπαραγωγής που πραγματοποίησε ο βιετναμέζικος κτηνοτρόφος από τον οποίο αγοράστηκε ο χοίρος και οι περαιτέρω ενέργειες του νέου ιδιοκτήτη.
Μια τοκετό χωρίς προβλήματα συμβαίνει όταν ένας χοίρος που δεν μπόρεσε να τοκετεί μόνος του, έχει φάει τα χοιρίδια, αρνήθηκε να ταΐσει το γέννα και κοιμόταν στα χοιρίδια, καταλήγει αμέσως στον καταψύκτη. Ακόμα κι αν γουρουνόταν για πρώτη φορά. Με μια τόσο δύσκολη επιλογή, ο ιδιοκτήτης ενός βιετναμέζικου χοίρου μπορεί να κοιμηθεί ήσυχα το βράδυ, και το πρωί να έρθει στον αχυρώνα και να χαρεί με τα μικρά, ευκίνητα χοιρίδια.
Ως εκ τούτου, ένας βιετναμέζικος χοίρος, ειρηνικός σε άλλες συνθήκες, μετά τον τοκετό μπορεί να αρχίσει να ορμά στον ιδιοκτήτη, προστατεύοντας το γουρούνι του.
Η διαμάχη με προβλήματα είναι πιο συχνή στην πρώην Σοβιετική Ένωση. Υπάρχουν διάφοροι λόγοι για αυτό:
- Εισαγωγή αρχικά χαμηλής ποιότητας ζώων βιετναμέζικων στοματικών κοιλοτήτων ·
- το υψηλό κόστος των βιετναμέζικων χοιριδίων σε σύγκριση με τους μισθούς (σε ορισμένες ευρωπαϊκές χώρες, ένα βιετναμέζικο χοιρίδιο κοστίζει 20 ευρώ σε 3-4 μήνες) ·
- την επιθυμία να θηλάσουν όλα τα ζώα που γεννήθηκαν λόγω του υψηλού κόστους των βιετναμέζικων χοιριδίων, ακόμη και αν ο ίδιος ο χοίρος δεν είναι πρόθυμος να ταΐσει τους απογόνους του ή ένα από τα χοιρίδια ασφυξία κατά τη διάρκεια του τοκετού (τεχνητή αναπνοή) ·
- όχι η σφαγή των αυξανόμενων προβληματικών χοιριδίων για το κρέας μαζί με τη χοιρομητέρα, αλλά η περαιτέρω αναπαραγωγή αυτών των ατόμων.
Ως αποτέλεσμα, η αβλαβής γροθιά γίνεται μύθος και ο ιδιοκτήτης περνά νύχτες στο χοιροστάσιο για να βοηθήσει το γουρουνάκι βιετναμέζικο. Αλλά αυτοί οι χοίροι συνήθως δεν είναι επιθετικοί. Αν και συμβαίνει πολύ άσχημα: η επιθετικότητα συνδυάζεται με προβλήματα.
Παραδοσιακά, ένας βιετναμέζικος χοίρος είναι εξοπλισμένος με ένα ξεχωριστό στυλό με ένα καταφύγιο χοιριδίων για τοκετό. Σε περίπτωση που η βασίλισσα αποφασίσει να φάει το γέννα. Οι θερμαντήρες τοποθετούνται επίσης εκεί σε κρύο καιρό.
Γι 'αυτό το λόγο, αυτή η λάμπα είναι καλή για ένα brooder για νεοσσούς που δεν θα βγουν στο κρύο όταν υπερθερμανθούν. Ένα χοιρίδιο, που θερμαίνεται κάτω από μια υπέρυθρη λάμπα και πηγαίνει σε ένα κρύο δωμάτιο για να πιπιλίζει τη μητέρα του, μπορεί να κρυώσει. Είναι καλύτερα να τοποθετείτε συσκευές θέρμανσης στο χοιροστάσιο. Εάν η θερμοκρασία του αέρα στο δωμάτιο είναι πάνω από + 20 ° C, αυτό αρκεί για να αισθάνονται άνετα τα χοιρίδια.
Ποιος να φύγει για τη φυλή
Εάν θέλετε να αφήσετε ένα από τα γουρούνια για τη φυλή, θα πρέπει, εάν είναι δυνατόν, να λάβετε υπόψη τις παραπάνω αποχρώσεις. Τα χοιρίδια αφήνονται για διαζύγιο από ένα γουρούνι χωρίς προβλήματα, εάν υπάρχει ένα στο αγρόκτημα. Το χοιρίδιο πρέπει να είναι μεγάλο. Ακόμα κι αν είστε βέβαιοι ότι ο χοίρος είναι μικρός λόγω εξωτερικών παραγόντων, είναι καλύτερα να αφήσετε το μεγάλο. Τα χοιρίδια μεγάλωσαν στις ίδιες συνθήκες, η φροντίδα για αυτούς ήταν η ίδια, πράγμα που σημαίνει ότι αυτό που είναι μεγαλύτερο, τουλάχιστον έχει καλύτερη υγεία. Επίσης, μην αφήνετε τα ενήλικα χοιρίδια σε αυτο-επιδιόρθωση εάν δεν έχετε σοβαρές ζωοτεχνικές γνώσεις και σαφή κατανόηση του στόχου στον οποίο είναι απαραίτητη η αναπαραγωγή.
Η φωτογραφία δείχνει καθαρά τα κοφτερά γουρούνια, που αναφέρονται ως κοιλιές του Βιετνάμ. Αυτά είναι είτε μη καθαρόαιμα άτομα, είτε το αποτέλεσμα της αναπαραγωγής. Σε κάθε περίπτωση, το να αφήσεις ένα τέτοιο γουρούνι στη φυλή δεν αξίζει τον κόπο.
Καλλιέργεια χοιριδίων
Σχεδόν παντού υπάρχουν συστάσεις για διάτρηση χοιριδίων με ενέσεις σιδήρου, την 4η, 10η και 15η ημέρα της ζωής, καθώς υπάρχει λίγος σίδηρος στο γάλα των χοίρων. Χωρίς ενέσεις, τα χοιρίδια γίνονται ληθαργικά και πεθαίνουν. Όμως η απόφαση για ένεση σιδήρου ή όχι εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από την τροφή που τρώει ο χοίρος και το νερό που πίνει. Εάν τα τρόφιμα που καταναλώνονται από τις κοιλιές του Βιετνάμ έχουν υψηλή περιεκτικότητα σε σίδηρο, ενδέχεται να μην είναι απαραίτητες οι ενέσεις. Θα πρέπει να ζητηθεί η γνώμη των τοπικών κτηνιάτρων σχετικά με αυτό το θέμα. Η περίσσεια σιδήρου δεν είναι λιγότερο επιβλαβής από την έλλειψη. Τα χοιρίδια πεθαίνουν επίσης από υπερβολική δόση σιδήρου.
Πώς να κλαδέψετε τα δόντια των χοιριδίων και το σκεύασμα από τρυπήματα σιδήρου:
Η ίδια η περίπτωση όταν τα δόντια των χοιριδίων αποκόπτονται επειδή ένας γουρούνι κακής ποιότητας που αρνείται να ταΐσει. Όμως, ίσως, οι χοίροι πραγματικά δαγκώνουν το μαστό του χοίρου άσχημα, επειδή η επιλογή δεν πραγματοποιείται. Εάν όλοι οι χοιροτρόφοι σφυγμοποιούν χοίρους που έχουν εγκαταλείψει χοιρίδια, τότε τα δαγκώνοντας χοιρίδια σταματούν επίσης να γεννιούνται. Μόνο όσοι μπορούν να θηλάσουν χωρίς να τραυματίσουν τη μητέρα επιβιώνουν.
Εξάλλου, η παρουσία δοντιών σε νεογέννητα χοιρίδια οφείλεται στους νόμους της εξέλιξης. Θεωρητικά, εάν ο χοίρος πεθάνει, τα χοιρίδια έχουν την ευκαιρία να επιβιώσουν υπό την προστασία του κάπρου τρέφοντας βοσκότοπους. Και με κάποιο τρόπο, τελικά, οι αγριογούρουνοι επέζησαν για εκατομμύρια χρόνια έως ότου εξημερώθηκαν.
Βίντεο που εξηγεί γιατί τα χοιρίδια πεθαίνουν μετά από ένεση σιδήρου:
Κριτικές για τους ιδιοκτήτες χοίρων με κατσαρόλα
συμπέρασμα
Οι κοιλιές του Βιετνάμ είναι πραγματικά μια κερδοφόρα επένδυση. Είναι απίθανο να γίνει δουλειά σε αυτά, με όλες τις απαγορεύσεις και τους περιορισμούς, αλλά η οικογένεια θα σταματήσει να πηγαίνει στο κατάστημα για χοιρινό. Και το αγορασμένο χοιρινό δεν θα πέσει κάτω από το λαιμό μετά το κρέας των κοιλιών της γλάστρας.
