Περιεχόμενο
Η τραχιά ορτανσία είναι ένα φυτό με όμορφα λουλούδια, ανήκει στην οικογένεια με το ίδιο όνομα. Είναι ανατολικής προέλευσης και αναπτύσσεται στην άγρια φύση στις ακτές της Κίνας και της Ιαπωνίας. Τον 19ο αιώνα, η ορτανσία ήρθε στην Ευρώπη, όπου αμέσως ερωτεύτηκε πολλούς λάτρεις του σχεδιασμού κήπων.
Περιγραφή της τραχιάς ορτανσίας
Τα περισσότερα είδη της οικογένειας Hortensia έχουν θάμνους ύψους έως 3 μ. Και πλάτους 2 μ. Ορισμένοι από τους εκπροσώπους της έχουν σχήμα δέντρου, επιπλέον, υπάρχουν επίσης αμπέλια. Οι θάμνοι ορτανσίας έχουν παχιά κλαδιά. Έχουν μεγάλες ταξιανθίες λευκής ή λιλά απόχρωσης.
Στη μέση, αποτελούνται από πολλά μικρά λουλούδια, γύρω από την περίμετρο που περιβάλλεται από πολλά μεγάλα λευκά λουλούδια με τέσσερα πέταλα.
Τα φύλλα μπορούν να είναι αρκετά μεγάλα - έως 35 cm και 25 cm πλάτος. Τα χρώματα τους αλλάζουν κατά τη διάρκεια της σεζόν. Το νεαρό φύλλωμα είναι σκούρο πράσινο, βελούδινο. Προς το τέλος του καλοκαιριού, αλλάζει χρώμα σε σκούρο πορτοκαλί. Το ριζικό σύστημα είναι ισχυρό, διακλαδισμένο.
Το φυτό είναι πολύ ανθεκτικό: η ορτανσία μπορεί να καλλιεργηθεί σε δύσκολες συνθήκες και σε σχετικά χαμηλές θερμοκρασίες. Σε εύκρατα κλίματα, μπορεί να καλλιεργηθεί σχεδόν παντού. Ανθίζει στα τέλη του καλοκαιριού ή στις αρχές του φθινοπώρου.
Ποικιλίες τραχιάς ορτανσίας
Επί του παρόντος, υπάρχουν πολλές ποικιλίες τραχιάς ορτανσίας. Επιπλέον, εργαζόμαστε συνεχώς για να αποκτήσουμε καινούργια. Οι πιο δημοφιλείς ποικιλίες αυτού του πολιτισμού εξετάζονται παρακάτω.
Μακροφιλία
Το ύψος αυτής της ορτανσίας είναι 1,5 μ. Έχει τραχιά φύλλα, εφηβικά με λεπτές τρίχες. Το μήκος τους φτάνει τα 35 εκατοστά, το πλάτος - έως και 20 εκ. Οι ταξιανθίες είναι αρκετά μεγάλες - σε ορισμένα δείγματα η διάμετρος φτάνει τα 20 εκ. Η τραχιά Ορτανσία Μακροφίλα φαίνεται στην παρακάτω φωτογραφία.
Οι σφαιρικές ταξιανθίες αυτής της ποικιλίας έχουν ποικιλία αποχρώσεων, γενικά, το χρώμα του φυτού εξαρτάται από την οξύτητα του εδάφους.
Sargent
Το ύψος της καλλιέργειας μπορεί να φτάσει τα 4 μ. Είναι μια από τις πιο δημοφιλείς ποικιλίες με βελούδινα φύλλα. Το κύριο χαρακτηριστικό αυτής της ποικιλίας είναι μια διαβάθμιση του χρώματος σε μια ταξιανθία και μια ομαλή μετάβαση από μια λιλά σκιά σε ροζ (και στη συνέχεια σε μπλε) πάνω στην περιοχή ολόκληρου του θάμνου. Επιπλέον, σε ορισμένα φυτά, τα πέταλα μπορεί να είναι είτε άσπρα είτε λευκά.
Η ανθοφορία είναι αρκετά αργά και μακρά, ξεκινά τον Σεπτέμβριο και διαρκεί μέχρι τον πρώτο παγετό
Ζεστή σοκολάτα
Η ποικιλία παρουσιάστηκε σχετικά πρόσφατα. Έχει τεράστιες ταξιανθίες - έως 30 cm σε διάμετρο.
Τα φύλλα αυτής της ποικιλίας αλλάζουν επίσης το χρώμα τους, αλλά, σε αντίθεση με την κλασική αλλαγή από πράσινο σε πορτοκαλί, έχει μια μετάβαση από ασήμι σε ελιά
Το χρώμα των βλαστών αλλάζει επίσης με την πάροδο του χρόνου: καθώς μειώνεται η θερμοκρασία, γίνονται κόκκινα.
Τραχιά ορτανσία στο σχεδιασμό τοπίου
Η τραχιά ορτανσία χρησιμοποιείται ευρέως στον σχεδιασμό τοπίου. Οι μεγάλοι θάμνοι μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως μονοκαλλιέργεια σε μεγάλες περιοχές.Από αυτούς, μπορείτε να δημιουργήσετε πυκνούς φράκτες, να τους χρησιμοποιήσετε ως φυτά συγκράτησης για μεγάλα μονοπάτια.
Ως ξεχωριστό σχεδιαστικό στοιχείο, η τραχιά ορτανσία θα φαίνεται πέρα από κάθε ανταγωνισμό, καθώς φωτεινά και όμορφα λουλούδια προσελκύουν την προσοχή.
Η δημιουργία πάγκου με την ποικιλία Macrofila είναι μια κοινή χρήση στο τοπίο μιας περιοχής πάρκου
Είναι επίσης καλό να χρησιμοποιείτε τραχιά ορτανσία ως κεντρικό στοιχείο ενός μεγάλου παρτέρου, που περιβάλλεται από θάμνους από φωτεινά και μεγάλα φυτά, τα λουλούδια των οποίων θα έρχονται σε αντίθεση με αυτό. Φαίνεται καλή περιτριγυρισμένη από ποικίλα ετήσια.
Χειμώνας τραχιά ορτανσία
Η ορτανσία έχει καλή αντοχή στο χειμώνα, ωστόσο, στους παγετούς περίπου -30 ° C, συνιστάται να μονώσετε τον κύκλο κοντά στον κορμό, προκειμένου να προστατέψετε τις ρίζες των φυτών από το πάγωμα. Τα πεσμένα φύλλα δέντρων ή πριονιδιού μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως υλικό κάλυψης.
Φύτευση και φροντίδα τραχιάς ορτανσίας
Η φύτευση και η φροντίδα μιας τραχιάς ορτανσίας δεν είναι ιδιαίτερα δύσκολη. Το μόνο πράγμα που πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη προσοχή είναι το πότισμα, καθώς το φυτό χρειάζεται πολλή υγρασία.
Επιλογή και προετοιμασία του τόπου προσγείωσης
Ένα ιδανικό μέρος για μια τραχιά ορτανσία είναι μια περιοχή προστατευμένη από τον άνεμο σε μερική σκιά. Το έδαφος πρέπει να είναι θρεπτικό και να έχει επίπεδο pH τουλάχιστον 5,0 (να είναι ελαφρώς όξινο).
Η προκαταρκτική προετοιμασία του χώρου για τραχιά ορτανσία συνίσταται στην εκκαθάριση των ζιζανίων και στην εφαρμογή ορυκτών λιπασμάτων (έως 20 g υπερφωσφορικού ανά 1 τετραγωνικό μέτρο). Αυτό πρέπει να γίνει δύο εβδομάδες πριν από τη φύτευση. Συνήθως, πραγματοποιείται την άνοιξη.
Πριν από τη φύτευση, ένα δενδρύλλιο τραχιάς ορτανσίας πρέπει να υποβληθεί σε επεξεργασία με διεγερτικό ανάπτυξης βυθίζοντας τις ρίζες του, για παράδειγμα, στο διάλυμα Epin. Αμέσως πριν το εγκαταστήσετε στο λάκκο, συνιστάται να το ψεκάσετε με διάλυμα υπερμαγγανικού καλίου 0,2% για να το απολυμάνετε από μύκητες και παράσιτα.
Κανόνες προσγείωσης
Η προσγείωση πραγματοποιείται σύμφωνα με το ακόλουθο σχήμα:
- Σκάβουν μια τρύπα βάθους 60 cm και διαμέτρου 70 cm.
- Στο κάτω μέρος τοποθετείται ένα στρώμα αποστράγγισης από μεγάλη θρυμματισμένη πέτρα ή σπασμένο τούβλο.
- Κοιμηθείτε στο λάκκο 15-20 εκατοστά μείγματος εδάφους.
- Ένα σπορόφυτο είναι εγκατεστημένο σε αυτό.
- Πασπαλίστε στην κορυφή με χώμα και ελαφρά σφίξτε.
- Το πότισμα πραγματοποιείται με 20-30 λίτρα νερού.
Μετά τη φύτευση, το φυτό δεν ποτίζεται για μια εβδομάδα και μετά πηγαίνετε στο τυπικό πρόγραμμα ποτίσματος.
Το πρώτο πότισμα μιας τραχιάς ορτανσίας πραγματοποιείται αμέσως μετά τη φύτευση
Συνιστάται να σκουπίσετε αμέσως τον θάμνο με στρώμα τύρφης ύψους 5-10 cm.
Πότισμα και σίτιση
Η τραχιά ορτανσία είναι μια κουλτούρα που αγαπά την υγρασία. Το πότισμα πραγματοποιείται κάθε 3-4 ημέρες. Ο κανόνας τους είναι από 30 έως 50 λίτρα νερού κάτω από έναν θάμνο. Συνιστάται να ανανεώνετε το στρώμα στρώματος κάθε 1-1,5 μήνες.
Κατά το πρώτο και δεύτερο έτος μετά τη φύτευση, η τραχιά ορτανσία δεν τρέφεται. Από το τρίτο έτος, συνιστάται το ακόλουθο πρόγραμμα σίτισης:
- Απρίλιος - λιπάσματα αζώτου για την καλλιέργεια πράσινης μάζας (ουρία).
- Ιούνιος - συμπληρώματα μετάλλων καλίου-φωσφόρου (υπερφωσφορικό).
- Ιούλιος - οργανική ύλη (σάπια κοπριά, λίπασμα, διάλυμα κοπριάς κοτόπουλου).
- Ο Σεπτέμβριος είναι ένα σύνθετο λίπασμα που περιέχει κάλιο, φώσφορο, μαγνήσιο και βόριο.
Στην τελευταία περίπτωση, συνιστάται να αγοράσετε ένα εξειδικευμένο μείγμα ζωοτροφών για καλλωπιστικά φυτά.
Κλάδεμα
Το φυτό δεν κλαδεύεται για τα πρώτα 2-3 χρόνια. Στο μέλλον, η διαμόρφωση και η απολύμανση της κορώνας πραγματοποιείται 2 φορές την εποχή. Η πρώτη πραγματοποιείται αμέσως μετά την τήξη του χιονιού.
Την άνοιξη, εκτός από την απομάκρυνση των μη χειμερινών βλαστών, όλα τα περσινά περικόπτονται στο χαμηλότερο μπουμπούκι
Το κλάδεμα υγιεινής γίνεται το φθινόπωρο. Είναι μέρος της προετοιμασίας του φυτού για το χειμώνα.
Προετοιμασία για το χειμώνα
Στο τέλος του φθινοπώρου, το εργοστάσιο απολυμαίνεται, έχει υποστεί ζημιά και αφαιρούνται πολύ παλιά βλαστοί από αυτό. Μετά από αυτό, γίνεται άρδευση φόρτισης νερού και ο κύκλος του κορμού έχει στρώσει με στρώμα από άχυρο, πριονίδι ή πεσμένα φύλλα ύψους έως 20 cm. Στην περίπτωση ενός ιδιαίτερα κρύου κλίματος, το προστατευτικό στρώμα καλύπτεται με μεμβράνη ή αγροΐνη στην κορυφή.
Αναπαραγωγή
Η τραχιά ορτανσία αναπαράγεται με όλους τους διαθέσιμους τρόπους:
- σπόροι
- μοσχεύματα;
- επίστρωση
- διαιρώντας τον θάμνο.
Σε αντίθεση με πολλές καλλωπιστικές καλλιέργειες, ο πολλαπλασιασμός των ακατέργαστων ορτανσιών χρησιμοποιείται συχνά, καθώς τα φυτά που καλλιεργούνται με αυτόν τον τρόπο αρχίζουν να ανθίζουν σχετικά νωρίς.
Η πιο αποτελεσματική μέθοδος πολλαπλασιασμού, η οποία δίνει τη μέγιστη ποσότητα υλικού φύτευσης, είναι με μοσχεύματα. Λαμβάνονται από πλευρικά κλαδιά.
Το μήκος της κοπής πρέπει να είναι τουλάχιστον 15 cm και μόνο ένα μπουμπούκι αρκεί
Η ριζοβολία πραγματοποιείται σε υπόστρωμα αποτελούμενο από τύρφη και άμμο για ένα μήνα. Το έδαφος πρέπει να διατηρείται υγρό. Μόλις το κόψιμο φτάσει σε μήκος 30-40 cm, μεταμοσχεύεται σε μόνιμο μέρος.
Ασθένειες και παράσιτα
Η ανοσία της τραχιάς ορτανσίας είναι πολύ υψηλή. Το φυτό σπάνια επηρεάζεται από ασθένειες και παράσιτα. Εάν συμβεί αυτό, τότε ο λόγος είναι πιθανό να είναι ακατάλληλη γεωργική τεχνολογία.
Το πιο κοινό πρόβλημα στην τραχιά ορτανσία είναι η χλώρωση των φύλλων. Σε αυτήν την περίπτωση, το χρώμα των πλακών αρχίζει να αλλάζει σε κίτρινο, αλλά οι φλέβες παραμένουν πάντα πράσινες.
Με την πάροδο του χρόνου, τα φύλλα καλύπτονται με σκούρο καφέ ή καφέ κηλίδες, αργότερα, τρύπες εμφανίζονται στη θέση τους.
Η αιτία της νόσου είναι η έλλειψη σιδήρου. Για θεραπεία, οι κατεστραμμένες περιοχές πρέπει να αφαιρεθούν και τα υπόλοιπα μέρη του φυτού να υποστούν επεξεργασία με διάλυμα 4,5% θειικού σιδήρου.
Στη δεύτερη θέση όσον αφορά τη συχνότητα εμφάνισης είναι το γνωστό ωίδιο - μια ασθένεια που προκαλείται από μύκητες της οικογένειας Erisyphus.
Ανοιχτό γκρι κηλίδες εμφανίζονται στα φύλλα, που σκουραίνουν με την πάροδο του χρόνου.
Για την καταπολέμηση του ωιδίου, χρησιμοποιούνται διάφορα φάρμακα (μείγμα Bordeaux, θειικό χαλκό, ανθρακικό νάτριο κ.λπ.), αλλά για την τραχιά ορτανσία, το Fundazol είναι η καλύτερη θεραπεία. Χρησιμοποιείται 3-4 φορές, ψεκάζοντας ολόκληρα φυτά σε διαστήματα 1 εβδομάδας.
Από τα παράσιτα, η τραχιά ορτανσία προσβάλλεται συχνότερα από ένα άκαρι αράχνης - ένας μικρός εκπρόσωπος αρθρόποδων που τρέφεται με χυμό φυτού. Έχει μέγεθος μικρότερο από ένα χιλιοστό και μερικές φορές είναι προβληματικό να εντοπιστεί.
Η συμπτωματολογία μιας βλάβης τσιμπούρι είναι πολύ χαρακτηριστική - οι αράχνες με μικρές άσπρες κουκίδες εμφανίζονται στο κάτω μέρος των φύλλων
Η καλύτερη θεραπεία για αυτό το παράσιτο είναι τα ισχυρά ακαρεοκτόνα: Actellik, Askarin, Iskra.
συμπέρασμα
Η τραχιά ορτανσία είναι ένα όμορφο φυτό με μεγάλη ποικιλία χρωμάτων και σχημάτων. Εκτός από τα όμορφα λουλούδια, τα μεγάλα φύλλα που αλλάζουν χρώμα στο τέλος της σεζόν είναι επίσης πολύ διακοσμητικά. Το εργοστάσιο χρησιμοποιείται ευρέως στον σχεδιασμό τοπίου.
Κριτικές για την ορτανσία τραχύ
