Περιεχόμενο
Δεν είναι τίποτα που οι πατάτες ονομάζονται το δεύτερο «ψωμί», γιατί αυτό το λαχανικό ρίζας έχει σταθεροποιηθεί στα τραπέζια και στους κήπους των Ρώσων. Πιθανώς, δεν υπάρχει τέτοια ντάκα ή προαστιακή περιοχή στην οποία δεν θα είχαν φυτευτεί τουλάχιστον μερικοί θάμνοι πατάτας, ή ακόμη και ολόκληρος αγρότης. Δεν είναι δύσκολο να καλλιεργήσετε πατάτες: η κουλτούρα είναι ανεπιτήδευτη και σταθερή, δίνει καλές αποδόσεις, το πρόβλημα έγκειται στα παράσιτα - πάρα πολλά έντομα θέλουν να τρώνε πατάτες και τους ζουμερούς βλαστούς τους.
Τα παράσιτα της πατάτας και η καταπολέμηση τους καταλαμβάνουν το ήμισυ του χρόνου που αφιερώνει ο θερινός κάτοικος στα κρεβάτια. Μπορείτε να δείτε τα παράσιτα των πατατών με φωτογραφίες και περιγραφές, καθώς και να μάθετε για την πιθανή θεραπεία των θάμνων από αυτό το άρθρο.
Τα κύρια παράσιτα των πατατών
Έτσι, ο κύριος στόχος ενός σύγχρονου κηπουρού είναι να προστατεύσει τις πατάτες από τα παράσιτα και τα πιο επικίνδυνα ασθένειες. Όλα τα μέτρα προστασίας μπορούν να χωριστούν σε προληπτικά (ή προληπτικά) και πραγματικά. Φυσικά, είναι πιο εύκολο να αντιμετωπίσετε οποιοδήποτε πρόβλημα στο αρχικό στάδιο και είναι ακόμη πιο αποτελεσματικό να το αποτρέψετε.
Στην πραγματικότητα, υπάρχουν τόσα πολλά παράσιτα πατάτας που είναι σχεδόν αδύνατο να προβλεφθεί η εμφάνιση αυτού ή αυτού του εντόμου. Τα περισσότερα από αυτά μεταφέρονται μαζί με φύτευση κονδύλων, εδάφους, εξοπλισμού κηπουρικής και ακόμη και με νερό, μερικοί σκαθάρια πετούν σε ολόκληρα κοπάδια μαζί με ρεύματα αέρα (κατηφόρος), άλλα παράσιτα ζουν εδώ και χρόνια στο έδαφος, προς το παρόν, χωρίς να ανιχνεύουν παρουσία με οποιονδήποτε τρόπο.
Πρέπει να γνωρίζετε τον "εχθρό" ορατά, επομένως, παρακάτω θα παρουσιαστεί μια φωτογραφία και περιγραφή των παρασίτων πατάτας που ενέχουν τον πιο σοβαρό κίνδυνο, καθώς και προτεινόμενα αποτελεσματικά μέτρα για την καταπολέμηση αυτών των εντόμων.
Σκαθάρι του Κολοράντο
Πιθανώς, δεν υπάρχει τέτοιο άτομο που να μην ξέρει πώς είναι το περίφημο "Κολοράντο". Πρόκειται για ένα μικρό στρογγυλεμένο σφάλμα, το μήκος του οποίου μπορεί να φτάσει τα 1,5 cm, και το ισχυρό χιτίνο κέλυφος του είναι βαμμένο σε διαμήκεις ρίγες κίτρινου-καφέ χρώματος.
Ενδιαφέρων! Η σκιά των λωρίδων του σκαθαριού της πατάτας του Κολοράντο και η ένταση του χρώματος των προνυμφών του εξαρτώνται από την ποσότητα καροτίνης, επειδή μόνο αυτό το στοιχείο δεν απορροφάται από το σώμα του παρασίτου και συσσωρεύεται στους ιστούς του. Όσο περισσότερο το έντομο έχει φάει φύλλα πατάτας, τόσο πιο "πορτοκαλί" είναι το χρώμα του.
Ο σκαθάρι της πατάτας του Κολοράντο είναι το πιο επικίνδυνο παράσιτο, επειδή λόγω της «δραστηριότητάς του» μπορείτε εύκολα να χάσετε το μεγαλύτερο μέρος της καλλιέργειας. Αν και το Κολοράντο τρώει σπάνια κόνδυλοι πατάτας και πρακτικά δεν τους προκαλεί βλάβη, έχει πολύ χρόνο να καταστρέψει όλη την πράσινη μάζα πατάτας. Κατά κανόνα, η περίοδος δραστηριότητας του παρασίτου και των προνυμφών του συμπίπτει με το χρόνο της ανθοφορίας των πατατών και της δέσμευσης των κονδύλων - οι πατάτες απλά δεν σχηματίζονται κάτω από κατεστραμμένους θάμνους, καθώς η φωτοσύνθεση διαταράσσεται και το φυτό πεθαίνει.
Ο μεγαλύτερος κίνδυνος για τους πράσινους βλαστούς της πατάτας αντιπροσωπεύεται από προνύμφες και όχι από ενήλικες του παρασίτου. Τα θηλυκά και τα αρσενικά του σκαθάρι πατάτας του Κολοράντο μπορούν ήσυχα χειμώνα στο έδαφος σε βάθος περίπου 30 εκατοστών, πέφτοντας σε ένα είδος ύπνου. Την άνοιξη, τα παράσιτα σέρνονται στην επιφάνεια, γεννούν αυγά στη ραμμένη πλευρά των νεαρών φύλλων πατάτας.
Μετά από 10 ημέρες, προνύμφες εμφανίζονται από τα αυγά, τα οποία για περίπου τρεις εβδομάδες τρώνε έντονα το φύλλωμα και τους νεαρούς μίσχους πατάτας, στη συνέχεια σέρνονται υπόγεια και κουτάβι - έτσι γεννιέται ένας ενήλικας.Για άλλες 20 ημέρες, το νεαρό παράσιτο κερδίζει "λίπος" και τρώει πατάτες με ευχαρίστηση, μετά την οποία ασχολείται με την παραγωγή ωαρίων και τη διάδοση νέων ατόμων της οικογένειάς του.
Οι σκαθάρια του Κολοράντο είναι επικίνδυνοι για τις φυτείες πατάτας για διάφορους λόγους:
- μεγάλη λαιμαργία αυτών των παρασίτων - οι θάμνοι πατάτας απλώς εξαφανίζονται μέσα σε λίγες ώρες.
- η ζωτικότητα των σκαθαριών του Κολοράντο είναι πραγματικά εκπληκτική: υποφέρουν από παγετούς, μπορούν να ζήσουν έως και τρία χρόνια (παρά το γεγονός ότι ο κύκλος ζωής ενός απλού ατόμου είναι 12 μήνες), είναι σε θέση να πέσουν σε ανασταλμένα κινούμενα σχέδια και να περιμένουν στο έδαφος για μια βολική στιγμή για να ξυπνήσετε?
- τα παράσιτα πετούν στον άνεμο σε τεράστιες αποστάσεις (αρκετές δεκάδες χιλιόμετρα), ώστε να μπορούν ξαφνικά να εμφανιστούν εκεί που δεν ήταν ποτέ (παρεμπιπτόντως, έτσι οι «Κολοράδες» εξαπλώθηκαν σε όλο τον κόσμο).
- τα παράσιτα συνηθίζουν πολύ γρήγορα με εντομοκτόνα φάρμακα, μπορούν να αντιμετωπιστούν μόνο με συστηματικά μέσα.
Εκτός από τις πατάτες, οι σκαθάρια του Κολοράντο λατρεύουν άλλες καλλιέργειες της οικογένειας nighthade, επομένως εμφανίζονται συχνά σε ντομάτες, μελιτζάνες και φυσικές.
Είναι δύσκολο να καταπολεμηθεί το παράσιτο · η επεξεργασία πατάτας από μόνη της δεν είναι αρκετή. Τουλάχιστον τρεις φορές τη σεζόν, ο κηπουρός θα πρέπει να χρησιμοποιεί ειδικά παρασκευάσματα ή να συλλέγει τακτικά παράσιτα με το χέρι, ενώ ταυτόχρονα καταστρέφει τα αυγά τους σε θάμνους πατάτας.
Υπάρχουν πολλά τοξικά φάρμακα κατά του σκαθάρι πατάτας του Κολοράντο σήμερα (Komador, Iskra, Aktara και άλλα) και η προ-φύτευση θεραπεία των κονδύλων πατάτας με εντομοκτόνα είναι επίσης αποτελεσματική. Αλλά Είναι απαραίτητο να θυμόμαστε για τη βλάβη στην ανθρώπινη υγεία και να αρνηθούμε την επεξεργασία τουλάχιστον 20 ημέρες πριν από τη συγκομιδή πατατών.
Από τις λαϊκές θεραπείες για την αντιμετώπιση ενός παράσιτου όπως το σκαθάρι της πατάτας του Κολοράντο, μπορεί κανείς να ονομάσει:
- χειροκίνητη συλλογή εντόμων ·
- άρδευση θάμνων πατάτας με εγχύσεις τανσίου, φραγκοστάφυλου, φικελίνης ή βασιλικού.
- φύτευση πράσινης κοπριάς, καθαρισμός του εδάφους (για παράδειγμα, μουστάρδα) ·
- συμμόρφωση με την αμειψισπορά (τουλάχιστον τέσσερα χρόνια, δεν πρέπει να φυτεύετε πατάτες και άλλα νυχτικά στο ίδιο μέρος).
- εναλλαγή θάμνων πατάτας με καλλιέργειες που απωθούν τα παράσιτα (για παράδειγμα κόλιανδρο ή όσπρια).
Σκουλήκια
Ένα άλλο έντονο παράσιτο πατάτας είναι ένα μικρό σκουλήκι, μήκους περίπου 2-2,5 cm, χρώματος κόκκινου ή κίτρινου. Αυτή είναι η προνύμφη του σκαθάρι κλικ, που ονομάζεται ευρέως "wireworm". Το σκουλήκι ονομάστηκε έτσι λόγω του άκαμπτου σώματός του, παρόμοιο με ένα μεταλλικό σύρμα.
Οι ίδιοι οι σκαθάρια δεν τρώνε πατάτες, επομένως δεν θεωρούνται παράσιτα. Στη φύση, αυτά τα έντομα ζουν σε αλσύλλια σιταριού και τρέφονται με τις τρυφερές νέες ρίζες αυτού κουρασμένος βότανα.
Ως εκ τούτου, το κύριο προληπτικό μέτρο κατά του παράσιτου των σκουληκιών είναι η έγκαιρη και τακτική αποχέτευση, προκειμένου να αποφευχθεί η υπερβολική ανάπτυξη των κρεβατιών με σιτάρι και άλλα ζιζάνια.
Μπορείτε να μάθετε για την ήττα μιας πατάτας από ένα παράσιτο από σκουλήκια εξετάζοντας τους κονδύλους: πολλά περάσματα μικρής διαμέτρου θα πουν για τη ζωή των προνυμφών. Οι κινήσεις στις πατάτες δεν είναι τόσο επικίνδυνες όσο το γεγονός ότι είναι συχνά «πύλες» για λοιμώξεις και νηματώδη. Ως αποτέλεσμα, οι κόνδυλοι πατάτας σαπίζουν και καθίστανται ακατάλληλοι για κατανάλωση από τον άνθρωπο.
Η εμφάνιση των θάμνων που επηρεάζονται από το παράσιτο είναι επίσης χαρακτηριστική: οι μίσχοι διάστικτοι με κινήσεις μαραίνω, γίνετε βιώσιμοι, ως αποτέλεσμα, ο θάμνος πατάτας υστερεί στην ανάπτυξη και πεθαίνει.
Για να προστατέψετε τις πατάτες από ένα παράσιτο όπως το wireworm, είναι απαραίτητο να λάβετε ολοκληρωμένα μέτρα:
- Λιπαίνετε το χώμα κάτω από τις πατάτες με παρασκευάσματα αμμωνίας.
- Μειώστε την οξύτητα του εδάφους διασκορπίζοντας το λάσπη πάνω από την επιφάνειά του.
- Φυτέψτε φυτά με δέσμες σκουληκιών με πατάτες.
- Τραβήξτε τα ζιζάνια μαζί με τη ρίζα, συχνά ζιζανίων και χαλαρώστε το χώμα μεταξύ των πατατών.
- Αντιμετωπίστε τους κονδύλους πατάτας πριν από τη φύτευση χρησιμοποιώντας εντομοκτόνα παρασκευάσματα (τύπος Tabu).
Cicadas
Στην εμφάνιση και στον τύπο της βλάβης στις πατάτες, οι ακίδες μοιάζουν με αφίδες ή ψύλλους πατάτας. Αυτά είναι μικρά παράσιτα που, ωστόσο, μπορούν να προκαλέσουν σημαντική ζημιά στην καλλιέργεια της πατάτας, επειδή τρέφονται με χυμό κυττάρων, καταστρέφουν τα φύλλα, γεγονός που οδηγεί σε μαρασμό και στέγνωμα από τους θάμνους.
Η δραστηριότητα των φύλλων εκδηλώνεται στους ακόλουθους παράγοντες:
- Σε σημεία παρακέντησης στα φύλλα της πατάτας, εμφανίζονται καφέ κηλίδες που συγχωνεύονται και το φύλλο πεθαίνει.
- Τα φύλλα που δαγκώνουν τα παράσιτα μολύνονται με μυκητιακά σπόρια, μολύνσεις και μικρά παράσιτα τα διαπερνούν εύκολα.
- Τα ίδια τα παράσιτα μπορούν επιπλέον να μολύνουν πατάτες με επικίνδυνες λοιμώξεις, επειδή είναι φορείς πολλών ασθενειών (για παράδειγμα, stolbur).
Τα μέτρα καταπολέμησης παρασίτων είναι καθαρά προληπτικά - επεξεργασία κονδύλων πριν από τη φύτευση χρησιμοποιώντας εντομοκτόνα παρασκευάσματα όπως Tabu ή Cruiser. Εάν εμφανίστηκαν για πρώτη φορά φυλλίδες στον ιστότοπο, μπορείτε να προσπαθήσετε να ποτίσετε τις σειρές πατατών με το "Karate Zeon".
Ψύλλος πατάτας
Το πιο επικίνδυνο παράσιτο από πατάτες είναι ένας μικρός καφέ ψύλλος. Υπάρχουν πολλά είδη τέτοιων παρασίτων, είναι κοινά σε όλο τον κόσμο.
Για τα φύλλα πατάτας, είναι οι ενήλικοι ψύλλοι που φτάνουν τα τρία χιλιοστά σε μήκος που θέτουν κίνδυνο. Αλλά οι προνύμφες αυτού του παράσιτου - λεπτά και επιμήκη σώματα με τρία ζεύγη κοντών ποδιών - είναι ικανά να μολύνουν το ριζικό σύστημα των θάμνων πατάτας, το οποίο θα οδηγήσει σε μαρασμό του φυτού και απώλεια απόδοσης.
Είναι πιθανό να καταλάβουμε ότι η πατάτα μολύνεται με ψύλλους από τα αυλάκια στα φύλλα που χαρακτηρίζουν αυτό το παράσιτο, τα οποία τελικά γίνονται καφέ και στεγνώνουν.
Ένα αποτελεσματικό μέσο για την καταπολέμηση του παρασίτου είναι το εντομοκτόνο Tabu. Η θεραπεία θάμνων με φωσφαμίδη σε συγκέντρωση 0,2% βοηθά επίσης καλά (πρέπει να επεξεργάζεστε τις πατάτες κάθε 10 ημέρες έως ότου ρυθμιστούν οι κόνδυλοι).
Τα σκαθάρια ενηλίκων μπορούν να πιαστούν με κόλλες. Εάν ο κήπος είναι μικρός, ο ψεκασμός των θάμνων πατάτας με έγχυση χαμομηλιού ή ξεσκόνισμα με μείγμα σκόνης καπνού και τέφρας ξύλου βοηθά πολύ.
Νηματώδεις πατάτας
Ένας από τους μικροοργανισμούς που είναι επιβλαβείς για τις πατάτες είναι ένας νηματώδης. Πρόκειται για μικροσκοπικά σκουλήκια που δεν είναι ορατά με γυμνό μάτι. Αλλά η παρουσία τους είναι πολύ εμφανής στην κατάσταση των θάμνων πατάτας: είναι καταπιεσμένοι, καθυστερούν στην ανάπτυξη, δεν σχηματίζονται καθόλου ή σχηματίζουν πολύ μικρούς κονδύλους.
Τα θηλυκά νηματωδών είναι στρογγυλά και τα αρσενικά είναι επιμήκη, αλλά μπορείτε να δείτε μόνο παγωμένα αυγά αυτών των παρασίτων - κύστες. Δεν είναι τυχαίο ότι τα παράσιτα "παγώνουν" τα αυγά τους: αυτό γίνεται έτσι ώστε ο απόγονος να μπορεί να επιβιώσει το χειμώνα, καθώς και να περιμένει το έτος συγκομιδής.
Με τη μορφή κύστεων, ο νηματώδης μπορεί να παραμείνει στο έδαφος για έως και δέκα χρόνια, μετά το οποίο ξυπνά και αναπτύσσεται ως συνήθως. Εξωτερικά, τα αυγά των παρασίτων είναι παρόμοια με τους κόκκους του κεχρί, συνήθως κολλούν γύρω από τις ρίζες και τους κονδύλους των πατατών.
Τρεις τύποι νηματωδών μολύνουν τις πατάτες:
- Νηματώδης μίσχος δείχνει την παρουσία του σε λαμπερά γκρίζα σημεία που εμφανίζονται στους κονδύλους πατάτας. Κάτω από το γκρίζο φιλμ, μπορείτε να δείτε τον πολτό να καταστρέφεται από το παράσιτο, να μετατρέπεται σε σκόνη.Κάτω από το μικροσκόπιο, μπορείτε να δείτε τα ίδια τα παράσιτα - τα νηματώδη συσσωρεύονται στα όρια της πληγείσας περιοχής και υγιή πολτό. Το νηματώδες στέλεχος διεισδύει στους κονδύλους της πατάτας κατά μήκος των στελεχών, καταστρέφοντας τους κατά μήκος του δρόμου.
- Νηματώδης χοληδόχος παράσιτα αποκλειστικά στις ρίζες και τους κονδύλους των πατατών. Σε μέρη όπου συσσωρεύονται παράσιτα, εμφανίζονται μικρές φώκιες - μάζες, η διάμετρος των οποίων είναι περίπου 1,5 mm. Αυτά τα κομμάτια μεγαλώνουν, συγχωνεύονται και τελικά παραμορφώνουν τις ρίζες και τους κονδύλους της πατάτας. Επιπρόσθετα, οι μολύνσεις και τα σπόρια των μυκήτων καθίστανται στα τραύματα.
- Χρυσά νηματώδη, όπως τα αδέρφια τους, είναι πολύ ανθεκτικά και πολύ επικίνδυνα. Τα παράσιτα μεταφέρονται σε πατάτες μαζί με το χώμα, το νερό, μπορείτε να μολύνετε κονδύλους με εργαλεία κήπου.
Μπορείτε να καταπολεμήσετε το παράσιτο με εντομοκτόνα, όπως "Tiazona" ή "Carbomide". Είναι πολύ σημαντικό να ακολουθείτε την εναλλαγή της καλλιέργειας φυτεύοντας καλαμπόκι, φασόλια ή πολυετή χόρτα σε κηλίδες πατάτας.
Σέσουλα πατάτας
Δεν είναι οι ίδιοι οι καφέ σκώροι που θέτουν σε κίνδυνο τις πατάτες, αλλά οι προνύμφες τους είναι ελαφριές κάμπιες. Τα παράσιτα αδρανοποιούνται στο σιτάρι, τους αρέσει η σκιά και η υψηλή υγρασία, αλλά, κατ 'αρχήν, οι κουταλιές είναι ανεπιτήδευτες και μπορούν να ζήσουν σε οποιοδήποτε μέρος.
Η προνύμφη της σέσουλας ροκανίζει το δρόμο προς τους κονδύλους της πατάτας μέσω του λαιμού του στελέχους, οδηγώντας έτσι στο θάνατο ολόκληρου του θάμνου και καταστρέφοντας την καλλιέργεια. Εκτός από τα εντομοκτόνα παρασκευάσματα, το παράσιτο μπορεί να αντιμετωπιστεί με την αφαίρεση ζιζανίων, τοποθετώντας παγίδες με φερομόνες μεταξύ των σειρών.
Σκώρος πατάτας
Εξωτερικά, αυτό το παράσιτο μοιάζει με κουτάλα, αλλά διαφέρει στο ότι δεν είναι ενεργό εποχιακά, αλλά καθ 'όλη τη διάρκεια του χρόνου έως ότου η θερμοκρασία πέσει κάτω από +10 βαθμούς.
Ο σκώρος πατάτας είναι επικίνδυνος, πρώτα απ 'όλα, για τη γονιμότητά του - σε μια θερινή περίοδο, έως και οκτώ γενιές αυτού του παρασίτου έχουν χρόνο να εμφανιστούν. Οι ενήλικες δεν βλάπτουν τους θάμνους πατάτας, αλλά οι προνύμφες βλάπτουν τόσο το εναέριο μέρος όσο και τους κονδύλους.
Μπορείτε να προστατέψετε την περιοχή από σκώρους με τους ακόλουθους τρόπους:
- Αποθηκεύστε τις πατάτες σε θερμοκρασία 5 βαθμών.
- φυτέψτε καλά θερμαινόμενους κόνδυλους.
- θάμνοι συσσώρευσης ψηλά?
- σκάβω βαθιά στο έδαφος την άνοιξη και το φθινόπωρο.
ευρήματα
Ο τρόπος αντιμετώπισης των παρασίτων πατάτας είναι καταρχήν σαφής - πρέπει να χρησιμοποιήσετε ειδικά εντομοκτόνα. Αλλά ο κηπουρός πρέπει να καταλάβει ότι τέτοιες ουσίες είναι τοξικές όχι μόνο για τα έντομα, αλλά και οι άνθρωποι μπορούν να υποφέρουν από αυτά.
Προκειμένου η συγκομιδή να είναι ασφαλής και όσο το δυνατόν πιο χρήσιμη, είναι καλύτερο να ληφθούν προληπτικά μέτρα, όπως η διατήρηση της εναλλαγής των καλλιεργειών, η απολύμανση και η φύτευση πράσινης κοπριάς. Εάν το παράσιτο επιτεθεί ξαφνικά, μπορείτε να δοκιμάσετε λαϊκές θεραπείες ή βιολογική προστασία. Οι τοξικές ουσίες πρέπει να είναι η έσχατη λύση μετά από όλες τις ανεπιτυχείς προσπάθειες διάσωσης πατατών.
