Περιεχόμενο
Τα αναρριχητικά φυτά χρησιμοποιούνται συχνά για τη διακόσμηση κτιρίων και άλλων αντικειμένων σε προσωπικά οικόπεδα. Διάφοροι τύποι λιανών, κισσών, άγριων τριαντάφυλλων και σταφυλιών έχουν πάρει από καιρό τη θέση τους στα σχέδια ιδιωτικών σπιτιών και καλοκαιρινών εξοχικών σπιτιών. Μια σγουρή διακοσμητική κολοκύθα σε σχήμα αχλαδιού καταλαμβάνει μια ξεχωριστή θέση μεταξύ αυτών των φυτών. Είναι σε θέση να διακοσμήσει προσόψεις και φράκτες για πολύ καιρό - από τον Ιούνιο έως τον Νοέμβριο. Επιπλέον, η σγουρή κολοκύθα δεν χάνει το διακοσμητικό της αποτέλεσμα το φθινόπωρο, καθώς όμορφα φρούτα ασυνήθιστου σχήματος αντικαθιστούν τα μαραμένα φύλλα.
Περιγραφή διακοσμητικής κολοκύθας σε σχήμα αχλαδιού
Υπάρχει ένας μεγάλος αριθμός ποικιλιών διακοσμητικών σγουρών κολοκυθών, που διαφέρουν ελαφρώς στην εμφάνιση του πράσινου μέρους. Οι κύριες εξωτερικές διαφορές μεταξύ αυτών των ποικιλιών σχετίζονται με την εμφάνιση των φρούτων, την ποσότητα τους και το χρόνο ωρίμανσης.
Η διακοσμητική κολοκύθα είναι μια λιάνα με γρήγορο ρυθμό ανάπτυξης. Αυτή η κολοκύθα είναι ικανή να παράγει βλαστούς μήκους έως 6 μ. Το ύψος στο οποίο μπορούν να αυξηθούν οι βλαστοί είναι περίπου 2 μ. Αυτό το φυτό ανήκει σε πολυετή φυτά, αλλά στο ρωσικό κλίμα καλλιεργείται ως ετήσιο.
Σε αντίθεση με τις περισσότερες κολοκύθες, οι ποικιλίες αναρρίχησης έχουν λεπτά στελέχη (όχι περισσότερο από 10 mm σε διάμετρο). Ο αριθμός των στελεχών είναι επίσης μεγάλος: εάν στις συνηθισμένες κολοκύθες ο αριθμός τους περιορίζεται σε 4-5, τότε σε διακοσμητικές, λόγω της συχνής διακλάδωσης, ο αριθμός τους υπερβαίνει τις δώδεκα. Οι κεραίες, με τις οποίες τα στελέχη προσκολλούνται σε εμπόδια, είναι πολύ καλύτερα αναπτυγμένα από αυτά μιας συνηθισμένης κολοκύθας. Έχουν αυξημένο ρυθμό ανάπτυξης και μεγαλύτερη δύναμη.
Τα φύλλα αυτών των ποικιλιών έχουν ελάχιστη διάμετρο μεγαλύτερη από 10-12 cm. Το χρώμα τους μπορεί να ποικίλλει σημαντικά ανάλογα με την ποικιλία, υπάρχουν και ελαφριά σαλάτα και πλούσιες σκούρες πράσινες αποχρώσεις. Τα φύλλα είναι σχετικά λεπτά, η εφηβεία εκφράζεται ελάχιστα.
Τα λουλούδια είναι σχεδόν πάντα λευκά, διαμέτρου 5-6 εκ. Σε σπάνιες περιπτώσεις, μπορεί να είναι κίτρινα ή πορτοκαλί. Το σχήμα τους είναι στάνταρ για μια κολοκύθα - ένα κουδούνι με πέντε λεπίδες.
Περιγραφή των φρούτων
Χαρακτηριστικό γνώρισμα της διακοσμητικής φυλής κολοκύθας σε σχήμα αχλαδιού είναι το σχήμα των φρούτων του, το οποίο, στην πραγματικότητα, ακολουθεί το όνομα. Ωστόσο, πρέπει να ειπωθεί αμέσως ότι το χρώμα, ο αριθμός των φρούτων στο φυτό, τα χαρακτηριστικά του σχήματος τους εξαρτώνται από τη συγκεκριμένη ποικιλία ή το υβρίδιο του φυτού. Και ο αριθμός αυτών των ποικιλιών φτάνει αρκετές δεκάδες.
Κάθε φυτό παράγει από 20 έως 30 φρούτα. Σχεδόν πάντα, η σάρκα αυτών των φρούτων είναι ανοιχτό πορτοκαλί ή κίτρινο. Το βάρος του φρούτου είναι μερικές δεκάδες γραμμάρια.
Το χρώμα των φρούτων είναι:
- κίτρινος;
- λευκό;
- το κόκκινο;
- κρέμα;
- πορτοκάλι κ.λπ.
Οι ποικιλίες με στίγματα ή ριγέ είναι κοινές. Το δέρμα του καρπού μπορεί να είναι λείο, σπυράκι, τεμαχισμένο κ.λπ. Μια τυπική εικόνα του καρπού μιας σγουρής διακοσμητικής κολοκύθας με τη μορφή αχλαδιού φαίνεται στη φωτογραφία:
Τα φρούτα σε σχήμα αχλαδιού, κοινά σε όλες τις ποικιλίες, μπορούν να έχουν διαφορετικές αναλογίες.Υπάρχουν φρούτα με ένα επίμηκες λεπτό μέρος (ποικιλία Cobra), ένα παχύ τμήμα σε σχήμα αστεριού (ποικιλία Crown), σχήμα τουρμπάνι (τουρκική ποικιλία τουρμπάνι), ένα τμηματικό πυκνό τμήμα (ποικιλία Sweet dumping) και ούτω καθεξής. Οι ποικιλίες του συγκροτήματος Bottle lagenaria είναι οι πιο κοντά στην κλασική μορφή σε σχήμα αχλαδιού.
Ένας μεγάλος αριθμός ποικιλιών έχει φρούτα με καμπύλο σχήμα του λεπτού μέρους (ποικιλίες Nativ Couture, Swan Neck, φυστικοβούτυρο και άλλες).
Ο κύριος σκοπός των φρούτων είναι να διακοσμήσουν τον ιστότοπο. Επιπλέον, χρησιμοποιούνται ώριμα φρούτα για την παρασκευή διάφορων χειροποίητων χειροτεχνιών (βάζα, λαμπτήρες, κηροπήγια, φιάλες κ.λπ.). Η γευστικότητα αυτών των κολοκυθών είναι πολύ μέτρια.
Είναι δυνατόν να φάτε μια διακοσμητική κολοκύθα σε σχήμα αχλαδιού
Οι περισσότερες ποικιλίες διακοσμητικών κολοκυθών σε σχήμα αχλαδιού είναι ακατάλληλες για ανθρώπινη κατανάλωση. Μόνο μερικά από αυτά μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως πρώτες ύλες για το μαγείρεμα πιάτων κολοκύθας. Αυτές περιλαμβάνουν, για παράδειγμα, ποικιλίες Baby Boo ή φυστικιών.
Ορισμένες ποικιλίες (π.χ. Sweet Dumping) μπορούν να καταναλωθούν ενώ δεν είναι πλήρως ώριμες, καθώς η σάρκα τους σκληραίνει όταν είναι ώριμη και γίνεται άχρηστη.
Τα κύρια χαρακτηριστικά
Το φυτό είναι διακοσμητικό, επομένως η έννοια της απόδοσης δεν ισχύει για αυτό. Τα περισσότερα από τα φρούτα είναι μικρού μεγέθους και βάρους (από 10 έως 50 g), σε σπάνιες περιπτώσεις υπάρχουν μεγάλες καρποφόρες ποικιλίες, για παράδειγμα, πορτοκάλι, βάρους έως 300 g. Ωστόσο, όπως προαναφέρθηκε, η συντριπτική πλειονότητα των ποικιλιών δεν είναι κατάλληλα για φαγητό.
Το εργοστάσιο έχει χαμηλή αντοχή στον παγετό. Με σημαντικά κρύα κουμπιά, όταν η θερμοκρασία πέφτει κάτω από + 10-12 ° C, η ανάπτυξη των βλαστών σταματά και δεν συνεχίζεται πλέον.
Κατέχοντας ένα διακλαδισμένο σύστημα αλόγου, η διακοσμητική κολοκύθα μπορεί να κάνει χωρίς νερό για σχετικά μεγάλο χρονικό διάστημα. Το φυτό δεν θα πεθάνει, αλλά ταυτόχρονα ο ρυθμός ανάπτυξης του πράσινου τμήματος μειώνεται σημαντικά και η διαδικασία σχηματισμού φρούτων επιβραδύνεται. Γενικά, η κολοκύθα λατρεύει το άφθονο πότισμα · δεν συνιστάται να το εκθέτετε σε ξηρασία για πολύ καιρό.
Αντοχή σε παράσιτα και ασθένειες
Όπως κάθε άλλο μέλος της οικογένειας κολοκύθας, το διακοσμητικό σγουρό αχλάδι έχει μέση αντίσταση σε ασθένειες και παράσιτα. Ο κίνδυνος επίθεσης από ορισμένες ασθένειες και παράσιτα εξαρτάται, καταρχάς, από τη σωστή γεωργική τεχνολογία και τη φροντίδα των φυτών.
Μεταξύ των ασθενειών, οι πιο συχνές είναι το ωίδιο και διάφοροι τύποι σήψης (γκρι, ρίζα, κ.λπ.), καθώς και η βακτηρίωση. Τα παράσιτα είναι επίσης χαρακτηριστικά για φυτά κολοκύθας: αφίδες πεπονιού και ακάρεα αράχνης.
Οι μέθοδοι ελέγχου ασθενειών και παρασίτων είναι στάνταρ. Οι μυκητιακές ασθένειες σταματούν με διαλύματα θειικού χαλκού (από 1% έως 3%) ή παρασκευάσματα κολλοειδούς θείου. Ακαριοκτόνα ή λαϊκές θεραπείες (βάμμα κρεμμυδιού και φλοιούς σκόρδου) χρησιμοποιούνται κατά των παρασίτων.
Ως προληπτικό μέτρο, συνιστάται αρκετός ψεκασμός του φυλλώματος με διάλυμα 1% θειικού χαλκού κάθε 2 εβδομάδες, που πραγματοποιείται τον Ιούνιο-Ιούλιο.
Πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα
Το εργοστάσιο έχει τα ακόλουθα πλεονεκτήματα:
- απλότητα της γεωργικής τεχνολογίας και ανεπιτήδευτη καλλιέργεια ·
- μια μεγάλη ποικιλία χρωμάτων και σχημάτων φρούτων και φύλλων, γεγονός που καθιστά δυνατή την εφαρμογή οποιωνδήποτε σχεδιαστικών ιδεών.
- μακρύι και πυκνοί διακλαδισμένοι βρόχοι, που ενώνουν άφθονα πέργκολα και χαλάζι και ανέρχονται σε ύψος έως 2 μέτρα.
- ισχυρά και ανθεκτικά αποξηραμένα φρούτα που χρησιμοποιούνται στην κατασκευή διαφόρων ειδών διακόσμησης.
Μειονεκτήματα της διακοσμητικής κολοκύθας:
- έλλειψη βρώσιμων φρούτων.
Καλλιέργεια κολοκύθας με τη μορφή αχλαδιού
Η καλλιέργεια διακοσμητικής κολοκύθας δεν διαφέρει από την καλλιέργεια μιας κοινής κολοκύθας. Το φυτό μπορεί να καλλιεργηθεί με μεθόδους δενδρυλλίων και δενδρυλλίων.
Χωρίς σπόρους
Σε αυτήν την περίπτωση, οι σπόροι απλώς φυτεύονται στα κρεβάτια στα τέλη Μαΐου ή στις αρχές Ιουνίου. Εάν το επιτρέπουν οι καιρικές συνθήκες (θερμοκρασία + 12-15 ° С), η αποβίβαση μπορεί να γίνει νωρίτερα.
Συνήθως, δύο σπόροι τοποθετούνται σε κάθε τρύπα βάθους 5 έως 10 cm. Οι διακοσμητικές κολοκύθες δεν φυτεύονται το ένα κοντά στο άλλο. Η ελάχιστη απόσταση μεταξύ των τόπων προσγείωσης είναι 60-70 cm.
Το έδαφος για τους σπόρους πρέπει να είναι ουδέτερο ή ελαφρώς όξινο. Πιστεύεται ότι το επίπεδο pH πρέπει να είναι μεταξύ 6,5 και 7,0.
Η κολοκύθα χρειάζεται ελαφρύ αφρό πλούσιο σε οργανική ύλη για φυσιολογική ανάπτυξη Επομένως, έξι μήνες πριν από τη φύτευση, πρέπει να εισαχθεί στο χώμα σάπια κοπριά ή χούμο.
Οι κολοκύθες αναπτύσσονται καλά μετά την πράσινη κοπριά. Για αυτήν την καλλιέργεια, τα όσπρια ή τα δημητριακά είναι η βέλτιστη πράσινη κοπριά. Οι καλοί προκάτοχοι του προηγούμενου έτους περιλαμβάνουν:
- στρύχνος;
- καρότο;
- τόξο;
- λάχανο.
Η κολοκύθα αναπτύσσεται άσχημα μετά από οποιαδήποτε κολοκύθα (σκουός, αγγούρι, άλλες κολοκύθες κ.λπ.).
Παρά το γεγονός ότι αυτό είναι ένα φυτό που αγαπάει το φως, είναι καλύτερο να μεγαλώνει σε μερική σκιά. Μια διακοσμητική κολοκύθα την ημέρα είναι αρκετή για 6 ώρες κάτω από τις άμεσες ακτίνες του Ήλιου.
Καλλιέργεια σποροφύτων
Η φύτευση δενδρυλλίων κολοκύθας πραγματοποιείται περίπου ένα μήνα πριν από τη φύτευση σε ανοιχτό έδαφος (για παράδειγμα, μπορείτε να φυτέψετε φυτά όλο τον Απρίλιο). Η φύτευση γίνεται καλύτερα αμέσως σε μεμονωμένο δοχείο.
Το έδαφος δενδρυλλίων αποτελείται από τρία συστατικά:
- φυλλώδη γη (3-4 μέρη)
- τύρφη (2 μέρη)
- άμμος (1 μέρος).
Εάν το έδαφος στον κήπο είναι αρκετά εύφορο, μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως δενδρύλλιο χωρίς πρόσθετα.
Οι σπόροι προετοιμάζονται πριν από τη φύτευση με τον ίδιο τρόπο όπως η φύτευση σε ανοιχτό έδαφος (αρκετές ώρες σε ζεστό νερό με περαιτέρω εμβάπτιση σε ένα πανί). Μετά τη φύτευση, ποτίζονται και καλύπτονται με πλαστικό περιτύλιγμα.
Τα σπορόφυτα εμφανίζονται μέσα σε 1-2 εβδομάδες. Στη συνέχεια αφαιρείται η μεμβράνη και το δοχείο με φυτά τοποθετείται στο περβάζι των νότιων παραθύρων. Η μεταφύτευση στο έδαφος πραγματοποιείται την 3η εβδομάδα μετά τη βλάστηση. Συνιστάται να εκτελέσετε μια διαδικασία σκλήρυνσης πριν από αυτό, διάρκειας 4-5 ημερών.
Αφού φυτέψετε το φυτό σε ανοιχτό έδαφος, είναι απαραίτητο να το ποτίσετε.
Φροντίδα για διακοσμητική κολοκύθα
Η φροντίδα του φυτού επαναλαμβάνεται πλήρως φροντίζοντας για συνηθισμένες ποικιλίες κολοκυθών «πεπονιού». Αποτελείται από τακτικό βοτάνισμα, πότισμα, χαλάρωση του εδάφους και εφαρμογή επίστρωσης.
Η ιδιαιτερότητα της καλλιέργειας μιας τέτοιας κολοκύθας είναι ο σωστός σχηματισμός των στελεχών. Απαιτείται καλή υποστήριξη για την κανονική ανάπτυξή τους. Μπορεί να κατασκευαστεί σε οποιαδήποτε μορφή (πλέγμα, πέργκολα, σχοινιά στον τοίχο ή φράχτη, κλπ.) Η κύρια απαίτηση είναι ότι η απόσταση μεταξύ των δομικών στοιχείων δεν πρέπει να είναι πολύ μεγάλη. Σε αυτήν την περίπτωση, το μουστάκι θα βρει υπομόχλιο πολύ πιο γρήγορα και το φυτό θα αναπτυχθεί προς τη σωστή κατεύθυνση.
Συνιστάται επίσης να δέσετε τις βλεφαρίδες με τα στηρίγματα χειροκίνητα για να επιταχύνετε την πλέξη ενός ή άλλου στοιχείου.
Το πότισμα του φυτού πραγματοποιείται μία φορά την εβδομάδα με 10-20 λίτρα νερού. Το νερό πρέπει να είναι 2-3 ° C πιο ζεστό από τη θερμοκρασία του αέρα. Μετά το πότισμα, το έδαφος πρέπει να χαλαρώσει σε βάθος 3-5 εκατοστών. Εάν το σημείο φύτευσης είναι λιωμένο, δεν είναι απαραίτητο να χαλαρώσετε.
Η κορυφαία σάλτσα πραγματοποιείται δύο φορές το μήνα και επειδή το κύριο διακοσμητικό στοιχείο του φυτού είναι τα φύλλα και η μάζα των φρούτων είναι ελάχιστη, μπορείτε να το κάνετε μόνο με λιπάσματα που περιέχουν άζωτο. Κάθε τρίτο επίδεσμο συνιστάται να γίνεται με την προσθήκη λιπασμάτων ποτάσας.
συμπέρασμα
Η σγουρή διακοσμητική κολοκύθα σε σχήμα αχλαδιού γίνεται όλο και πιο δημοφιλής μεταξύ των καλλωπιστικών φυτών. Ένα ανεπιτήδευτο φυτό με μεγάλη ποσότητα υφέρπουσας πράσινης μάζας μπορεί να χρησιμοποιηθεί τόσο ως προσθήκη σε υπάρχον σχέδιο όσο και ως ανεξάρτητο τοπίο. Σε σύγκριση με άλλα αναρριχητικά φυτά, έχει υψηλότερο ρυθμό εξάπλωσης φυλλώματος και μεγαλύτερο χρόνο κατά τον οποίο διατηρείται το διακοσμητικό του αποτέλεσμα.
Μαρτυρίες
