Περιεχόμενο
- 1 Τύποι ασθενειών με τριαντάφυλλο
- 2 Μυκητιασικές ασθένειες
- 3 Βακτηριακές ασθένειες
- 4 Ιογενείς ασθένειες
- 5 Ρίζα σήψη
- 6 Μη μεταδοτικές ασθένειες
- 7 Ρόδινα παράσιτα
- 8 Κανόνες για την επεξεργασία τριαντάφυλλων
- 9 Πώς να αντιμετωπίσετε τριαντάφυλλα από ασθένειες και παράσιτα
- 10 Ασθένειες και θεραπείες με τριαντάφυλλο στο σπίτι
- 11 Πρόληψη και προστασία τριαντάφυλλων από ασθένειες και παράσιτα
- 12 συμπέρασμα
Οι ασθένειες των τριαντάφυλλων και η εμφάνιση παρασίτων έχουν αρνητική επίδραση στην ένταση της ανθοφορίας. Η «Βασίλισσα του Κήπου» είναι μια πολύ επιμελής διακοσμητική καλλιέργεια με ασθενή φυσική ανοσία. Για να αναπτυχθεί ένα υγιές φυτό, πρέπει να γνωρίζετε τις κύριες ασθένειες των τριαντάφυλλων και τη θεραπεία τους, και στη συνέχεια η φωτογραφία δείχνει τις πιο κοινές ασθένειες διαφόρων ποικιλιών.
Οι θάμνοι ανθίζουν πραγματικά υπέροχα και όμορφα με την έγκαιρη θεραπεία ασθενειών και την εξάλειψη των παρασίτων
Τύποι ασθενειών με τριαντάφυλλο
Οι πιο συχνές ασθένειες των τριαντάφυλλων μπορούν να ταξινομηθούν σε κύριες ομάδες:
- μυκητιακός
- βακτηριακός;
- ιογενής;
- σήψη ρίζας;
- μη μεταδοτικές ασθένειες.
Οι αιτιολογικοί παράγοντες μυκητιακών και ιογενών ασθενειών των τριαντάφυλλων ενεργοποιούνται επιτυχώς κατά τη διάρκεια του χειμώνα
Μυκητιασικές ασθένειες
Οι μυκητιακές ασθένειες του Μπους εξαπλώνονται πολύ γρήγορα. Επιτίθενται στο ριζικό σύστημα και στα μέρη γείωσης.
Για να επιτύχετε συνεχή άνθηση, θα πρέπει να μελετήσετε προσεκτικά πώς να θεραπεύσετε τις ασθένειες των τριαντάφυλλων. Στην παρακάτω φωτογραφία μπορείτε να δείτε τις κύριες μυκητιακές παθήσεις της «βασίλισσας των λουλουδιών».
Λόγω μόλυνσης από μυκητιασικές ασθένειες, οι θάμνοι και τα μπουμπούκια χάνουν τη διακοσμητική τους ελκυστικότητα
Ωίδιο
Το ωίδιο προκαλείται από μύκητες του γένους Sphaerotheca pannosa, ο οποίος διαχειμάζει στους οφθαλμούς των φυτών. Το ωίδιο αναπτύσσεται έντονα σε νεαρούς βλαστούς, αλλά αυτή η ασθένεια μπορεί να χαρακτηριστεί με ασφάλεια ως ασθένεια τριαντάφυλλου.
Μαζική βλάβη στο ξηρό φύλλωμα εμφανίζεται στο ύψος του ξηρού καλοκαιριού. Τα υγιή φύλλα κυρτώνουν γρήγορα, στεγνώνουν. Σε περίπτωση ασθένειας, τα στελέχη καλύπτονται με μια αξιοσημείωτη λευκή επίστρωση, παρόμοια με το αλεύρι. Για την πρόληψη και τη θεραπεία του ωιδίου, λαμβάνονται τα ακόλουθα μέτρα:
- φυτά φυτεύονται σε καλά στραγγιζόμενες, ηλιόλουστες περιοχές.
- το σχέδιο φύτευσης θα πρέπει να συμβάλλει στον επαρκή αερισμό των θάμνων (30-40 cm για μεσαίου μεγέθους ποικιλίες, 40-60 cm για ψηλούς) ·
- σίτιση με οργανικά και ανόργανα λιπάσματα με υψηλή περιεκτικότητα σε άζωτο ·
- κλάδεμα υγιεινής και έγκαιρη καύση ασθενών βλαστών.
- πότισμα αποκλειστικά το πρωί.
- ψεκασμός με 1% διάλυμα σόδας με σαπούνι πλυντηρίου.
Η χρήση φαρμάκων για ασθένειες τριαντάφυλλου πριν και μετά την ανθοφορία με διάστημα 10-15 ημερών (Fundazol, Topaz, Fitosporin-M) σας επιτρέπει να καταπολεμήσετε αποτελεσματικά τα σπόρια ωιδίου.
Η μοναδικότητα της μυκητιακής νόσου έγκειται στο γεγονός ότι δεν απαιτείται υγρασία για την ανάπτυξη και την ανάπτυξη παθογόνων μικροχλωρίδων.
Ωίδιο ή περονόσπορος
Ο αιτιολογικός παράγοντας της ασθένειας τριαντάφυλλου είναι το μανιτάρι ωιδίου Pseudoperonospora sparsa, το οποίο αναπαράγεται ενεργά σε υγρασία και έντονες βροχοπτώσεις. Όταν οι τριανταφυλλιές επηρεάζονται από σπόρια αυτού του μύκητα, εμφανίζεται μια λευκή σκόνη επίστρωσης στην κάτω πλευρά των φύλλων. Το πάνω μέρος των φύλλων βάφεται με κοκκινωπό-καφέ κηλίδες με μοβ απόχρωση, που πολλαπλασιάζεται από την άκρη του φύλλου έως την κεντρική φλέβα.
Με περονόσπορο, τα πέταλα στα μπουμπούκια γίνονται μαύρα και πέφτουν
Σκουριά
Η σκουριά είναι η δεύτερη πιο κοινή ασθένεια (μετά από ωίδιο) που προσβάλλει τους θάμνους λουλουδιών. Ο μύκητας μπορεί να αναγνωριστεί από τα χαρακτηριστικά του κίτρινα-πορτοκαλί, φωτεινά σπόρια στο κάτω φύλλωμα, στελέχη, νεαρούς βλαστούς. Προκειμένου να αποφευχθεί η ανάπτυξη μιας τέτοιας ασθένειας του τριαντάφυλλου, είναι απαραίτητο να ληφθούν προληπτικά μέτρα:
- τη σωστή επιλογή του ιστότοπου προορισμού ·
- προσήλωση στο μοτίβο προσγείωσης ·
- έγκαιρη σίτιση με παρασκευάσματα που περιέχουν άζωτο ·
- πρωί πότισμα.
Όταν εμφανίζεται σκουριά, οι θάμνοι αντιμετωπίζονται με μυκητοκτόνα για τις πιο συχνές ασθένειες των βλαστών τριαντάφυλλου: Fitosporin-M, Topaz.
Σε θάμνους, η ασθένεια σκουριάς μπορεί να εκδηλωθεί σε όλα τα επίγεια μέρη του φυτού.
Μαύρη κηλίδα ή μαρσίνα
Η ασθένεια της μαύρης κηλίδας (marsonina) στους θάμνους των λουλουδιών προκαλείται από μόλυνση με τον μύκητα Marssonina rosae. Η ασθένεια εκδηλώνεται στις αρχές της άνοιξης με στρογγυλεμένες ή αστεροειδείς κηλίδες από σκούρο καφέ, μωβ-λευκά χρώματα, τα οποία τελικά γίνονται μαύρα. Το φύλλωμα σταδιακά πέφτει, το φυτό χάνει την ιδιότητα της αντοχής στον παγετό. Το πιο συχνά ευαίσθητο στην ασθένεια είναι το τριαντάφυλλο τσαγιού, η αναρρίχηση και ο πολυάνθος. Η πρόληψη και η θεραπεία της marsonina συνίστανται στα ακόλουθα μέτρα:
- φύτευση σε καλά φωτισμένες περιοχές με επαρκή αποστράγγιση ·
- συλλογή και καύση πεσμένων φύλλων το φθινόπωρο, αυτή είναι η κύρια πηγή εξάρθρωσης των μυκητιακών σπορίων.
- χαλάρωση του εδάφους στο τέλος του φθινοπώρου, το οποίο συμβάλλει στην κατάψυξη του μύκητα το χειμώνα.
- Εναλλακτική θεραπεία με μυκητοκτόνα που περιέχουν ψευδάργυρο ή μανόκεceb (Skor, Topaz, Profit Gold).
Η παρακάτω φωτογραφία δείχνει πώς μοιάζει η μαύρη κηλίδα των τριαντάφυλλων:
Η νέκρωση της νόσου καλύπτει το φύλλωμα, σταδιακά εξαπλώνεται στο κεντρικό στέλεχος και στους νεαρούς βλαστούς
Σκουριασμένο-καφέ κηλίδες ή κεκροσκόρωση
Η κηλίδωση σκουριασμένου-καφέ νόσου (αλυσοσκόπηση) εκδηλώνεται με κοκκινωπό-καφέ νέκρωση. Η διάμετρος των κηλίδων είναι έως 6 mm.
Ο αιτιολογικός παράγοντας της νόσου του τριαντάφυλλου είναι η κεκοσκόρωση - ένας μύκητας της οικογένειας Cercospora rasiola
Λευκό κηλίδες ή septoria
Η λευκή κηλίδα της νόσου (septoria) εμφανίζεται όταν οι θάμνοι λουλουδιών επηρεάζονται από τους μύκητες Septoria rosae. Μικρά λευκά στίγματα με οριοθετημένο μαύρο χείλος εμφανίζονται στο φύλλωμα.
Η λεύκανση είναι μια ασθένεια που αντιμετωπίζεται με μια νέα γενιά μυκητοκτόνων
Πορφυρό κηλίδα ή σφακελώωμα
Ο αιτιολογικός παράγοντας της νόσου των θάμνων λουλουδιών, πορφυρό σημείο (sphaceloma) είναι ο μύκητας Sphacelomarosarum. Η παρουσία του μπορεί να φανεί με τη μορφή μικρών «φακίδων» μαύρου και μοβ χρώματος.
Οι θεραπείες για την πορφυρή νόσο είναι οι ίδιες με αυτές της μαρσίνης
Τα κλαδιά καίγονται
Ένα μολυσματικό έγκαυμα είναι μια μυκητιακή ασθένεια των θάμνων. Προκαλείται από τον παθογόνο μύκητα Coniothyrium wernsdorffiae. Η ασθένεια τριαντάφυλλου εκδηλώνεται στις αρχές της άνοιξης με εκτεταμένα καφέ κηλίδες με κοκκινωπό καφέ περίγραμμα στην περιοχή των βλαστών. Οι φλοιές ρωγμές, βαθιά τραύματα εμφανίζονται στα στελέχη. Για την πρόληψη, είναι απαραίτητο να καλύψετε τα άνθη για το χειμώνα, μην υπερβάλλετε με λιπάσματα καλίου και αζώτου.
Οι θάμνοι που έχουν προσβληθεί από μολυσματικό έγκαυμα στελέχους δεν μπορούν να θεραπευτούν, το φυτό πρέπει να καεί
Κυτοσπόρωση
Ο αιτιολογικός παράγοντας της ασθένειας τριαντάφυλλου είναι ο μύκητας με το ίδιο όνομα. Κυρτοί καφέ φυματίες εμφανίζονται στο φλοιό, οι οποίοι τελικά υγροποιούνται και απολέπιση. Οι βλαστοί πεθαίνουν, το φυτό πεθαίνει σταδιακά.
Για την καταπολέμηση και την πρόληψη της νόσου, η κυτοσπόρωση χρησιμοποιείται σύγχρονα μυκητοκτόνα πριν από το σπάσιμο των οφθαλμών, στις αρχές της άνοιξης
Γκρι σήψη ή botrytis γκρι
Ο αιτιολογικός παράγοντας της νόσου των τριαντάφυλλων γκρίζα σήψη θεωρείται ότι είναι γκρίζο botrytis, το οποίο συχνά περνά σε φυτά από σταφύλια, ντομάτα και παιωνία. Τα σπόρια Botrytis είναι ιδιαίτερα επικίνδυνα σε υγρό αλλά αρκετά δροσερό καιρό. Στο φύλλωμα, στους βλαστούς, εμφανίζεται μια καπνιστή γκρι άνθιση, η οποία αργότερα γίνεται μαύρες κηλίδες. Τα ροδοπέταλα καλύπτονται με στρογγυλές κηλίδες ελαφρύτερης σκιάς. Μετά από ένα σύντομο χρονικό διάστημα, ολόκληρο το λουλούδι από την ασθένεια «ντύνεται» σε μια γκρίζα «στολή» και τελείωσε.
Εάν εντοπιστεί γκρίζα σήψη, οι προσβεβλημένοι βλαστοί κόβονται εντελώς στο επίπεδο του δεύτερου υγιούς οφθαλμού
Βακτηριακές ασθένειες
Οι βακτηριακές ασθένειες των τριαντάφυλλων που παρουσιάζονται στο βίντεο είναι πρακτικά ανίατες. Προκειμένου να αποφευχθεί η μόλυνση των τριαντάφυλλων με τέτοιες ασθένειες, είναι απαραίτητο να κόψετε τα φυτά εγκαίρως σε ήρεμο και ξηρό καιρό, να χρησιμοποιήσετε αποστειρωμένα εργαλεία κήπου και να παρακολουθήσετε την κατάσταση των δενδρυλλίων κατά την αγορά.
Οι τριανταφυλλιές δεν είναι πάντα άνοσοι σε ασθένειες.
Καρκίνος βακτηριακής ρίζας
Η βακτηριακή νόσος του καρκίνου της ρίζας μπορεί να αναγνωριστεί από άμορφη ανάπτυξη στο κολάρο της ρίζας, η οποία γίνεται μαύρη με την πάροδο του χρόνου. Με τα κύρια συμπτώματα μόλυνσης από το βακτήριο Rhizobium, η ρίζα σαπίζει. Για τη θεραπεία, η πλήρης απολύμανση με διάλυμα 1% θειικού χαλκού για 3-4 λεπτά είναι πιο αποτελεσματική.
Τα βακτήρια Rhizobium, που προκαλούν καρκίνο των βακτηριακών ριζών, μπορούν να επιβιώσουν στο έδαφος για περίπου 3-4 χρόνια.
Βακτηριακός καρκίνος βλαστών
Η ασθένεια του βακτηριακού καρκίνου του στελέχους προκαλείται από το βακτήριο Pseudomonas lilac σε σχήμα ράβδου. Ο φλοιός στα στελέχη καλύπτεται με καφέ κηλίδες, απολέπιση και πεθαίνει, σχηματίζοντας έλκη. Υδατώδη σκοτεινά σημεία εμφανίζονται στα φύλλα, τα οποία πέφτουν σε ξηρό καιρό, σχηματίζοντας τρύπες με σκοτεινές άκρες. Εάν εντοπιστεί καρκίνος του στελέχους βακτηρίων, οι προσβεβλημένοι βλαστοί αφαιρούνται εντελώς, ο θάμνος απολυμαίνεται με θειικό χαλκό 6%, οι θέσεις κοπής υποβάλλονται σε επεξεργασία με μια σύνθεση που περιέχει λάδι.
Προκειμένου να αποφευχθεί στις αρχές της άνοιξης, τα τριαντάφυλλα αντιμετωπίζονται με υγρό Bordeaux ή άλλους βακτηριοκτόνους παράγοντες.
Ιογενείς ασθένειες
Οι ιογενείς ασθένειες των τριαντάφυλλων διατρέχουν μεγάλο κίνδυνο. Η καταπολέμηση τους αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της γεωργικής τεχνολογίας.
Ιός μαρασμός των τριαντάφυλλων
Η ιογενής μαρασμός είναι μια επικίνδυνη ασθένεια που αρχίζει να εκδηλώνεται μετά τον εμβολιασμό των φυτών. Τα φύλλα παραμορφώνονται, στεγνώνουν, τα μπουμπούκια και οι μίσχοι δεν διαφέρουν σε υγιή εμφάνιση. Ως μέτρο για την καταπολέμηση αυτής της ασθένειας, χρησιμοποιείται κλάδεμα των προσβεβλημένων βλαστών στον 3ο υγιή οφθαλμό, καύση φυτικών υπολειμμάτων.
Με την πρώτη ματιά, η ασθένεια της ιικής μαρασμού είναι πολύ δύσκολο να διαγνωστεί, καθώς το φυτό απλώς υστερεί στην ανάπτυξη.
Το ιικό μωσαϊκό του τριαντάφυλλου
Η ασθένεια Arabis Mosaic virus (ApMV) προσβάλλει συχνότερα τους παλιούς, εξασθενημένους, παγετούς θάμνους. Μερικοί καλλιεργητές σημειώνουν την παρουσία τεράστιων αποικιών θρίπες, που είναι φορείς της νόσου. Τα μωσαϊκά κίτρινα γαλακτώδη μοτίβα στο φύλλωμα των τριαντάφυλλων είναι τα κύρια σημάδια ενός ιού μωσαϊκού της ραζούχα. Τα προσβεβλημένα μέρη κόβονται και καίγονται, οι θάμνοι αντιμετωπίζονται δύο φορές με ανοσοποιητικά φάρμακα και σύγχρονα εντομοκτόνα.
Σε περίπτωση τοπικής μόλυνσης με μωσαϊκό ιό, ο θάμνος εξαλείφεται πλήρως
Ίκτερος, ριγέ φύλλα τριαντάφυλλων και VKP
Ο ίκτερος, τα ριγέ φύλλα και ο ιός του δακτυλίου (VKV) είναι πολύ επικίνδυνες ιογενείς ασθένειες που μπορούν να μολύνουν τα φυτά όταν χρησιμοποιούν μη αποστειρωμένα εργαλεία κήπου, με εξασθενημένη ανοσία. Συχνά οι ιογενείς ασθένειες προκαλούνται από πολλά παράσιτα. Προκειμένου να καταπολεμηθεί αποτελεσματικά οι ασθένειες των τριαντάφυλλων που σχετίζονται με ιούς, είναι απαραίτητο να εφαρμοστεί έγκαιρα ένα σύνολο προληπτικών μέτρων για γνωστά παράσιτα αυτής της καλλιέργειας κήπου.
Οι θάμνοι που πλήττονται από ιογενείς ασθένειες υστερούν στην ανάπτυξη και την άνθηση
Ρίζα σήψη
Η σήψη της ρίζας είναι η πιο κοινή ασθένεια των λουλουδιών. Μπορούν να προκληθούν από το συχνό πότισμα, ένα λανθασμένο σχέδιο σίτισης, πολλά ζιζάνια στον κήπο ή τα υπολείμματα φύλλων από πέρυσι.
Τραχειομυκητικό μαρασμό
Το τραχειομυκητικό μαρασμό είναι μια δυσάρεστη ασθένεια των τριαντάφυλλων, η οποία προκαλείται από τον μύκητα Fusarium. Τις περισσότερες φορές, ένας παθογόνος μύκητας επιτίθεται σε μια κουλτούρα με ακατάλληλη γεωργική τεχνολογία:
- όταν τοποθετείτε το ροδάριο σε έντονη σκιά.
- με κοντινή τοποθεσία υπόγειων υδάτων.
- απουσία αποχέτευσης.
Τα ενεργά σπόρια της παθογόνου μικροχλωρίδας επηρεάζουν τα αγγεία που παραδίδουν την κύρια τροφή στον λαιμό της ρίζας. Βλαστοί, φύλλα μαραίνονται και στεγνώνουν, το φυτό πεθαίνει. Για την καταπολέμηση της ασθένειας των τριαντάφυλλων, της τραχειομυκητικής μαρασμού, χρησιμοποιείται μια διεξοδική θεραπεία του ριζικού συστήματος σε διάλυμα υπερμαγγανικού καλίου 3% ή ένα σύγχρονο φάρμακο Gamair.
Σπόρια μυκήτων Fusarium, που προκαλούν τραχειομυκητική ασθένεια μαρασμού των θάμνων, παραμένουν στο έδαφος για αρκετά χρόνια
Λευκή σκληροκοινωνική σήψη
Η λευκή σκληροκοινωνική σήψη είναι μια επικίνδυνη ασθένεια των τριαντάφυλλων, εκδηλώνεται οπτικά στο κολάρο της ρίζας. Η εμφάνιση μπορεί επίσης να σηματοδοτήσει την έναρξη της νόσου:
- αδύναμη ανθοφορία
- αργή ανάπτυξη βλαστών.
- πρόωρη μαρασμός φυλλώματος και βλαστών.
Μια λευκή, βαμβακερή άνθιση εμφανίζεται στο κολάρο της ρίζας, η οποία τελικά εξαπλώνεται στο στέλεχος.
Δεν υπάρχουν τρόποι για την καταπολέμηση αυτής της ασθένειας των τριαντάφυλλων, εκτός από τη σφαγή και την πλήρη καταστροφή των μολυσμένων θάμνων
Μη μεταδοτικές ασθένειες
Οι μη μολυσματικές ασθένειες των τριαντάφυλλων μπορεί να προκληθούν από διάφορους λόγους, οι οποίοι δεν εξαρτώνται από την επιδημιολογική κατάσταση της περιοχής. Μπορούν να προκύψουν λόγω ακατάλληλων γεωργικών τεχνικών κατά τη φύτευση, τον καιρό, την κακή ανοσία, τις μεταβολικές διαταραχές και τη διαδικασία της φωτοσύνθεσης, δυσμενή σύνθεση του εδάφους. Τέτοιες μη μολυσματικές ασθένειες του αναρριχητικού τριαντάφυλλου και άλλων ειδών είναι συχνές.
Χλώρωση
Η χλώρωση είναι μια δυσάρεστη ασθένεια των τριαντάφυλλων, η οποία εκδηλώνεται με την αλλαγή του χρώματος των φύλλων σε ωχροκίτρινο. Με την πάροδο του χρόνου, η βλάστηση επιβραδύνεται αισθητά, οι πλάκες φύλλων στεγνώνουν εντελώς. Η ασθένεια εμφανίζεται για τους ακόλουθους λόγους:
- ασυνέπεια της όξινης σύνθεσης του εδάφους ·
- λανθασμένη επιλογή λιπασμάτων ·
- ανεπαρκές πότισμα.
Προκειμένου να αποφευχθεί η ανάπτυξη χλώρωσης, θα πρέπει να γονιμοποιήσετε και να ποτίσετε τους τριανταφυλλιές εγκαίρως.
Ηλιακό έγκαυμα
Το Sunburn είναι μια επικίνδυνη μη μολυσματική ασθένεια των τριαντάφυλλων, η οποία προκαλείται από την αύξηση της θερμοκρασίας του αέρα υπό την επίδραση του λαμπρού ηλιακού φωτός. Το φύλλωμα, οι νεαροί βλαστοί, τα μπουμπούκια γίνονται κόκκινα-καφέ, γίνονται σκληρά.
Για να αποφευχθεί η άμεση ηλιακή ακτινοβολία, οι νέοι θάμνοι πρέπει να σκιάζονται ελαφρώς σε ζεστό καιρό
Φυσιολογική γήρανση
Η φυσιολογική γήρανση των ροδαλών θάμνων διαγιγνώσκεται σύμφωνα με τα ακόλουθα κριτήρια:
- αναγέννηση των βλαστών rootstock.
- αναστροφή και αισθητή πάχυνση των στελεχών.
- χαμηλός αριθμός μπουμπουκιών.
Η ανάπτυξη μυκητιακών, ιογενών, βακτηριακών παθήσεων είναι επίσης ένα σημάδι γήρανσης των λουλουδιών.
Εάν όλα τα σημάδια της φυσιολογικής γήρανσης των τριαντάφυλλων είναι "στο πρόσωπο", πρέπει να προσέξετε την αναζωογόνηση και να αντικαταστήσετε το φυτό με ένα νέο.
Έλλειψη αζώτου
Η έλλειψη ενός τέτοιου μακροστοιχείου όπως το άζωτο εκδηλώνεται από μια επιβράδυνση της ανάπτυξης.Οι βλαστοί και το φύλλωμα γίνονται αισθητά μικρότερα, καθώς η διαδικασία παραγωγής χλωροφύλλης, η πράσινη χρωστική ουσία, στον σχηματισμό της οποίας βασίζεται η διαδικασία της φωτοσύνθεσης, αναστέλλεται. Τα ωχρά φύλλα δεν είναι σε θέση να παρέχουν επαρκή διατροφή για το φυτό, επομένως σταματά σταδιακά η ανθοφορία.
Με την έλλειψη αζώτου, οι τριανταφυλλιές ανέχονται χειμερινούς παγετούς χειρότερα, μπορώ να μολύνω από μυκητιασικές ασθένειες
Έλλειψη καλίου
Με ανεπαρκή ποσότητα καλίου στη σύνθεση σύνθετων επιδέσμων, τα φύλλα των τριαντάφυλλων καλύπτονται με κόκκινη χρωστική ουσία, γεγονός που αναστέλλει σημαντικά την ανάπτυξη. Τα νεαρά φύλλα συχνά πάσχουν από έλλειψη καλίου, καθώς οι χλωροπλάστες (πράσινα πλαστίδια), με ανεπάρκεια αυτού του μακροθρεπτικού συστατικού, μετατρέπονται σε χρωμοπλάστες (ερυθρό-πορτοκαλί πλαστίδες).
Η νόσος της νέκρωσης των φύλλων των φύλλων εκδηλώνεται έντονα κατά μήκος της άκρης
Έλλειψη φωσφόρου
Με μια μικρή ποσότητα φωσφόρου στη σύνθεση του λιπάσματος, η κοιλιακή επιφάνεια του φυλλώματος γίνεται κόκκινη και η κάτω γίνεται σκούρο πράσινο. Τα φύλλα των φύλλων είναι μικρά και πέφτουν πολύ γρήγορα.
Η έλλειψη φωσφόρου για τριανταφυλλιές εκδηλώνεται με κακή δημιουργία οφθαλμών
Έλλειψη σιδήρου
Ο σίδηρος είναι ένα χρήσιμο ιχνοστοιχείο για τη διατροφή των τριαντάφυλλων. Είναι καλύτερο να επεξεργαστείτε το έδαφος των φυτών με ορυκτά λιπάσματα με επαρκή περιεκτικότητα σε σίδηρο στις αρχές της άνοιξης στην αρχή της καλλιεργητικής περιόδου (σίδηρος κιτρικού οξέος, θειικός σίδηρος)
Με έλλειψη σιδήρου, τα πράσινα φύλλα κορυφής γίνονται κίτρινα, στεγνώνουν, είναι πιο ευαίσθητα σε ασθένειες και παράσιτα
Έλλειψη μαγνησίου
Το μαγνήσιο είναι ένα πολύτιμο ιχνοστοιχείο που αποτελεί μέρος της πράσινης χρωστικής, η οποία είναι υπεύθυνη για τη διαδικασία της φωτοσύνθεσης στο φως. Με την ανεπάρκεια του, οι τριανταφυλλιές χάνουν το φύλλωμά τους. Η νέκρωση εξελίσσεται κατά μήκος της κεντρικής φλέβας.
Μια ισορροπημένη ποσότητα μαγνησίου στη σύνθεση σύνθετων ορυκτών λιπασμάτων είναι το κλειδί για όμορφο, γυαλιστερό φύλλωμα στα τριαντάφυλλα
Έλλειψη μαγγανίου
Η ανεπάρκεια μαγγανίου επηρεάζει τον ιστό των φύλλων που βρίσκεται μεταξύ των φλεβών. Μια ανεπάρκεια μπορεί να συμβεί σε ασθένειες του ριζικού συστήματος, όταν το φυτό λαμβάνει ιχνοστοιχεία ως μέρος σύνθετων παρασκευασμάτων, αλλά λόγω ασθένειας (για παράδειγμα, καρκίνου του ριζώματος) δεν μπορεί να τα αφομοιώσει.
Τις περισσότερες φορές, η ασθένεια προσβάλλει τους τριανταφυλλιές των ενηλίκων.
Χημικό έγκαυμα τριαντάφυλλων
Οι τριανταφυλλιές μπορεί να προκαλέσουν χημικό έγκαυμα λόγω της συχνής χρήσης εντομοκτόνων, μυκητοκτόνων, φυτοφαρμάκων ή όταν ξεπεραστεί η επιτρεπόμενη συγκέντρωση. Σε ορισμένες περιπτώσεις, μπορεί να προκύψουν προβλήματα λόγω παραβιάσεων της γεωργικής τεχνολογίας: επεξεργασία εντομοκτόνων σε θερμοκρασίες αέρα άνω των + 25 ⁰С.
Για την προστασία των τριαντάφυλλων από χημικά εγκαύματα, πρέπει να τηρείτε αυστηρά τις οδηγίες για τη χρήση χημικών
Ρόδινα παράσιτα
Ένας μεγάλος αριθμός εντόμων εγκατασταθεί σε τριανταφυλλιές κατά τη διάρκεια της καλλιεργητικής περιόδου. Μεταξύ των πιο κοινών παρασίτων που επηρεάζουν τα τριαντάφυλλα είναι τα ακάρεα και οι αφίδες.
Αράχνη αράχνης
Το ακάρεο αράχνης είναι ένα αραχνοειδές έντομο που συγκαταλέγεται συχνότερα σε τριανταφυλλιές σε ζεστό και ξηρό καιρό, από + 29 ⁰С. Κατά τη διάρκεια της καλλιεργητικής περιόδου, το παράσιτο είναι ικανό να παράγει έως και 5 γενιές. Τα παρασκευάσματα κολλοειδούς θείου, Iskra-M και Fufanon χρησιμοποιούνται για την καταπολέμηση των εντόμων.
Το παράσιτο εκδηλώνεται με το σχηματισμό ελαφρών κηλίδων στα φύλλα των τριαντάφυλλων, ακολουθούμενη από ξήρανση
Χρυσό χάλκινο
Χρυσό χάλκινο, ή "May beetle", τρώει λουλούδια τριαντάφυλλων κατά τη διάρκεια της εκκόλαψης, καθώς και μίσχους λουλουδιών και νέους βλαστούς. Ως αποτέλεσμα της ζωτικής δραστηριότητας του παρασίτου, οι τριανταφυλλιές χάνουν εντελώς τη διακοσμητική τους γοητεία. Δεδομένου ότι τα σκαθάρια κρύβονται στο έδαφος τη νύχτα, το βράδυ το έδαφος κοντά στα φυτά μπορεί να χυθεί με εντομοκτόνα διαλύματα (Diazinon, Medvetoks, Prestige).
Συνήθως τα παράσιτα συλλέγονται και καταστρέφονται νωρίς το πρωί, όταν κάθονται ακίνητα στα τριαντάφυλλα.
Τριανταφυλλιές
Οι τριανταφυλλιές τρέφονται με φύλλωμα, νέους βλαστούς τριαντάφυλλων.Το πιο αποτελεσματικό ενάντια στο παράσιτο είναι η θεραπεία του ροδαλιού στις αρχές της άνοιξης με οργανοφωσφορικά παρασκευάσματα (Antara, Inta-Vir, Aktellik).
Τα παράσιτα διεισδύουν στο εσωτερικό μέρος του βλαστού, μετά το οποίο το κλαδί πεθαίνει εντελώς
Ψείρα των φυτών
Οι αφίδες είναι ένα από τα πιο κοινά παράσιτα. Το παράσιτο αναπαράγεται όλο το καλοκαίρι. Το έντομο απορροφά χυμούς, στερεί τη ζωτικότητα των φυτών. Πολλές μυκητιακές ασθένειες των τριαντάφυλλων και των αφιδών συνδέονται άρρηκτα, καθώς τα παράσιτα εκκρίνουν μια γλυκιά ουσία που θεωρείται ιδανικό έδαφος αναπαραγωγής για την παθογόνο μικροχλωρίδα.
Για να καταστρέψετε τα παράσιτα, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε λαϊκές μεθόδους (επεξεργασία με σαπουνόνερο, τέφρα ξύλου, αμμωνία)
Προνύμφες σέσουλας
Οι κάμπιες της σέσουλας είναι νυχτερινές. Τα παράσιτα ζουν στο έδαφος. Μικρές προνύμφες εγκαθίστανται στην κάτω πλευρά των πράσινων φύλλων, τρέφονται με χυμό.
Η δραστηριότητα των προνυμφών σκώρων προκαλεί εισβολή - ξήρανση και πτώση των φύλλων των τριαντάφυλλων
Μέλισσα κοπής φύλλων
Η μέλισσα κοπής φύλλων κόβει οβάλ κομμάτια κανονικού σχήματος από τα ευαίσθητα φύλλα τριαντάφυλλων. Όπως το ψαλίδι, τα παράσιτα στα φύλλα ενός τριαντάφυλλου κόβουν προσεκτικά τις πλάκες φύλλων που είναι απαραίτητες για να φτιάξουν τη δική τους φωλιά.
Για την καταπολέμηση της μέλισσας κοπής φύλλων, χρησιμοποιούνται συστηματικά παρασκευάσματα.
Κανόνες για την επεξεργασία τριαντάφυλλων
Τα σύγχρονα μέσα για την επεξεργασία καλλωπιστικών φυτών απαιτούν κατάλληλη γεωργική τεχνολογία:
- αφαίρεση του εποχιακού καταφυγίου όταν η σταθερή μέση ημερήσια θερμοκρασία αέρα έχει καθοριστεί όχι χαμηλότερη από + 5 ⁰С (κατά τη διάρκεια της ημέρας έως + 10 ⁰С, το βράδυ έως - 4 ⁰С) ·
- οπτική επιθεώρηση τριανταφυλλιών 3 ημέρες μετά το άνοιγμα (χειμώνας).
- άψητο με το χέρι, ξεπλύνοντας τα ερείπια της γης από τους κορμούς με ζεστό νερό.
- κλάδεμα ξηρό, πάχυνση, αδύναμο, κατεψυγμένο, σάπιο, και επίσης αναπτύσσεται μέσα στους θάμνους, κλαδιά την 4η ημέρα μετά την αφαίρεση της χειμερινής προστασίας με τη βοήθεια απολυμαντικών εργαλείων κήπου.
- Καθαρισμός της περιοχής όπου βρίσκεται ο κήπος με τριανταφυλλιές από συντρίμμια, πεσμένα φύλλα.
- Ο πραγματικός χρόνος επεξεργασίας είναι πρωί και βράδυ ώρες, όταν τα φυτά προστατεύονται στο μέγιστο από τις καυτές ακτίνες του ήλιου.
- ο ιδανικός καιρός είναι μια ζεστή, ήρεμη μέρα.
Λαμβάνοντας υπόψη κάποια "ιδιότητα" του τριαντάφυλλου του κήπου, οι έμπειροι καλλιεργητές λουλουδιών προτείνουν την υποχρεωτική ανοιξιάτικη επεξεργασία θάμνων με θειικό χαλκό (ψεκασμός για την καταστροφή της παθογόνου μικροχλωρίδας) αμέσως μετά το κλάδεμα των κλαδιών.
Μετά από αυτό, μόνο μετά από μια μέρα, μπορείτε να ταΐσετε τα φυτά με σύνθετα παρασκευάσματα και μετά από μια άλλη εβδομάδα - αντιμετωπίστε το ροδάριο για πρώτη φορά κατά των παρασίτων.
Η δεύτερη θεραπεία για τα παράσιτα πραγματοποιείται την 20ή ημέρα.
Επιπλέον, ο κηπουρός πρέπει να φροντίζει για την προσωπική του ασφάλεια:
- υποδήματα από καουτσούκ
- αδιάβροχο ακρωτήριο ή αδιάβροχο
- γυαλιά και καλύμματα κεφαλής
- αναπνευστήρας.
Η κατάλληλη χρήση σύγχρονων φαρμάκων θα σας επιτρέψει να αποκτήσετε πλούσιους ανθισμένους τριανταφυλλιές χωρίς ασθένειες
Πώς να αντιμετωπίσετε τριαντάφυλλα από ασθένειες και παράσιτα
Δεν είναι όλες οι σύγχρονες θεραπείες κατάλληλες για τη «βασίλισσα των λουλουδιών». Ειδικά κατά τη διάρκεια της περιόδου εκκόλαψης, πρέπει να είστε προσεκτικοί όταν επιλέγετε παρασκευάσματα, καθώς τα λουλούδια προσελκύουν μέλισσες και είναι πολύ σημαντικό να ψεκάσετε τον κήπο με τριανταφυλλιές με ασφαλή προϊόντα.
Το σχέδιο για τη θεραπεία τριαντάφυλλων από ασθένειες και παράσιτα είναι απλό. Για παράδειγμα, η πιο προσιτή και φθηνή μέθοδος είναι η επεξεργασία με 0,4% οξυχλωριούχο χαλκό ή ένα μείγμα χαλκού (3%) και θειικού σιδήρου (1%) στις αρχές της άνοιξης (πριν από την ανάπτυξη των βλαστών). Αυτή η γεωργική τεχνική αντιμετωπίζει καλά τις μυκητιακές ασθένειες, αλλά επηρεάζει αρνητικά την ανάπτυξη των φυτών. Το ποσοστό του φαρμάκου για πρόληψη είναι 100 g vitriol ανά 10 λίτρα νερού.
Το καλύτερο για τη θεραπεία των τριαντάφυλλων από ασθένειες και παράσιτα στις αρχές της άνοιξης
Η επεξεργασία τριαντάφυλλων την άνοιξη από ασθένειες και παράσιτα είναι μια από τις υποχρεωτικές γεωργικές τεχνικές όσον αφορά την ολοκληρωμένη φροντίδα.
Στις αρχές της άνοιξης, η πρώτη ρίζα τροφοδοτείται με τα ακόλουθα οργανικά και βιολογικά ενεργά παρασκευάσματα:
- περιττώματα κοτόπουλου
- ουρία;
- μείγμα θειούχου καλίου και υπερφωσφορικού.
Τα υγρά παρασκευάσματα κατανέμονται στον ριζικό κύκλο, απευθείας στο έδαφος με ψεκασμό.
Το διάλυμα αραιώνεται στην απαιτούμενη αναλογία, αναμιγνύεται καλά και ένα μικρό ακροφύσιο σταγόνας τοποθετείται στη φιάλη ψεκασμού
Έλεγχος εντόμων
Κατά τη φάση της ενεργού ανάπτυξης των βλαστών, συνιστάται η χρήση χημικών παραγόντων ελέγχου εντόμων, όπως το Fitoverm, το Iskra-Bio.
Πριν από το άνοιγμα των μπουμπουκιών και την έναρξη της εκκόλαψης, τα Akarin, Confidor, Aktara είναι πιο αποτελεσματικά.
Κατά την ολοκλήρωση της διαδικασίας ξεδιπλώματος της πλάκας φύλλου, επιτρέπεται η χρήση ναρκωτικών τύπου Nitrafen
Καταπολέμηση της ασθένειας
Πολλές χημικές ουσίες έχουν παρατεταμένη δράση, συσσωρεύονται σε φυτικούς ιστούς και είναι ασφαλείς για γαιοσκώληκες. Την άνοιξη, για προφύλαξη, είναι επιτακτική ανάγκη η θεραπεία τριαντάφυλλων με αντιμυκητιασικά φάρμακα και βιολογικούς παράγοντες επίδρασης, όπως οξυχλωριούχος χαλκός, Cuprolux, Abiga-Peak, HOM, Fitosporin.
Σε περίπτωση εκδήλωσης πραγματικών σημείων της νόσου, οι τριανταφυλλιές μπορούν να αντιμετωπιστούν με επαφή ή με συστηματικά μυκητοκτόνα: Makim-Dachnik, Horus, Skor, Fundazol.
Τα φάρμακα δεν πρέπει να αναμιγνύονται ή να χρησιμοποιούνται μαζί · κατά τη χρήση, οι οδηγίες πρέπει να μελετηθούν προσεκτικά.
Οι λαϊκές μέθοδοι είναι αρκετά αποτελεσματικές στην καταπολέμηση των ασθενειών με τριαντάφυλλα:
- μείγμα τέφρας κοπριάς από ωίδιο (0,2 κιλά τέφρας ξύλου, 1 κιλό κοπριά αγελάδας, 10 λίτρα νερό επιμένουν για 7 ημέρες).
- φρέσκο χυμό και εκχύλισμα γάλακτος από σκουριά («σκουριασμένα» σημεία στο φύλλωμα των τριαντάφυλλων αλείφονται με φρέσκο χυμό, ή 2 κιλά φύλλα, μίσχοι και ρίζες του γαλακτοκομικού γάλακτος χύνονται σε 10 λίτρα ζεστό νερό και εγχύονται για μια ημέρα).
Το διάστημα κατά την ανοιξιάτικη θεραπεία τριαντάφυλλων από παράσιτα και ασθένειες με διάφορα μέσα θα πρέπει να είναι τουλάχιστον 2 εβδομάδες.
Όσο νωρίτερα εντοπιστεί το πρόβλημα και ξεκινά η θεραπεία, τόσο πιο γρήγορα θα πραγματοποιηθεί η διαδικασία αποκατάστασης.
Πώς να ψεκάσετε τριαντάφυλλα από ασθένειες και παράσιτα το καλοκαίρι
Τις καλοκαιρινές μέρες, οι πιο συχνά τριανταφυλλιές προσβάλλουν ακάρεα αραχνών, τα οποία μπορούν να εξαλειφθούν με τη βοήθεια τακτικής άρδευσης με νερό. Σε περίπτωση σοβαρού κινδύνου, τα φυτά μπορούν να αντιμετωπιστούν με σύγχρονα εντομοκτόνα.
Εάν το καλοκαίρι είναι βροχερό και βροχερό, για την πρόληψη ασθενειών, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε φάρμακα όπως: Funginex για μούχλα, Tilt για σκουριά και Kuprozan για μύκητες.
Η πολυκαρβοκίνη είναι ιδανική ως σύνθετη θεραπεία για τη θερινή θεραπεία τριαντάφυλλων από πολλές ασθένειες
Πώς να αντιμετωπίσετε τα τριαντάφυλλα από όλες τις ασθένειες και τα παράσιτα το φθινόπωρο
Η φθινοπωρινή επεξεργασία των τριανταφυλλιών περιλαμβάνεται στο υποχρεωτικό σχέδιο γεωργικής τεχνολογίας, καθώς στο τέλος της σεζόν τα φυτά προετοιμάζονται για χειμώνα.
Οι ειδικοί διακρίνουν διάφορα στάδια:
- Το πρώτο - μετά την ολοκλήρωση της ανθοφορίας των τριαντάφυλλων, παρουσιάζεται επεξεργασία με διάλυμα τέφρας ξύλου (με ρυθμό 1,5 kg τέφρας ανά 5 λίτρα νερού). Το μείγμα βράζεται για 30 λεπτά, υπερασπίζεται, ψύχεται, προσθέστε 1 κουταλιά της σούπας. μεγάλο. αλάτι, 1 κουταλιά της σούπας. μεγάλο. τερεβινθίνη, 200 ml υγρού σαπουνιού. Φέρτε έως και 15 λίτρα με νερό. Οι βλαστοί ψεκάζονται με το παρασκευασμένο μείγμα. Η κλασική θεραπεία του πρώτου σταδίου συνίσταται στον ψεκασμό με Fitosporin, η οποία είναι αποτελεσματική κατά των περισσότερων ασθενειών με τριαντάφυλλο.
- Ο δεύτερος ψεκασμός με διάλυμα 3% θειικού σιδήρου και μετά από λίγες ημέρες - με ένα μείγμα 1% υγρού Bordeaux.
Ο φθινοπωρινός έλεγχος παρασίτων θα προετοιμάσει τριανταφυλλιές για τον επερχόμενο κρύο
Ασθένειες και θεραπείες με τριαντάφυλλο στο σπίτι
Τα εγχώρια μινιατούρα τριαντάφυλλα μπορεί να επηρεαστούν από μυκητιακές και βακτηριακές ασθένειες, όπως συγγενείς του κήπου. Οι πιο συχνές ασθένειες των εσωτερικών τριαντάφυλλων είναι:
- Ωίδιο - λευκή άνθιση σε λεπίδες και στελέχη. Τα πράσινα μέρη των τριαντάφυλλων στεγνώνουν και πέφτουν. Πολύ συχνά, η αιτία της εμφάνισης του ωιδίου μπορεί να είναι η έλλειψη καθαρού αέρα, συχνό πότισμα, επαρκής εγγύτητα με άλλα φυτά εσωτερικού χώρου.
Όταν εντοπίζονται τα πρώτα σημάδια της νόσου, ένα τριαντάφυλλο σε ένα δοχείο πρέπει να αντιμετωπίζεται με φάρμακα όπως Fundazol και Topsin
- Downy ωίδιοΤο a εκδηλώνεται με το σχηματισμό λευκής άνθισης στην κάτω πλευρά του φύλλου.
Το πάνω μέρος των φύλλων των τριαντάφυλλων καλύπτεται με κίτρινες κηλίδες με περονόσπορο
- Σκουριά στα εσωτερικά τριαντάφυλλα μπορεί να ταυτοποιηθεί από καφέ-πορτοκαλί φλύκταινες σε διάφορα μέρη των φυτών. Μπορούν να εμφανιστούν κηλίδες λόγω υπερβολικής υγρασίας στο έδαφος και τους ίδιους τους βλαστούς. Κατά το πότισμα των τριαντάφυλλων, το καταβυθισμένο νερό πρέπει να χύνεται, αποφεύγοντας την επαφή με τους βλαστούς.
Τα σύγχρονα μυκητοκτόνα αντιμετωπίζουν αποτελεσματικά τη σκουριά στα εσωτερικά τριαντάφυλλα
Εάν παραβιαστούν οι κανόνες της γεωργικής τεχνολογίας, τα παράσιτα όπως τα ακάρεα, οι αφίδες και οι θρίπες μπορούν να επιτεθούν σε εσωτερικές «ομορφιές».
Το Vermitic, το Fitoverm, το Apollo είναι αρκετά αποτελεσματικά στην καταπολέμηση των παρασίτων στα εσωτερικά τριαντάφυλλα.
Πρόληψη και προστασία τριαντάφυλλων από ασθένειες και παράσιτα
Για την προστασία του τριαντάφυλλου από ασθένειες και παράσιτα, οι κηπουροί χρησιμοποιούν συχνά λαϊκές μεθόδους αγώνα. Η θεραπεία με διαλύματα που παρασκευάζονται με τα χέρια σας θα βοηθήσει στην προστασία των τριαντάφυλλων από το θάνατο:
- διάλυμα καπνού ·
- πίκρα;
- καυτή πιπεριά;
- ριζώματα οξυγόνου;
- συνθέσεις σαπουνιού.
Οι λαϊκές θεραπείες για την καταπολέμηση παθήσεων και παρασίτων σε τριανταφυλλιές δεν θα βλάψουν τις μέλισσες και άλλα έντομα
Φυτά - προστατευτικά τριαντάφυλλων
Η στενή γειτνίαση με ορισμένες καλλωπιστικές και κηπευτικές καλλιέργειες θα σας βοηθήσει να τρομάξετε τα παράσιτα. Ο λόγος είναι η μυρωδιά που εκπέμπει το φύλλωμα ή ταξιανθίες τέτοιων φυτών:
- κατιφές;
- καλέντουλα
- ΣΟΦΌΣ;
- λεβάντα;
- σκόρδο;
- ευφόρβιο.
Οι κατιφές, που φυτεύτηκαν κοντά σε τριαντάφυλλα, απωθούν αποτελεσματικά τα τσιμπούρια και τα νηματώδη με το πλούσιο άρωμά τους. Οι αφίδες και τα μυρμήγκια δεν θα επιτεθούν ποτέ στα τριαντάφυλλα εάν οι θάμνοι λεβάντας ανθίζουν κοντά ή αν δεν δημιουργηθεί καλέντουλα. Η ευφορία θα βοηθήσει να απαλλαγούμε από ποντικούς.
Έμπειροι κηπουροί έχουν παρατηρήσει ότι η εγγύτητα με το σκόρδο θα σώσει τριανταφυλλιές από τις επιβλαβείς επιπτώσεις των ιογενών ασθενειών.
συμπέρασμα
Οι ασθένειες των τριαντάφυλλων και τα κύρια παράσιτα προκαλούν απώλεια διακόσμησης. Η πιο κοινή αιτία προβλημάτων είναι δυσμενείς καιρικές συνθήκες: υπερβολική ζέστη, παρατεταμένη ξηρασία ή, αντίθετα, δροσερά, βροχερά και υγρά καλοκαίρια.
