Περιεχόμενο
Οποιαδήποτε ασθένεια λεμονιού αποτελεί πιθανή απειλή για τη ζωή του φυτού. Χωρίς έγκαιρη θεραπεία, υπάρχει υψηλός κίνδυνος θανάτου ενός καλλωπιστικού δέντρου ή επιδείνωσης της γενικής του κατάστασης, μείωσης του όγκου των καρπών.
Εσωτερικές ασθένειες λεμονιού: αιτίες και θεραπεία
Όταν καλλιεργούν σπιτικό λεμόνι, οι ιδιοκτήτες αντιμετωπίζουν ασθένειες και παράσιτα. Βακτηριακές και ιογενείς λοιμώξεις που παρασιτίζουν έντομα παρεμποδίζουν την φυσιολογική ανάπτυξη και καρποφορία.
Ιογενής
Οι κύριοι λόγοι που προκαλούν την ανάπτυξη ασθενειών είναι παραβίαση των κανόνων για τη φροντίδα ενός φυτού. Λόγω ακατάλληλης φύτευσης, ποτίσματος ή κλάδεσης, η ασυλία του λεμονιού μειώνεται, γεγονός που επιτρέπει στους ιούς να καταστρέψουν γρήγορα το δέντρο.
Καρκίνος εσπεριδοειδών
Η μόλυνση εμφανίζεται μέσω του στόματος των φύλλων όταν το λεμόνι έχει υποστεί βλάβη. Καθώς ο καρκίνος εξελίσσεται, εμφανίζονται σκούρα καφέ κηλίδες με κίτρινο χείλος στις λεπίδες των φύλλων. Ο καρκίνος των εσπεριδοειδών εξαπλώνεται σταδιακά στους καρπούς του φυτού.
Ένα λεμόνι που προσβάλλεται από μια ασθένεια στο σπίτι ρίχνει το φύλλωμά του, σταματά να μεγαλώνει. Φωτογραφίες καρκίνου εσπεριδοειδών:
Οι βλαστοί σταδιακά εξαφανίζονται, τα προσβεβλημένα φρούτα σταματούν να ωριμάζουν και πέφτουν.
Τριστέζα
Μεταφρασμένο από τα λατινικά, η ασθένεια σημαίνει "λυπημένος ιός". Τα νεαρά δέντρα είναι ιδιαίτερα ευαίσθητα στην τριστέζα.
Το αρχικό σύμπτωμα της νόσου είναι η μειωμένη ανάπτυξη και σύνθλιψη του καρπού. Οι λευκασμένες φλέβες στις πλάκες των φύλλων βοηθούν στον προσδιορισμό της παρουσίας τριστέζα. Σταδιακά γίνονται κίτρινα και στεγνώνουν. Σε ένα λεμόνι που προσβάλλεται από την ασθένεια, τα φύλλα θρυμματίζονται, κυρτές αυλακώσεις εμφανίζονται στο φλοιό και το φυτό πεθαίνει.
Δεν υπάρχουν ποικιλίες λεμονιών που είναι ανθεκτικά στην τριστέζα. Ο ιός μπορεί να παραμείνει σε ηρεμία για μεγάλο χρονικό διάστημα και να μην εκδηλωθεί εξωτερικά. Αυτό αυξάνει τον κίνδυνο μόλυνσης άλλων φυτεύσεων όταν χρησιμοποιείτε μοσχεύματα λεμονιού για εμβολιασμό.
Δεν έχει αναπτυχθεί αποτελεσματική θεραπεία για το tristeza · συνιστάται η καταστροφή του δέντρου.
Μωσαϊκό φύλλων
Οι προσβεβλημένες πλάκες φύλλων αλλάζουν τη σκιά τους: σκούρα και φωτεινά σημεία εμφανίζονται πάνω τους, παρόμοια με τα μωσαϊκά. Καθώς η ασθένεια εξελίσσεται, γίνονται χλωμό, χάνουν το σχήμα τους, αναπτύσσονται νέοι βλαστοί με ελαττώματα, το δέντρο μεγαλώνει πιο αργά. Για να ξεχωρίσετε το μωσαϊκό από άλλες ασθένειες φύλλων λεμονιού, ρίξτε μια ματιά στη φωτογραφία. Είναι αναποτελεσματικό να αντιμετωπιστεί μια ιογενής ασθένεια: το φυτό πεθαίνει γρήγορα. Το λεμόνι μεταφέρεται σε καραντίνα, πραγματοποιείται τακτική σίτιση. Ένα εντελώς μολυσμένο δέντρο πρέπει να καταστραφεί.
Μυκητιασικά και μολυσματικά
Τα μυκητιακά σπόρια και τα επιβλαβή βακτήρια που εισέρχονται στο φυτό αποδυναμώνουν την ανοσία του, γεγονός που προκαλεί τον πρόωρο θάνατό του. Η έγκαιρη ταυτοποίηση και καταστροφή τους επιτρέπει να σώσετε το λεμόνι.
Ένα ευνοϊκό περιβάλλον για μύκητες και βακτήρια είναι μια μικρή ποσότητα ελαφριάς και υψηλής υγρασίας στο έδαφος, ακατάλληλη σίτιση.
Ανθρακνόζη
Ο μύκητας μολύνει τα εναέρια μέρη του φυτού: μικρές πλάκες φύλλων γίνονται μαύρες, κηλίδες εμφανίζονται στα τελικά σχηματισμένα μέρη του βλαστού, αλλάζοντας σταδιακά το χρώμα σε ανοιχτό καφέ.
Η νόσος του λεμονιού επηρεάζει όχι μόνο τα φύλλα, αλλά και τα φρούτα. Από τη φωτογραφία, είναι δυνατό να εκτιμηθεί η εμφάνιση ενός φυτού με ανθρακόζη.
Όταν ένας μύκητας εμφανίζεται κατά την περίοδο ανθοφορίας, οι οφθαλμοί μαραίνονται και πέφτουν. Από τις σωζόμενες ωοθήκες, οι καρποί σχηματίζονται με ελαττώματα και μικρά μεγέθη.
Σχηματίζονται ρωγμές στο σημείο της βλάβης του κορμού, το χρώμα αλλάζει σε μαύρο, η διαρροή των ούλων είναι δυνατή σε νεαρά κλαδιά.
Θεραπευτικά μέτρα για την ανθρακινόζη λεμονιού: αφαιρούνται τα κατεστραμμένα μέρη του δέντρου, εφαρμόζονται ορυκτά λιπάσματα στο έδαφος και ελέγχεται η άρδευση. Για να καταστρέψετε τον μύκητα, χρησιμοποιήστε το φάρμακο Previkur ή το υγρό Bordeaux (διάλυμα 1%).
Μαλσέκο
Για μυκητιασική λοίμωξη, η εμφάνιση κίτρινων φλεβών στα φύλλα είναι χαρακτηριστική στα αρχικά στάδια. Τότε, χωρίς ξυλώδη βλαστάρια να μαραθούν, το φυτό στεγνώνει σταδιακά. Στο άρρωστο στέλεχος του λεμονιού, εμφανίζονται πυκνίδια του μύκητα, σχεδόν αόρατα στο ανθρώπινο μάτι.
Το κύριο σύμπτωμα που επιβεβαιώνει την ανάπτυξη του Malsecco είναι η αλλαγή στο χρώμα του πυρήνα των βλαστών σε κόκκινο.
Στα πρώτα στάδια της νόσου, είναι αδύνατο να προσδιοριστεί το malsecco, επομένως, όταν φροντίζετε ένα λεμόνι, συνιστάται να τηρείτε τους κανόνες της γεωργικής τεχνολογίας. Είναι αδύνατο να σωθεί ένα εντελώς κατεστραμμένο δέντρο.
Ρίζα σήψη
Ένας συγκεκριμένος τύπος μανιταριού καταστρέφει το λεμόνι - αυτή είναι η φυτοφόρα, η οποία ζει στο έδαφος. Όταν δημιουργούν ευνοϊκές συνθήκες για αυτούς (υψηλή υγρασία), μολύνουν το ριζικό σύστημα. Η απορρόφηση της υγρασίας και των θρεπτικών ουσιών διακόπτεται, γεγονός που επηρεάζει την εμφάνιση του λεμονιού.
Τυπικά σημάδια: τα φύλλα κιτρινίζουν και πεθαίνουν, τα φρούτα είναι μικρά, ο φλοιός στον κορμό είναι κατεστραμμένος, σταδιακά ξεφλουδίζει, το κόμμι ξεχειλίζει κατά μήκος της επιφάνειάς του. Όταν αφαιρούνται οι ρίζες, παρατηρείται αλλαγή στο χρώμα τους, η παρουσία ξεφλουδισμένης επιφάνειας, η υγρασία.
Για τη θεραπεία του λεμονιού από τη σήψη των ριζών, συνιστάται η μεταμόσχευση του φυτού, πριν από αυτό, η αποκοπή των προσβεβλημένων ριζών, η θεραπεία με μυκητοκτόνα μέσα και η εξασφάλιση της παρουσίας αποστράγγισης του εδάφους.
Ψώρα
Οι νεαροί βλαστοί, τα άγουρα φρούτα και τα φύλλα είναι ευαίσθητα σε κονδυλώματα (ψώρα). Τα κλαδιά καλύπτονται με ανάπτυξη, κηλίδες εμφανίζονται στα φρούτα, πρώτα πορτοκαλί και μετά καφέ.
Για να καταστρέψετε τον μύκητα που μεταφέρουν τα έντομα και ο άνεμος, χρησιμοποιήστε το φάρμακο Strobilin. Πριν από τη θεραπεία με τον παράγοντα, τα προσβεβλημένα μέρη του δέντρου κόβονται και καίγονται. Συνιστάται η άρδευση του σημείου κοπής με διάλυμα βιτριόλης 1%.
Για την πρόληψη, η κύρια θεραπεία με τον παράγοντα πραγματοποιείται τον Μάρτιο και έπειτα τον Ιούνιο και τον Ιούλιο. Εάν είναι δυνατόν, το φυτό μεταμοσχεύεται.
Γομόζ
Το κύριο σύμπτωμα της νόσου του λεμονιού είναι η ροή των ούλων. Καφέ κηλίδες εμφανίζονται στον κορμό, στη θέση του οποίου ο φλοιός σταματά σταδιακά και το κίτρινο κόμμι απελευθερώνεται από τις ρωγμές που σχηματίζονται.
Η αιτία της γόμωσης είναι η έλλειψη καλίου και φωσφόρου στο έδαφος, μια περίσσεια αζώτου. Οι παράγοντες που προκαλούν είναι ρηχή αποστράγγιση και ακατάλληλη φύτευση του φυτού.
Για τη θεραπεία της νόσου των ούλων, ο κατεστραμμένος φλοιός του λεμονιού καθαρίζεται με ένα κοφτερό μαχαίρι και στη συνέχεια η πληγή υποβάλλεται σε επεξεργασία με θειικό χαλκό (διάλυμα 3%). Ένας κήπος var τοποθετείται πάνω του.
Μύκητας με αιθάλη
Αυτός ο τύπος καλουπιού χαρακτηρίζεται από την εμφάνιση αφιδών και εντόμων κλίμακας ως αποτέλεσμα της δραστηριότητας. Τα παράσιτα απλώνουν το επίθεμα στις πλάκες των φύλλων, στα οποία πολλαπλασιάζονται τα μυκητιακά σπόρια που ήταν προηγουμένως στο έδαφος.
Ο μύκητας χαρακτηρίζεται από την εμφάνιση στα φύλλα μιας μαύρης πλάκας που μοιάζει με αιθάλη. Λόγω της δραστηριότητας των βακτηρίων, άλλες ασθένειες συχνά εντάσσονται στον μύκητα με αιθάλη.
Για να απαλλαγείτε από τον μύκητα με αιθάλη, πρέπει να απαλλαγείτε από τα έντομα και τις αφίδες.Μετά την απολύμανση, το πάνω μέρος του λεμονιού πλένεται με λάδι Neem.
Παράσιτα εσωτερικού λεμονιού και η καταπολέμηση τους
Είναι αδύνατο να αποφευχθεί η επίθεση επιβλαβών εντόμων. Είναι επιρρεπείς σε ταχεία αναπαραγωγή και στην επιθυμία να καταστρέψουν το φυτό. Η τακτική επιθεώρηση των δέντρων είναι σημαντική για να αποφευχθεί η ταχεία εξάπλωσή τους σε όλες τις φυτεύσεις.
Ρίζα αφίδα
Ένα μικρό έντομο, του οποίου ο τόπος κατοικίας είναι το ριζικό σύστημα, καταστρέφει το φυτό, το οποίο, λόγω της δραστηριότητας του παρασίτου, δεν είναι σε θέση να λάβει πλήρως θρεπτικά συστατικά.
Όταν εμφανιστεί η αφίδα της ρίζας, εμφανίζονται σημάδια θανάτου λεμονιού: τα φρούτα και οι ωοθήκες πέφτουν ή δεν αναπτύσσονται, οι πλάκες των φύλλων κυρτώνουν.
Για να απαλλαγείτε από αφίδες, είναι σημαντικό να καταστρέφετε τακτικά πένθιμα ενδύματα χήραςπου έχουν ευεργετική επίδραση στην αναπαραγωγή του παρασίτου.
Συνιστάται να καταστρέψετε τα κατεστραμμένα φυτά ή εάν η ασθένεια ανιχνευθεί νωρίς, αντιμετωπίστε το λεμόνι με εντομοκτόνα Akarin, Fufanon ή Guapsin. Ως αποτέλεσμα του ψεκασμού, οι αφίδες παραλύονται και πεθαίνουν.
Κοινή αφίδα
Μεταξύ των ασθενειών και των παρασίτων του σπιτικού λεμονιού, οι αφίδες είναι η πιο συχνή εμφάνιση. Το αποτέλεσμα της ζωτικής του δραστηριότητας είναι η καταστροφή των φύλλων. Το έντομο καταστρέφει το κάτω μέρος τους, σταδιακά κινείται προς τα πάνω, πιπιλίζοντας τους χυμούς. Τα χυτά στεγνώνουν και πέφτουν.
Για να απαλλαγούμε από τις αφίδες, οι προσβεβλημένοι βλαστοί κόβονται, μετά την οποία εφαρμόζεται ένα σύνθετο λίπασμα στο έδαφος. Σε περίπτωση μαζικής επίθεσης παρασίτων, το λεμόνι ποτίζεται με εντομοκτόνο ή έγχυση σκόρδου. Για την προετοιμασία του τελευταίου, 4 κεφάλια σκόρδου χύνονται σε 5 λίτρα νερό και επιμένουν για μια ημέρα. Το τελικό διάλυμα ψεκάζεται στο φυτό.
Ασπίδα
Το παράσιτο εμφανίζεται στο λεμόνι, το οποίο καλλιεργείται στο σπίτι, διεισδύει από το δρόμο. Φέρνεται με λουλούδια ή φρούτα μολυσμένα με χώμα.
Τα έντομα της κλίμακας είναι πολύ μικρά και κινούνται γρήγορα, οπότε είναι δύσκολο να τα δούμε. Με μια μαζική συσσώρευση του παρασίτου στα φύλλα, μπορείτε να δείτε τα φυματίωση μιας καφέ απόχρωσης. Ως αποτέλεσμα της ζωτικής δραστηριότητας του εντόμου κλίμακας, παραμένουν κιτρινωπά σημεία στα φύλλα.
Μεταξύ των μηχανικών μεθόδων για να απαλλαγείτε από το παράσιτο του λεμονιού εσωτερικού χώρου, συνιστάται να καθαρίσετε το δέντρο των εντόμων με ένα βαμβάκι βυθισμένο σε αλκοόλ. Ως χημική επεξεργασία, χρησιμοποιούνται φάρμακα Aktara ή Actellik.
Αράχνη αράχνης
Αυτό το έντομο είναι ένας σχεδόν αόρατος αντιπρόσωπος μεταξύ των ασθενειών και των παρασίτων του εσωτερικού λεμονιού. Το μέγεθος ενός τσιμπούρι δεν υπερβαίνει τα 2 mm, μπορεί να φανεί μέσω ενός μεγεθυντικού φακού.
Το παράσιτο τρέφεται με χυμό φυτού, που ζει στην κάτω πλευρά των φύλλων. Κατά τη διάρκεια της δραστηριότητάς του, οι βλαστοί στεγνώνουν. Στο φύλλο υπάρχουν κίτρινα σημεία και ιστός αράχνης.
Οι κοινές χημικές θεραπείες για τα ακάρεα αραχνών περιλαμβάνουν:
- Δαιτάνος;
- Fitoferm;
- Actellic.
Μεταξύ των λαϊκών μεθόδων, συνιστάται να χρησιμοποιήσετε ένα διάλυμα σαπουνιού, το οποίο χρησιμοποιείται για να σκουπίσετε κάθε φύλλο λεμονιού, στη συνέχεια το δοχείο και όλες τις γειτονικές επιφάνειες.
Πώς να αντιμετωπίσετε το λεμόνι από τα παράσιτα
Η λήψη προληπτικών μέτρων κατά των εντόμων είναι ένας τρόπος προστασίας του λεμονιού.
Συνιστάται να πλένετε το ξύλο με σαπούνι και νερό μία φορά το μήνα. Πριν από τη διαδικασία, το έδαφος στο δοχείο είναι καλυμμένο έτσι ώστε να μην καταστρέψει το ριζικό σύστημα.
Συμβάλλει στην πρόληψη και την εξάλειψη των παρασίτων του εσωτερικού διαλύματος μουστάρδας λεμονιού. Η σκόνη χύνεται με 1000 ml νερού και επιμένει για 72 ώρες, μετά την οποία το δέντρο επεξεργάζεται. Πριν από τη διαδικασία, το προϊόν αραιώνεται με 3 λίτρα νερού.
Αποτελεσματική κατά των παρασίτων και της έγχυσης καπνού με σαπούνι. Για την παρασκευή του, 50 g καπνού χύνονται με 1000 ml βραστό νερό και εγχύονται για 24 ώρες, μετά το οποίο βράζει για μισή ώρα, ψύχονται. Προσθέστε 1 λίτρο νερό και 1 κουταλιά της σούπας ξέσματα σαπουνιού στο διάλυμα.Το προκύπτον προϊόν μπορεί να χρησιμοποιηθεί για ψεκασμό ή έκπλυση.
Ένα σύνολο προληπτικών μέτρων
Ο κύριος τρόπος για να αποφευχθεί η εμφάνιση παρασίτων και ασθενειών στο λεμόνι είναι να ακολουθήσετε τους κανόνες της γεωργικής τεχνολογίας. Το δέντρο πρέπει να φυτευτεί σε καλά στραγγιζόμενο έδαφος και να διαθέτει επαρκές φως και υγρασία.
Απαιτείται τακτικά η επιθεώρηση του λεμονιού: αφαιρούνται όλοι οι βλαστοί που έχουν υποστεί βλάβη, τα τραύματα ή τα τεμάχια αντιμετωπίζονται με βερνίκι κήπου.
συμπέρασμα
Οποιαδήποτε ασθένεια λεμονιού μπορεί να οδηγήσει στο θάνατο του φυτού, επομένως, η έγκαιρη φροντίδα των δέντρων και τα προληπτικά μέτρα παίζουν καθοριστικό ρόλο. Τα περισσότερα εντομοκτόνα και αντισηπτικά έχουν ένα ευρύ φάσμα εφαρμογών, επομένως χρησιμοποιούνται για τις ίδιες ασθένειες. Η επιτυχία της θεραπείας εξαρτάται από το βαθμό βλάβης στο λεμόνι και την αντίσταση του φυτού στην ασθένεια.
